شاعران فروم لاکپشتی

دلم میخواد هر کسی شعری از خودش داره حتی اگه کوتاه اینجا بزاره..دلم میخواد شعرای دوستان رو بخونم چون بعضی تاپیکها مطمئنم کرده که دوستان با ذوق و هنرمندی اینجا دارم.
خودم شروع میکنم با یه شعر از خودم :

این روزها شاعرم
شاعر فردا شدم
شعر بودنم را نیمه تمام رها کردم
کوله بار به دوش گرفتم و شاعر رفتن شدم
شاعر رهگذران بی سقف
رهگذران بی فردا
شاعر عاشقان بی معشوق
شاعران بی شعر
عارفان بی عرفان
این روزها حال و هوایی بس غریب مرا به خود می خواند
مرا به فردایی غریب می خواند
و من شاعر شدم
شاعر پریدن
شاعر غربت
غربت بودنم در تمام لحظه
در میان آشناهایی غریبه
اما من...
همچون شعرهایم می آیم و می روم
چه خیالی از غریبه ها که دم از آشنایی می زنند
غربت لحظه ها ارزانی شعر رهگذری که شاعر است!
که منم...

و دیگر هیچ...
هنگامه
1388 زمستان

وای هنگامه جونم شعرت قشنگه اما حال و هوای شعر به روحیه تو نمی خوره

الهام عزیزم ما آدمها هیچ وقت به راحتی نمیتونیم همدیگرو بشناسیم آدمها هر کدوم دنیای عجیب غریبی دارن... منم یکی از همین آدمها :* :*

خيلي قشنگ بود هنگامه خانم عزيز
ولي غمگين بود




پس هنگامه خانم گل ما شاعر هم هستن

منتظر هستيم پس واسه كاراي قشنگ بعدي

آقا فرهاد عزیز شما لطف دارین به من...
چشم باز هم میزارم.
سعی میکنم شما رو هم غمگین نکنم.
اما من دوست دارم دوستان هم اگه شعری دارن حتی یک خط هم بزارن
یه دنیا تشکر برای انرژیه خوب و مثبت همیشگیتون.

ندانستم كه روزي در فراغت زار خواهم زد ---------------------زدل تا ديده و گونه رهي خوناب خواهم زد

ندانستم كه فردائي نباشي سال خواهد شد ------------ چو سالي بي تو باشم خانه خمار خواهم زد

ندانستم كه گر روزي نبينم خال آن لب را -------------------- چو مجنون جانب صحرا زدل فرياد خواهم زد

ندانستم كه ديدارت شود روزي برايم آرزوها --------------چو درباني به درگاهت دو صد طومار خواهم زد

ندانستم كه ساحل غرق تنهائي شود روزي ------------ چو دريا بر سرم ريزد به اشكم آب خواهم زد



666

تابستان 88

تقديم به هنگامه خانم عزيز و مهربان كه اين تاپيك را افتتاح كردن

آقا فرهاددددددددددددددددددد
خیلی خوووبه
مرسی... یه دنیا مرسی.

نمیگم غمگین بود...میگم حرف دل بود که به دل نشست.

هنگامه جان بسیار زیبا و غمگین بود.
دستت درد نکنه. تاپیک خوبی باز کردید.



آقا فرهاد فوق العاده بود !!!
چقدر غمگین و تاثیر گذار
واقعا درود بر شما ... خیلی زیبا بود

مرسي هنگامه خانم عزيز

قابل شما رو نداشت


درسته كه از نظر فنون شعرو شاعري اصلا شعر محكمي به حساب نمياد اما خب بقول شما حرف دله كه قلم رو بحركت درمياره







مريم خانم عزيز

قربان محبت شما

ممنون كه قابل دونستيد خونديد و نظر دادين

احسنت آقا فرهاد
شما که جدی جدی شاعر هستین

نه بخدا من شاعريم كجا بود صحرا خانم

اينا دست نوشته اي اوقات فراغت و تنهائيمه


اما عوضش شعر هنگامه خانم به لحاظ سبك (شعر نو) كاملا ساختار مناسبي داره .بدون اغراق

ممنون از نظر لطف شما

آقا فرهاد دلم میخواد این شعرو تقدیمش کنم به شما...خیلی قدیمیه اما من خیلی دوسش دارم.
آخه من دغدغه ی تمام عمرم مهربانی و سپیدیه دل آدمها بوده و شما جدا هم مهربانید هم سپید...

کاش روزی می رسید که تمامی مردم زمین سپید بپوشند
کاش روزی می رسید که تمامی جهان سپید پوش باشند
کاش روزی را به نام روز سپید نام گذاری می کردند
کاش در آن روز سرد زمستانی که زمین رخت سپید می پوشد
ما هم سپید می پوشیدیم
و با تمام وجود سپیدی را حس می کردیم

