فیلمهایی که می بینیم

نسخه های قبلیش درباره چی بوده؟

کلا درباره خون آشام هاست....رمانتیکه تو سبک بروسلی نیست

این نسخش مگه همونی نیست که ماهواره تبلیغ میکنه که گرگ و جونور واین چیزا توشه؟!

کلا درباره خون آشام هاست....رمانتیکه تو سبک بروسلی نیست

من بعد از فیلم های رزمی فیلمهای ترسناک دوست دارم مخصوصاً خون آشام ها

نه اون قبلیشه....new moon.....اتفاقا اصلا ترسناک نیست

خیلی ممنون

خواهش میشود....لطفا عکس آواتورت رو عوض کن من رتیل و عنکبوت ببینم شب میاد تو خوابم

اتفاقا از اون مدل خون اشامی لطیفه که من طرفدارشم
اینکه خون آشامها خیلی خوب هستند و دوست داشتنی.

حتما ببینید محمد جان

شبکه چهار یک فیلم نشون داد
به نام پیشگویی های مرد شاپرکی ( گمونم همین بود )
من این تیپ فیلم هم خیلی دوست دارم

باز من خواستم به هویت اصلی برگردم خانمها ناراحت شدند!!!

باشه عوض میکنم!!!

صحرا خانم گیر بیارم میبینم

آخه محمد جان داره میره تو چشمش آدم هی خارش میگیره صورتش

آره حتما ببینید
اما گویا قسمتهای بعدی هم دراومده؟

نه این هم تازه ومده....اینم که تو نت پخش شده از پرده سینما ضبط شده


کلاً 5 تا رمانه .... که فیلم هاش در مقایسه با رمانش افتضاحه... واقعاً افتضاح.... قسمت اولش که اصلا صحنه هایی داشت که تو رمان نبود

یعنی رمان ترجمه فارسی داریم ازش؟

آره همه کتابهاش اینجا هست

مرسییییییییییی زکیه خانم گلم

خواهش میکنم عزیزم

ترجمه سری کتابهای twilight به فارسی از انتشارات "دُر دانش بهمن" هست که در شهر کتابها موجودند.

ممنون bluemoon عزیز
حتما باید تهیه کنم

دو فیلم آخری که راجع بهشون تو وبلاگم نوشتم یکی راجع به فیلم " 8.5 " ساخته فدریکو فلینی محصول ایتالیاست و دومی هم " هر شب تنهایی " ساخته رسول صدر عاملی که فکر کنم این فیلمو بیشتر دوستان فروم دیده باشن ..
فیلمهایی که می بینیم

این تاپیک هم از رونق افتاده انگار؛به هر حال من عناوین فیلمهایی که جدیدا دیدم و تو وبلاگم مطلبی رو راجع بهشون نوشته ام اینجا میذارم :
Live Flesh ساخته کارگردان اسپانیایی پدرو آلمادوار که talk to her و all about my mother از فیلمهای معروفشه.

ناف یک فیلم متفاوت ساخته محمد شیروانی که DVD یش تو پیاده رو های تهران موجوده.(این فیلم رو میثم نویسنده مهمان وبلاگ دیده و نوشته)

ریکی ساخته فرانسوا ازون فرانسوی که داستان کودکیه که از یک پدر و مادر معمولی به دنیا میاد اما قادر به پرواز کردنه ..

آقای هادی فیلمهایی که معرفی می کنید خوبن ولی هیچ جا نمیشه تهیشون کرد. اینم یک نقد فیلم از سایت رادیو. فکر کنم شما هم افراد سندروم دان را دیده باشید یا حتی در خانوادتون داشته باشد ...

چه کسی نرمال است؟

سندروم دان ( Down Syndrom ) یا دی. اس یک عارضه‌ی ژنیتکی است که رشد کودک را مختل می‌کند و سرانجام به عقب‌ماندگی ذهنی می‌انجامد. نخستین بار یک پزشک انگلیسی به نام جان لنکدون داون ( John Langdon Down ) در سال 1887 علامت‌های این عارضه را شرح داد. برای همین این عارضه را به نام او ثبت کردند.

نشانه‌های سندروم دان یا منگولیسم در هر کودک تفاوت می‌کند. برخی کودکان به مراقبت پزشکی مداوم نیاز دارند و عده‌ی دیگری می‌توانند یک زندگی سالم و مستقل داشته باشند.



