پرسش و پاسخ از ماهیان ایران

بله...عکس دارم توی فیس بوک هست، باید اول جای دیگه ای آپلود کنم که همه بتونند بدون مشکل ببینند...در اولین فرصت....فعلن اینو با ذره بین ببینید!!

سلام دوستان
تا اینجا هر چی نوشته شده بود رو خوندم و خیلی مطالب خوب و جالبی رو گذاشتین
جالبه یکی از بچه های کارشناسی ارشد گرگان به من گفت اگه در مورد ماهی شناسی ایران هر سوالی از دکتر کد بپرسی حتما جوابت رو میده و خیلی به این امر علاقه داره
دوستان لطفا در مورد ماهی کور غاری ایران هم بنویسید.

دکتر کد تمام زندگیش رو درگیر ماهی شناسی ایران بود، طبیعیه که این اطلاعات رو داشته باشه... در مورد ماهی کور قنات زاگرس، مطلب خیلی کمی وجود داره...ولی اونم حتما....

دو گونه نادر و منحصر به فرد از «ماهيان کور غار» در استان لرستان وجود دارد که تاکنون مشابه آن در هيچ نقطه ديگري از دنيا يافت نشده است. اين نوع از ماهيان به دليل اين که در آب‌هاي زيرزميني و در تاريکي غارها زندگي مي‌کنند به ماهيان کور غار معروف هستند.

زيستگاه اين دو گونه ماهي در يک غار (حفره آبي) در زير کوهي به نام «چيلنگ» در شمال غربي روستاي «لون» از توابع بخش «پاپي» در شهرستان درود واقع شده است. براي دسترسي به اين غار ابتدا بايد از طريق درود به وسيلة راه آهن سراسري تهران ـ جنوب پس از پشت سر گذاشتن ايستگاه‌هاي قارون، چم چيت، بيشه، سپيد دشت و چم سنگر به ايستگاه تنگ هفت رسيد. از اين جا به بعد هم بايد حدود دوکيلومتر پياده‌وري کرد تا به دهانه غار ماهي کور رسيد. عمق آب غار ثابت نيست و معمولاً بين 20 تا 30 متر در نوسان است امّا در فصل بهار و به علت بارش نزولات آسماني، آب غار افزايش مي يابد و بالا مي‌آيد و از دهانه آن سراريز مي‌شود و جويباري به نام «کارود» را بوجود مي‌آورد. جويبار کارود نيز پس از طي مسيري به رودخانه «سميرم» مي‌ريزد و اين رودخانه نيز به نوبه خود به رودخانه بزرگ‌تري به نام «سزار» مي‌پيوندد.

چگونگي کشف غار لون

داستان کشف غار لون و دو گونه ماهي مورد نظر در آن بسيار شنيدني است. در سال 1308 که پروژه راه‌آهن سراسري تهران ـ جنوب در منطقه پاپي لرستان در حال اجرا بود، دو نفر طبيعي‌دان دانمارکي که همراه مجريان پروژه به منطقه آمده بودند پس از بررسي سرشاخه رود سميرم و جويبار کارود به يک حفره آبي در نزديکي روستاي لون مي‌رسند و در آنجا با يک نوع ماهي عجيب مواجه مي‌شوند. اين دو پژوهشگر چند نمونه از اين نوع ماهي را به دانمارک مي‌برند و پس از بررسي و مطالعات آزمايشگاهي، آن را به نام ماهي کور و در جنس جديدي به نام «ايرانوسيپريس» به ثبت مي‌رسانند، امّا ظاهراً از افشاي محل کشف ماهي‌ها خودداري مي‌کنند. در حدود 22 سال بعد، يعني در سال 1330 يک پژوهشگر جوان انگليسي به نام «آنتوني جان اسميت» به دنبال کشف محل زندگي ماهي کور به ايران و به شهر کرمان سفرکرد، امّا پس از سه ماه جستجو با دست خالي به انگليس بازگشت. 26 سال بعد متوجه شد که ماهي مورد نظر نه در قنات‌هاي کرمان بلکه در کوه‌هاي زاگرس وجود دارد و بر اين اساس در سال 1356 به دنبال رد پاي دانمارکي‌ها به منطقه پاپي لرستان سفر کرد و موفق به کشف زيستگاه ماهي کور مي‌شود و چند نمونه از آنها را با خود به انگليس مي‌برد.