کاش اجازه می دادیم سپیدی برف قلبهایمان را سپید کند
کاش ما هم با سپید شدن زمین پاک و سپید می شدیم
کاش در جشن آسمان و زمین ما نیز شرکت می کردیم
اما
دیگر چند نفر در دنیا
وقتی برف سپیدی به همراه می آورد
به پنجره پناه می آورند
دیگر برای چند نفر مهم است که زمین سیاه پوش همیشگی سپید پوشیده...
زمینی که هر قسمتش یک رنگ...
: آبی،سبز،قهوه ای، یا سیاه بوده..
حال فقط یک رنگ است
سپید
سپید...
دلم می خواهد در برف ها قدم گذارم
دلم می خواهد با تمام وجود حسشان کنم
دلم می خواهد فریادشان بزنم
دلم می خواهد همچون برف سپید و پاک باشم
دلم می خواهد همچون تیر چراغ برق روبه روی پنجره ام ساعت ها زیر برف بایستم و اجازه دهم برف پاک پاکم کند
دلم می خواهد همچون پرنده ای پرواز کنم به قلب ابرها به آنجا که برف ها همچون دانه های الماس از آن می آیند
دلم می خواهد همچون کودکی سر بر پای کسی گذارم و او از سپیدی برف ها و سرگذشتشان برایم قصه بگوید
دلم می خواهد سپید باشم و پاک
در دوستی هایم
در فرداهایم
در لحظه هایم
و در زندگیم
.
.
.
اما به راستی کاش روزی می رسید که تمامی مردم دنیا سپید بپوشند
کاش روزی می رسید که تمامی جهان سپید پوش باشند
و ای کاش روزی را به نام روز سپید نام گذاری می کردند....

هنگامه
و دیگر هیچ...

زمستان1383 اولین برف زمستانی

دوستان عزیز واقعا عالیه
ادامه بدید....
امیدوارم این تاپیک هرگز متوقف نشه و همین طور ادامه داشته باشه و به شاعرانش اضافه شه


درود بر همه ی شما دوستان با احساس و مهربانم

مریم عزیزم تو لطف داری که میای و میخونی...
منم امیدوارم دوستان همه اینجارو دوست داشته باشن. :* :*

خیلی قشنگ بود هنگامه خانم

آقا فرهاد
هی شعر پشت سر هم میگذارین و میگین بازم شاعر نیستین؟:m/:

احسنت به شما 2 نفر

معصومه خانم شما کجایی؟

هنگامه جون عجب شعرایی خیلی عالی

آقا فرهاد این شعر: ندانستم كه روزي در فراغت زار خواهم زد ---------------------زدل تا ديده و گونه رهي خوناب خواهم زد واقعاً سوزناک و زیبا بود مرسی. عجب استعدادی من حتی یک خط هم بدون تقلب از شعرهای دیگران نمی تونم بنویسم.
آقا فرهاد چرا خاطرات روزانه لاک پشتی رو راه اندازی نمی کنید

وااااای چقدر عالی:;;>:
هنگامه جون و آقا فرهاد عزیز واقعا عالی بود

ندانستم كه روزي در فراغت زار خواهم زد ---------------------زدل تا ديده و گونه رهي خوناب خواهم زد

ندانستم كه فردائي نباشي سال خواهد شد ------------ چو سالي بي تو باشم خانه خمار خواهم زد

ندانستم كه گر روزي نبينم خال آن لب را -------------------- چو مجنون جانب صحرا زدل فرياد خواهم زد

ندانستم كه ديدارت شود روزي برايم آرزوها --------------چو درباني به درگاهت دو صد طومار خواهم زد

ندانستم كه ساحل غرق تنهائي شود روزي ------------ چو دريا بر سرم ريزد به اشكم آب خواهم زد

آقا فرهاد چقدر این شعرتون قشنگ بود، نمیدونم چرا ولی اشک منو دراورد
خیلی به دلم نشست

تقديم به دوستاي گلم:
كاش يك دم در مسير زندگي
برلبانم خنده اي مهمان شود
كاش روزي در دل باراني ام
تكه اي رنگين كمان پنهان شود
كاش يك لحظه فقط يك دم دگر
آن غريبه ديده بر من ميگشود
كاش چشمانش به جاي اخم ها
خنده پنهاني ام را مي ربود
كاش يك بار دگر از پشت سر
با نگاهش آب ميزد كوچه را
كاش با لبخند زيبايي دگر
شعله ميزد بال اين پروانه را
بار ديگر گر سلامم داد او
بر نگاهش جان خود را ميدهم
گر به كوي و كوچه دنبالم كند
قلب خود را در مسيرش مينهم
مي روم آرام سوي خانه ام
تا ز پي چون باد دنبالم كند
چون نسيم لاي گيسوهاي بيد
با نوازش باز خوشحالم كند
...
كاش با من بودي اي آرام جان
كاش از رفتن پشيمان ميشدي
تا به كي باشم به رويا مهربان
كاش بر قلبم تو مهمان ميشدي
(البته يه قسمتهاييش حذف شده)

به به معصومه خانم
چه رویایی و زیبا
خیلی شعر عالیی بود

ولی چرا شعر ها تم غمگین دارند بیشتر
چرا همش جای خالی و رفتن؟
از آمدن و بودن و دیدار و وصال شعر بگید جوونها

كدوم وصال مهتاب جون.اگه وصالي وجود داشت كه وضعمون اين نبود.
اصلا شاعر نميشديم كه.(البته من خودمو شاعر نميدونما)

امیدوارم یکروزی همتون بنویسین

روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

واقعا زیبا بود معصومه جان.من از داشتن دوستایی هنرمند مثل شما ها احساس غرور میکنم. :;;>:

به اميد اون روز مهتاب جون.
ممنون سنيور عزيز.انقدرها هم قابل تعريف نيست.