بیماری خونریزی دهنده ماهی کپور علفخوار

یک بیماری حاد و کشنده ماهی کپور علفخوار است که به همراه سپتیسمی های باکتریایی موجب تلفات شدید ماهیان پرواری و گاهی بچه ماهیان می شود.
عامل و همه گیر شناسی بیماری:
عامل بیماری یک رئوویروس می باشد. این ویروس 20 وجهی به قطر 70-60 نانومتر می باشد و در بافت ماهیان آلوده مشاهده می شود. بر روی محیط های کشت ویروس از قبیل FHM به خوبی رشد می کند.
این بیماری اولین بار در چین گزارش شده است. در ایران هم سبب تلفات شدید در ماهیان انگشت قد و زیر 1 سال کپور علفخوار گردیده است. در فصل تابستان در دمای 30-24 در جه سانتیگراد عفونت سیر حادی را طی می کند و منجر به تلفات در ماهیان بویژه انگشت قدها می شود.
انتقال افقی وجود دارد. بر اساس نتایج آزمایشگاهی علائم بیماری و مرگ و میر در طول 1 یا 2 هفته پس از در معرض قرار گرفتن ماهی با ویروس در آب 25 درجه سانتیگراد یا بیشتر قابل انتظار است.
علائم بالینی و ضایعات:
ماهیان مبتلا دچار بیرون زدگی چشم می شوند. آبشش ها هموراژیک و رنگ پریده است و قاعده باله ها و سرپوش آبششی دچار خونریزی می شوند. خونریزی در بین عضلات بدن و حفره دهانی و روده ها، کبد، طحال و کلیه ها رخ می دهد.
تغییرات آسیب شناسی در این بیماری ویروسی گزارش نشده است. در عفونت های تجربی گلبولهای قرمز، پروتئین پلاسما و نیتروزن اوره به مقدار قابل توجهی در روز 4 یا 5 آلودگی کاهش می یابد. در روز 8 آلودگی گلبولهای قرمز، هموگلوبین و پروتئین پلاسما بیشتر کاهش را نشان می دهد، ولی گلوکز خون هیچ تغییری نمی کند. پتاسیم سرم افزایش و کلسیم به مقدار قابل توجهی کاهش می یابد.
تشخیص:
تشخیص احتمالی بر اساس علائم بالینی صورت می گیرد. ماهیان کپور علف خوار انگشت قد که بیماری هموراژیک و مرگ و میر را نشان می دهند در شرایط عدم وجود پاتوژن ها میکروبی و انگلی به این بیماری مشکوک می شوند.
درمان و کنترل:
هیچ گونه روش عملی برای درمان و کنترل این بیماری ویروسی گزارش نشده است اما واکسن تهیه شده که البته از لحاظ تجاری در دسترس نیست . کنترل عوامل ثانویه باکتریایی و قارچی در کاهش تلفات موثر است.