موضوع فیلم «من‌َم همینطور» ( Me too ) زندگی مردی است که به سندروم داون مبتلاست و با این حال یک زندگی عادی و طبیعی در پیش می‌گیرد و حتی موفق می‌شود که تحصیلات دانشگاهی‌اش را به پایان برساند. او عاشق زنی زیبا و سالم است و فیلم به زندگی این دو با هم می‌پردازد.

«من‌َم همینطور» یک فیلم سینمایی و داستانی است، اما با الهام از زندگی «پابلو پیندا» ( Pablo Pineda ) ساخته شده است. پیندا که در این فیلم نقش دانیل را ایفا می‌کند، اولین کسی است که با وجود سندروم دان موفق به اخذ یک مدرک دانشگاهی شده است.

در «من‌َم همینطور» دانیل (با بازی: پابلو پیندا) که از بدو تولد به سندروم داون مبتلاست، از نظر روحی به عنوان معلول شناخته شده است. با این حال او نه تنها تحصیلات دبیرستانی را به اتمام می‌رساند، بلکه در دانشگاه ثبت نام می‌کند و موفق می‌شود تحصیلات دانشگاهی‌اش را هم با نمره‌ی عالی به پایان برساند. فیلم از لحظه‌ای شروع می‌شود که او در مؤسسه‌ای کار می‌گیرد و کارش را آغاز می‌کند.



لورا (با بازی: لولا دوئناس)، یکی از همکاران دانیل و یک زن نسبتاً جذاب است. لورا بر خلاف دیگران به دانیل به چشم یک علیل نگاه نمی‌کند، بلکه به او این احساس را می‌دهد که با دیگران فرقی ندارد. برای همین به تدریج بین آنها دوستی و رفاقت و صمیمیتی به وجود می‌آید. دانیل برای اولین بار در زندگی‌اش احساس می‌کند که سندروم داون بین او و دیگران حائل نشده است. لورا به شخصیت دانیل علاقه دارد و نمی‌خواهد به او ترحم کند یا او را به چشم یک مرد علیل بنگرد و بر او مسلط شود.

به یک معنا لورا، دانیال را به چشم یک انسان طبیعی و به اصطلاح «نرمال» می‌بیند و همین باعث می‌شود که دوستی آنها عمیق‌تر می‌گردد. اما پرسش این جاست که «نرمال» چه معنایی دارد و آیا لورا می‌تواند با دانیل یک رابطه‌ی عاشقانه‌ی «نرمال» داشته باشد؟

پابلو پیندا که بر اساس زندگی او این فیلم ساخته شده، در این میان در اسپانیا بسیار معروف شده است. او در مصاحبه‌هایش همواره روی این نکته تأکید می‌کند که موفقیت‌هایش را مدیون مادر و برادرش است و اگر مادرش او را به یک مدرسه‌ی عادی نمی‌فرستاد و برادرش از او حمایت نمی‌کرد، ممکن بود در زندگی اینقدر موفق نمی‌شد.

اما آیا موفقیت‌های پابلو به این معناست که هر کودک مبتلا به سندروم دان اگر از مراقبت و حمایت لازم برخوردار شود، می‌تواند تحصیلات دانشگاهی کند؟ این از آن پرسش‌هایی است که پس از نمایش عمومی «من‌ًم همینطور» مکرراً با پابلو پیندا در میان می‌گذارند. پیندا اعتقاد دارد که باید به خواست کودکی که به سندروم داون مبتلاست احترام گذاشت، توانایی‌های او را کشف کرد و زمینه‌هایی برای او فراهم آورد که بتواند بر اساس توانایی‌هایش فعالیت کند و از یک زندگی اجتماعی طبیعی برخوردار شود.



تنها به این شکل است که کودک مبتلا به مونگولیسم احساس می‌کند که عضوی از جامعه است. باید به استقلال و شخصیت و خواسته‌های چنین کودکی احترام گذاشت، نه اینکه با ترحم مانع از رشد شخصیت او شد، یا او را تحقیر و مسخره کرد. در واقع این سندروم داون نیست که یک نفر را علیل و از کارافتاده می‌کند. پیندا اعتقاد دارد که رویکرد اجتماع به مونگولیسم باید تغییر کند.