در ميان ماهياني که آنتوني اسميت در سفر دوم خود به انگليس برده بود، يک نمونه نظير همان گونه اي بود که دانمارکي‌ها در گذشته کشف کرده بودند و به نام ايرانوسيپريس به ثبت رسانده بودند. امّا نمونه دوم از يک گونه ديگر بود که توسط خود اسميت کشف شد. بنابراين با نام وي و با نام علمي ‌«پاراچوبيتس اسميتي» به ثبت رسيد.

اسميت چند سال بعد و براي بار سوم، ولي اين بار با يک تيم غواصي زبده به ايران آمد و در داخل حوضچه درون غار به کاوش بيشتري پرداخت و موفق به يافتن تعدادي ماهي کور ديگر شد. نکته‌اي که وجود دارد اين است که آقاي اسميت نيز هيچ نشاني دقيقي از محل اين غار ارائه نداده است و فقط در کتابي که بعدها با عنوان «بازگشت ماهي کورسفيد» تأليف مي‌کند، به ذکر اين مطلب که اين غار در کوه‌هاي زاگرس قرار دارد اکتفا کرده است و به نظر مي‌رسد کشف دوباره اين غار توسط پژوهشگران ايراني و از روي مشخصاتي بود که از اين ماهيان در اختيار داشتند و مي‌دانستند که غار حاضر همان غاري است که در گذشته دو پژوهشگر دانمارکي و آقاي اسميت کشف کرده بودند.

ويژگي‌هاي ظاهري ماهيان کور غار لرستان

گونه اول ماهي کور غار با نام علمي‌ «Iranocypris typhlops» از خانواده کپور ماهيان است. اين گونه که 4 تا 5 سانتي متر طول دارد داراي دو جفت سبيلک است که يک جفت آن روي لب بالا و جفت ديگر در گوشه دهان قرار دارد. سر اين ماهي تا حدودي پهن است و هيچ اثر خارجي از چشم در آن ديده نمي‌شود. رنگ ماهي در حالت زنده صورتي است. تعداد کمي ‌فلس در پشت بالة سينه‌اي آن وجود دارد. دندان‌هاي حلقي دو رديفه و مخروطي شکل هستند. اين ماهي به کوشش ماهي شناس کانادايي، دکتر «بريان کد» از سال 1990 به بعد به عنوان گونه در معرض آسيب در ليست قرمز اتحاديه جهاني حفاظت از گونه‌ها قرار گرفته است.

گونه دوم ماهي کور غار يعني «سگ ماهي کور» با نام علمي ‌«Paracobits smithi» از خانواده سگ ماهيان است. اين نوع ماهي علاوه بر اين که از داشتن چشم محروم است، رنگدانه و فلس هم ندارد. سه جفت سبيلک دارد که دومين جفت از آن به خوبي رشد کرده است و به انتهاي سومين جفت مي‌رسد. ميانگين طول بدن آن 45 ميلي متر گزارش شده است. سگ ماهي کور ايران از سال 1996 در ليست قرمز گونه‌هاي در معرض خطر قرار گرفته است. اين گونه ماهي توسط زيست‌شناس انگليسي آنتوان اسميت کشف و در موزه تاريخ طبيعي انگلستان به نام خود وي ثبت شد.

تاکنون تصويري از اين نوع ماهي منتشر نشده است امّا مشخصات آن توسط آقاي اسميت در کتابش اين طور آمده است: «بدن اين ماهي مثل بلور کاملاً بي‌رنگ است در حدي که رنگ خون و جريان آن، قلب که در حال تپش است، برنش‌ها و دستگاه گوارش حيوان که مملو از مواد غذايي هضم شده سياه رنگ است به خوبي ديده مي‌شوند.

ماهيان کور آب شيرين

در دنيا حدود 40 گونه ماهي فاقد چشم در آب‌هاي شيرين شناسايي شده است که کپور ماهيان با 11گونه داراي بيشترين تعداد در مرتبه نخست هستند و سگ ماهيان جويباري با 10 گونه در رتبه بعدي قرار دارند. قاره آسيا داراي پر تنوع ترين گونه‌هاي ماهيان کور آب شيرين است و قاره‌هاي آمريکا و آفريقا پس از آن قرار دارند. چين و تايلند به عنوان کشورهايي که بيشترين گونه‌هاي ماهي کور را دارا هستند و نيز کشور ما با دارا بودن 2 گونه منحصر به فرد و نادر در زمره کشورهاي داراي اين گونه‌هاي با ارزش قرار گرفته‌اند.

در ماهياني که در غارهاي تاريک زندگي مي‌کنند و داراي چشم‌هاي ريز يا فاقد چشم هستند، دستگاه خط جانبي (lateral line) توسعه زيادي پيدا کرده است. اين دستگاه قادر است تلاطم و جابجايي آب را در کوچک ترين مقياس تعيين و رديابي کند. بنابراين ماهي کور به وسيلة آن اشياء و موجودات زنده غذايي و ماهياي ديگر را به خوبي شناسايي و پيدا مي‌کند. در اين ماهيان ژني که عامل از بين برنده چشم‌ها است، ضمن فعال شدن در مناطق کم نور، پروتئيني را کنترل مي‌کند که اثر مستقيم بر لنز چشم دارد. از اين رو فعال شدن اين ژن در مراحل تکامل جنين در تخم سبب از بين رفتن بافت دروني چشم و کور شدن نوزاد مي‌شود.

همچنين برخي ماهيان کور داراي سلول‌هاي چشايي در سر يا سبيلک‌هاي توسعه يافته در اطراف دهان هستند که از آنها به عنوان حس چشايي يا لامسه استفاده مي‌کنند.

ارزش علمي‌و تحقيقاتي ماهيان کور

ماهيان کور از نظر شيلاتي فاقد ارزش اقتصادي هستند امّا به عنوان منابعي از ذخاير ژنتيکي نادر در بسياري از پژوهشکده‌ها مورد ارزيابي و مطالعه قرار مي‌گيرند يا به عنوان ماهيان زينتي شگفت انگيز و زيبا در موزه‌هاي حيات وحش و آکواريوم در معرض ديد علاقه مندان قرار داده مي‌شوند.

منابع ژنتيکي در حقيقت ماده خام و دست ماية اصلي پژوهشگران براي توليد فرآورده‌هاي زيستي هستند که بدون وجود آنها فرآورده‌هاي زيستي توليد نخواهد شد. به موازات گسترش فنون زيست فن‌آوري (بيوتکنولوژي)، حفاظت از ذخاير ژنتيکي را نيز بايد به عنوان سرمايه و ثروتي که روز به روز ارزش بيشتري پيدا مي‌کند مورد توجه قرار داد، چرا که تنوع ژنتيکي موجودات طي هزاره‌ها و اعصار متوالي و از تأثير متقابل موجود زنده و محيط پديد آمده و در زمان حاضر از آن دوران به ارث رسيده است و اگر چه زيست فن‌آوري جديد مي‌تواند در اصلاح نژاد گونه‌ها مؤثر باشد امّا به هيچ وجه قادر به جايگزين کردن آنها و ايجاد تنوع از دست رفته نيست. از اين رو و به دنبال گسترش روند تخريب محيط زيست از سوي انسان در دهه‌هاي اخير، حفظ ذخاير ژنتيکي بيش از پيش مورد توجه و اهميت قرار گرفته است.

بر اين اساس و به قول دکتر اصغر عبدلي از متخصصان برجسته و صاحب‌نظر ايران در امر شيلات، همان طور که يک اثر باستاني و ملي مثل مجموعه تخت جمشيد براي ما عزيز و ارزشمند است، گونه‌هاي جانوري به ويژه گونه‌هاي در معرض خطر مثل ماهيان کور غار نيز کاملاً بومي ‌و به اصطلاح «اندميک» هستند و براي اين سرزمين ارزش و اعتبار فراواني دارند و ما را در دنياي علم به اعتبار آنها مي‌شناسند. بنابراين تا آن جا که ممکن است بايستي در حفظ و نگهداري دو نوع ماهي کور غار لرستان سعي و تلاش کافي بکار گرفته شود.