در «من‌ًم‌ همینطور» وقتی دانیل عاشق لورا می‌شود مشکلات آغاز می‌شود. عشق دانیل به لورا نقطه‌ی عطفی در داستان است. همکاران دانیل هیچگونه تفاهمی با او ندارند. آنها مطلقاً به این مسأله فکر نمی‌کنند که فرد مبتلا به سندروم داون هم نیازمند یک رابطه‌ی عاطفی و عاشقانه و سکس است. آنها وقتی از عشق دانیل به لورا آگاه می‌شوند، شروع می‌کنند به مسخره کردن این دو و پشت سر آنها حرف می‌زنند.



مادر دانیل هم که عادت کرده از پسرش مراقبت می‌کند، می‌ترسد که این رابطه‌ی عاشقانه به جایی نرسد. وقتی دانیل و لورا می‌‌روند که با هم در ساحل دریا قدم بزنند، مادر دانیل به شدت نگران می‌شود. آیا واقعاً یک رابطه‌ی عاشقانه و برابر میان یک فرد مبتلا به سندروم داون و یک زن سالم امکان‌پذیر است؟ از این جا به بعد فیلم تلاش می‌کند پاسخی برای این پرسش بیابد. اما در هر حال مشخص است که این پاسخ نمی‌تواند عمومیت داشته باشد و فقط در موقعیتی که فیلم روی صحنه می‌آورد و در چارچوب حوادثی که در فیلم اتفاق می‌افتد اعتبار دارد.

پابلو پیندا اعتقاد دارد که خارج از فیلم، یعنی در دنیای واقعی، زندگی او در حد فاصل بیماری و سلامت شکل می‌گیرد. او اعتقاد دارد که دقیقاً به همین دلیل نه آن‌قدر سالم است که بتواند با زنی زیبا مانند لورا زندگی کند و نه آن‌قدر ناسالم است که بتواند با زنی که به سندروم داون مبتلاست زندگی مشترکی آغاز کند. برای همین در نهایت تنهایی را ترجیح می‌دهد به یک زندگی مشترک اما پرتنش در حد میان سلامت و بیماری.



در فیلم هم بیش و کم همین اتفاق می‌افتد. در «من‌َم همینطور» تابوها به راحتی و با زبانی طنزآمیز و مطبوع بیان می‌شوند و در پایان، همانطور که از نام فیلم پیداست، تماشاگر با دیدن چالش‌ها و خطاها و مشکلاتی که در زندگی روزانه‌ی شخصیت‌های قصه‌ی فیلم دیده است، ممکن است به خودش بگوید همه‌ی این مشکلات برای من هم آشناست و من هم باید «نرمال» برای خودم تعریف کنم.

«من هم همینطور هستم»، گاهی و از بعضی جهات «نرمال» هستم و گاهی هم نه. به این جهت، این فیلم، «من‌َم همینطور» تعریفی از «نرمال» به دست می‌دهد که از تماشاگری به تماشاگر دیگر تفاوت دارد. راستی، «نرمال» چه کسی است و حد بین بیماری و سلامت کجاست؟

Me too
درام، اسپانیا، ۲۰۰۹
کارگردان: آلوارو پاستور و آنتونیو ناهارو
بازیگران: لولا دوئانس، پابلو پیندا، آنتونیو ناهارو

سه فیلم آخر وبلاگم :
مرد بدون گذشته؛The Man Without a Past . محصول فنلاند و آلمان 2003
شاخ به شاخ؛ Head-On محصول آلمان
زیرزمین،Underground محصول یوگسلاوی 1995

این دو فیلم آخر رو توصیه میکنم ببینین و فکر کنم فیلم Head-on هم پیدا کردنش سخت نباشه آقای محمدفر

فیلمهایی که می بینیم

آقا هادی خیلی زحمت می کشی. من یک مطلب از بی بی سی می زارم، نظرتون را بگید :

فهرست تکان‌دهنده‌ترین پایان‌ها در تاریخ سینما منتشر شد



نتایج یک نظرسنجی نشان می دهد که فیلم "حس ششم" به کارگردانی ام نایت شامالان، با بازی بروس ویلیس، بزرگ ترین شوک را به تماشاگران سینما وارد کرده است.

در این نظرسنجی حس ششم در صدر فیلم هایی با پایان های تکان‌دهنده نشسته و پس از آن فیلم های روانی، ساخته آلفرد هیچکاک و مظنونین همیشگی، ساخته برایان سینگر (با بازی کوین اسپیسی) قرار گرفته اند.