ثبت زيستگاه ماهيان کور لرستان به عنوان اثر ملي

در پايان لازم به ذکر است که به دنبال اقدامات به عمل آمده از سوي «نبي قائدرحمت» کارشناس محيط زيست شهرستان درود، طرح مقدماتي ثبت زيستگاه ماهيان کور غار ايران به عنوان نخستين اثر طبيعي ملي استان لرستان در شوراي عالي حفاظت محيط زيست مطرح و طي مصوبه 262 مورخ 14/2/84 به ثبت رسيد و پس از آن به شماره 17622 مورخ 5/6/84 در روزنامه رسمي‌کشور درج شد. در حال حاضر نيز ضمن هماهنگي به عمل آمده با مديرکل حفاظت محيط زسيت استان لرستان، يک نفر محيط بان به منظور حفاظت و حراست از آن منطقه و گونه‌هاي مذکور به کار گمارده شده است و نيروهاي اجرايي گارد سيّار حفاظت محيط زيست شهرستان درود نيز در اين زمينه با مأمور مورد نظر همکاري لازم را به عمل مي‌آورند.

* مسعود يوسفي

منابع:

1- www.abdolrashidi.blogspot.com

2- www.genetics. Persianblog.ir

3- www.iranfisheries.com

4- سوابق موجود در اداره‌کل حفاظت محيط زيست استان لرستان

منظورتون از ماهی کور قنات زاگرس همین هست؟

بله
تا جایی که من اطلاع دارم فقط یک گونه هست
Iranocypris typhlops
که در سال 1944 شناسایی و ثبت شده، و فقط در ایران هست. جزو خانواده کپور ماهیان هست و طولش تا چهل میلیمتر هم میتونه برسه.
محل زندگی اون هم رودخانه سلان در محل باغ لوه هست که در ارتفاع هشتصد متری از دریا هست در زیستگاه این ماهی، هیچ ماهی دیگری وجود نداره!! (عبدلی، 1378).
عکس زیر رو آقای یزدان کیوانی که فکر میکنم در دانشگاه اصفهان هستند، انداختند:

Foad نوشته است:بله آقای مهدی ، من دنبال یک عکس بودم ازشون ولی پیدا نکردم و عکس اسبله را قرار دادم! شما اگر عکس ازشون دارین قرار بدین لطفا. ممنون

این عکس که شما گذاشتید، خودم هم ده سال پیش به عنوان عکس اسبله جایی ارائه کردم، ولی راستش الان مطمئن نیستم اسبله باشند...زاویه جور خاصی هست، و از اون مهمتر، این دو تا ماهی فلس دارند، که اسبله نداره. فکر کنم گول سبیلک هاشون رو خوردم! حدس میزنم (مطمئن نیست، کلید تشخیص در دسترسم نیست) که باید ماهی سونگ از جنس Barbus باشه...

اینهم عکس برادر! گرامیمون، آقای دکتر برایان کد، ...خدا حفظش کنه...

آقای مهدی ممنون برای عکس برادر دکتر برایان کد، خوش بخت شدیم از دیدنشون. من فکر کنم انقدر در ایران مطالعه داشتند که زبان فارسی هم بلد باشند. خیلی برام جالبه که هزینه تحقیقات و مطالعاتشون از کجا پرداخته شده و ایران برای کمک به ایشون چه کارهایی را انجام داده است.

Foad نوشته است:آقای مهدی ممنون برای عکس برادر دکتر برایان کد، خوش بخت شدیم از دیدنشون. من فکر کنم انقدر در ایران مطالعه داشتند که زبان فارسی هم بلد باشند. خیلی برام جالبه که هزینه تحقیقات و مطالعاتشون از کجا پرداخته شده و ایران برای کمک به ایشون چه کارهایی را انجام داده است.

فکر میکنم موزه تاریخ طبیعی کانادا اسپانسر ایشون باشه. چون تحقیقاتش رو هم اونها منتشر میکنند.
و...ایران؟ کمک؟!!!

تصویر دکتر برایان کد معروف به برادر ! رو به همراه مطلبی از شما در مورد سیچلاید ایرانی در نخستین شماره نشزیه الکترونیک گفتگوی لاک پشتی قرار دادیم

خب بحث بعدی رو در مورد فیل ماهی دریای خزر که از ماهیان خاویاری هست و ارزش بالایی داره شروع می کنم.


نام فارسي: فيل ماهي

نام محلی : فيل ماهی ، بلوگا

نام انگليسی: Great while storgeon beluga

نام علمی: Huso Huso

مشخصات مورفولوژی

فرم و رنگ بدن: دارای بدنی کشيده و دراز می باشدکه تدریجا به سمت دم باریک می شود .سر این ماهی بسيار بزرگ و دارای پوزه ای تيز و کوتاه می باشد. سيبيلک ها بصورت پرک فرم از دو پهلو فشرده است.

طول و وزن : بيشينه طول 6 مت ر و وزن 1500 كيلو گرم است.



مشخصات بيولوژی

مکان زندگی :فيل ماهی از ماهيان مهاجر می باشد که برای تخم ریزی در سواحل شوروی به رودخانه ولگا ،اورال ،کورا، ترک وارد می شود بيشتر مناطقی را که دارای بستری پوشيده از گل و لای باشد ترجيح می دهد می تواند دامنه وسيعی از شوری و دما را تحمل کند.

تغذیه: در دریا از کلمه (rutilus rutilus) ، سياه کولی ( vimba vimba) ، شيشه ماهی (Atherina Boyeri) ، و کپور (cyprinus carpio) و در فصل مهاجرت رودخانه در استراليا از (Aciperser ruthenus) و سوف معمولی (atizostedion) تغذیه می کند.

پراکنش: در رودخانه سفيدرود از مصب تا سد سنگر دیده می شود.

توليد مثل: تخم ریزی این ماهی در قسمتهای عميق و جریان شدید آب و بستر سنگلاخی انجام می شود .هماوری مطلق این ماهی به نسبت اندازه آن بين ٢٠٠ تا 2.8 ميليون تخم متغير است. پس از تخم ریزی مولدین و نوزادان به دریا سرازیر می شوند.

سایر مشخصات : فيل ماهی نه فقط بزرگترین ماهی دریای خزر است بلکه بزرگترین ماهی در بين کليه ماهيان آبهای شيرین است . فيل ماهی ماده از نظر طولی نرها رشد سریعتری دارد . و فيل ماهی عمر طولانی بوده و تا یکصد سال نيز عمر می کند

ارزش اقتصادی: با توجه به رشد خوبی که دارد می تواند از گونه های با ارزش اقتصادی باشد اما در سالهای اخير بدليل صيد بيش از اندازه و تخریب زیستگاههای این ماهی نسل آن تهدید شده است.
منبع