این نظرسنجی همزمان با پخش نسخه دی وی دی و بلو ری فیلم مرا به خاطر داشته باش ساخته رابرت پتینسون و محصول ای وان انترتینمنت صورت گرفته است؛ فیلمی که چرخشی داستانی و پایانی تکان دهنده و تلخ دارد.

در فهرست تکان دهنده ترین فیلم ها، دو فیلم از این ده فیلم ساخته دیوید فینچر است: باشگاه مشت‌زنی و هفت. برد پیت، بازیگر آمریکایی، در هر دو این فیلم ها بازی داشته است.

کوین اسپیسی، بازیگر شاخص و برنده دو جایزه اسکار، نیز در دو فیلم مظنونین همیشگی و هفت نقشی تاثیرگذار، تکان دهنده و به یادماندنی دارد.

او برای یازی در فیلم مظنونین همیشگی برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر مکمل سال ۱۹۹۵ شد.

فیلم های اره، امپراتوری ضربه می زند، مرد حصیری، دیگران و سیاره میمون ها از دیگر فیلم های این فهرست است.

ده فیلم تکان دهنده در تاریخ سینما

۱- حس ششم محصول ۱۹۹۹ ساخته ام نایت شامالان

۲- روانی محصول ۱۹۶۰ با بازی آنتونی پرکینز

۳- مظنونین همیشگی محصول ۱۹۹۵ ساخته برایان سینگر

۴- امپراتوری ضربه می زند محصول ۱۹۸۸ ساخته ایروین کرشنر

۵- اره محصول ۲۰۰۴ ساخته جیمز وان

۶- باشگاه مشت‌زنی محصول ۱۹۹۹ ساخته دیوید فینچر

۷- مرد حصیری محصول ۱۹۷۳ ساخته رابین هاردی

۸- دیگران محصول ۲۰۰۱ ساخته الخاندرو آمنابار

۹- هفت محصول ۱۹۹۵ ساخته دیوید فینچر

۱۰- سیاره میمون ها محصول ۱۹۶۸ ساخته فرانکلین جی شفنر

بزرگترین شوک تاریخ سینما بدون شک متعلق به فیلم کلاسیک "روانی" هیچکاک است.این فیلم در اون موقع که تو ایران دوبله شد روش عنوان "روح" رو گذاشتن و هنوز هم تو ایران خیلیها این فیلم هیچکاک رو با همین اسم میشناسند.همون اول که مطلب بالا رو خوندم ناخودآگاه یاد این فیلم افتادم.
فیلم حس ششم هم خیلی قشنگه اما عنوان بزرگترین شوک فکر نکنم.
تو فیلمهایی به نسبت جدیدتر، اگه دنبال شوک و غافلگیری باشیم به نظر من "مظنونین همیشگی" و "دیگران" بهترینها هستند و از فیلمهایی که تو این لیست نیستن میشه به "بازی" دیوید فینچر اشاره کرد.

فیلمهایی که تو 2،3 هفته اخیر دیدم و راجع بهشون تو وبلاگ نوشتم :
Tessis محصول اسپانیا کارگردان الخاندرو آمنابار
چه کسی از ویرجینیاولف می ترسد؟
اتوبوسی به نام هوس ( شاهکار فراموش نشدنی و اوج بازیگری مارلون براندو)
Play Time
باریا اثر جوزپه تورناتوره کارگردان "مالنا" و " سینما پارادیزو"
Life is a miracle فیلمی از امیر کوستاریکا کارگردان محبوب من
کلوزآپ فیلمی از عباس کیارستمی
Bright Star
زیر درختان زیتون باز هم فیلمی از کیارستمی

آخرین فیلمهایی که دیدم و در وبلاگم چند خطی راجع بهشون نوشتم :
ده فیلمی از عباس کیارستمی
باد ما را خواهد برد باز هم کیارستمی
Lights in the Dusk فیلمی زیبا از آکی کوریسماکی فیلمساز فنلاندی
روبان سفید فیلم تحسین شده در کن و اسکار از میشائیل هانکه فیلمساز آلمانی-اتریشی
این دو فیلم اروپایی و فیلم ده کیارستمی رو به دوستانی که به فیلمهای متفاوت علاقه مند هستند توصیه می کنم..

یه عکس زیبا از فیلم روبان سفید هم قرار دادم :