سلام، چند مورد کوچک در مورد فیل ماهی و موارد دیگر.
1. از دوستان خواهش میکنم اسامی علمی رو یا ننویسند، یا اگر مینویسند، این قواعد رو رعایت کنند:
تمام حروف به صورت ایتالیک، بخش اول (جنس) شروع با حرف بزرگ، و بخش دوم، تماما حرف کوچک. در غیر اینصورت غلط محسوب میشه. مثلا فیل ماهی : Huso huso
2. فیل ماهی تا جایی که من خبر دارم، فقط در دریای مازندران، سیاه و تا حدی آدریاتیک حضور داره...من واژه "استرالیا" رو متوجه نشدم، شاید منظورتون ماهی "استرلیاد" بوده با نام علمی Acipenser ruthenus
3.دریای مازندران، آب شیرین محسوب نمیشه. آب لب شور Brackish به حساب میاد. بنابراین ماهیان ساکن اون هم ماهیان ساکن آب شیرین نیستند، مگر اینکه بخش عمده عمرشون در آب شیرین بگذره، فیل ماهی، تنها مهاجرت تولید مثلی به رودخانه ها داره. البته ممکن هست بعضی ماهیان توانایی مهاجرت تولید مثلی بین دریای خزر و رودخانه های مربوطه رو داشته باشند، ولی جایی که ساکن دائمی هستند، محل زندگی اونه به حساب میاد.. بزرگترین ماهی ساکن دائمی آب شیرین، اسبله ماهی Silurus glanis هست.
4. خاویار ماهیان خاویاری یا استورژئون sturgeon (گاهی اشتباها میگن استروژن!) رده های کیفی مختلف داره، که گرونترین خاویار مربوط به همین ماهی، فیل ماهی هست، که گاهی تا سیصد کیلو خاویار میده.
5. این ماهی اونقدر گرون قیمته، که گاهی عمل جراحی هم میکنندش که مریضیهاش درمان بشه و بتونه باز هم خاویار بسازه!
6. این ماهی تکثیر و پرورش مصنوعی هم داده میشه. از لقاح این ماهی با بعضی از گونه های تاس ماهی روسی، نژاد جدیدی به دست آوردند که میتونه در آب کاملا شیرین پرورش داده بشه و سریع هم رشد بکنه
7. پراکنش این ماهی، در درجه اول، خود دریای خزر، و در فصل مهاجرت تخمریزی،کلیه رودخانه های حوزه دریای خزر هست، نه فقط مصب سفیدرود و سد سنگر، اما چون مرکز تحقیقات ماهیان خاوریاری ایران اونجا هست، بیشتر آمار مربوط به سد سنگر میشه.
8. حداکثر طول ثبت شده 8 متر و در ایران 6 متر هست. ولی متوسط 2.5 متر هستند. بیشترین وزن ثبت شده، 3200 کیلوگرم، و بیشترین سن ثبت شده، 118 سال هست.
9. از سال 2011 میلادی، به مدت 5 سال، صید کلیه ماهیان خاویاری از جمله فیل ماهی در کل دریای مازندران ممنون خواهد بود. با توجه به امکان لقاح و پرورش مصنوعی، میشه حداقل امیدوار بود که نسلش منقرض نمیشه.

منبع اصلی:
http://www.fishbase.org/Summary/speciesSummary.php?ID=2067&genusname=Huso&speciesname=huso&AT=huso+huso&lang=English
پیشنهاد: www.sturgeon.ir
»»تصویر بچه فیل ماهیهای پرورشی در ایران

خیلی جالب است که من این ماهی را در اندازه 15 تا 20 سانتی متر در فروشگاههای آکواریوم دیدم که قیمتی حدود 20 هزار تومان داشته است. البته فروشنده اطلاعات خیلی کمی ازش داشت و فقط بهش ماهی خاویاری می گفت ولی با این حال فکر نکنم بتوان در آکواریوم آن را درست نگهداری کرد.

Foad نوشته است:خیلی جالب است که من این ماهی را در اندازه 15 تا 20 سانتی متر در فروشگاههای آکواریوم دیدم که قیمتی حدود 20 هزار تومان داشته است. البته فروشنده اطلاعات خیلی کمی ازش داشت و فقط بهش ماهی خاویاری می گفت ولی با این حال فکر نکنم بتوان در آکواریوم آن را درست نگهداری کرد.

اتفاقا تاس ماهیان، جزو ماهیان مناسب آکواریوم -ولی آکواریوم های بزرگ شهری- هم محسوب میشوند و نگهداریشون خیلی سخت نیست. ما سالها پیش مدتها تعدادی از تاس ماهیان رو در آکواریوم نگهداری میکردیم. ولی به هر حال به نظر خود من، برای نگهداری در آکواریوم "لذت بخش" نیستند..... چقدر هم که گرون میفروخته!

ممنون آقای مهدی
ماهی که می فروختند دقیقا شبیه تاس ماهی بود که تصویرش را در سایتتون قرار دادین:



پس بنابر توضیح شما، ماهی که به نام خاویاری می فروختند ترکیب فیل ماهی و تاس ماهی بوده است و برای همین هم در آکواریوم آب شیرین یا لب شور نگهش می داشتند. چون ماهی خاصی و غیرعادی بود فروشگاه آکواریوم قیمت بالایی روی آن گذاشته بود و مورد توجه همه بازدیدکننده ها از فروشگاه بود و همه به این ماهی ناشناخته و جدید توجه زیادی می کردند.

آقای مهدی، یک سوال فقط پیش آمد برام که در آکواریوم به این ماهی چه غذایی را باید داد؟ فروشنده می گفت که غذای ماهی های گوشت خوار مانند بیومار را باید به این ماهی در آکواریوم داد.

اول اینکه فیل ماهی خودش یه جور تاس ماهی هست.
فیل ماهی، با ماهی Acipenser ruthenus یااسترلیاد، تاس ماهی آب شیرین، در روسیه، پیوند زده شده، و نتیجشو دقیقا نمیدونم ، چون پیگیری نکردم، ولی فقط میدونم خیلی موفق بوده.
تنها یک گونه تاس ماهی ساکن "دائم" آب شیرین داریم، که اون هم در ایران بومی نیست، و چند سال پیش به ایران معرفی شده(همون ماهی استرلیاد)، که پرورشش در ایران خوب جواب داده، و چهار ساله تو استخر خاویار داده.
راستش نمیتونم الان بگم چه گونه ای رو دیدین.تاسماهیان به شدت شبیه هم هستند.(بجز فیل ماهی) و یا باید خیلی چشم دقیقی داشته باشیم، یا کلید شناسایی رو حفظ باشیم! مثلا ممکنه فرقشون فقط در شکل سبیلکها باشه. یا تعداد صفحات استخوانی روی بدن و ...
»» برای ماهیان خاویاری ، غذای کارخونه ای وجود داره، که در ایران هم تکنولوژی اون به دست اومده و به وسیله شیلات به فروش! میرسه.
فکر میکنم غذاهای زنده مثل توبیفکس زنده رو دوست داشته باشه. اما بطور کلی ماهیخوار هست، و علاوه بر ماهی، تخم و نوزاد ماهی، و همینطور نرم تنان و سخت پوستان آبزی رو میخوره.
تاس ماهیان بومی ایران:
1. فیل ماهی یا بلوگا Huso huso
2.ماهی شیپ کورا Acipenser ruthenus
3. تاسماهی روس یا چالباش Acipenser guldenstadti
4. تاسماهی ایرانی یا قره برون Acipenser persicus
5. سوروگا، یا اوزون برون، یا دراکول Acipenser stellatus

و در فصل مهاجرت رودخانه در استراليا از (Aciperser ruthenus)

در مورد این جمله بله اشکال داره.
فیل ماهی آنادروموس هست و اینکه در مورد ماهی هیبرید حاصل از استرلیاد و فیل ماهی ترکیبشون اگر اشتباه نکنم ماهی ای با نام BS شد که دلیل این ترکیب این بود که فیل ماهی که اندازه و وزنشو خودتون اشره کردین در مورد استرلیاد زودتر به مرحله بلوغ میرسه و رشدش سریع تر به همین دلیل این دو رو با هم ترکیب کردند. ماهی ای به وجود اومد که اندازش مثل بلوگا هست اما زودتر به بلوغ میرسه . باز این ماهی BS رو یکبار دیگر اگر اشتباه نکنم ( چک کنید ) با فیل ماهی هیبرید کردند که نتیجش ماهی جدیدی شد که اون فکر کنم از BS بهتر بود.
این فیل ماهی هم یکی دو سال پیش احتمالاً در گلستان صید شده بود که خبرش رو هم از رسانه ها شنیدیم:

این ماهی رو در آکواریوم های خیلی بزرگ نگهداری می کنند فواد جان . شما اگر به انستیتو بین المللی تحقیقات ماهییان خاویاری دکتر دادمان سری بزنید می تویند جلوی درب ورودیش یک آکواریوم مدور بزرگ و ببینید که داخلش انواع ماهیان خاویاری نگهداری میشه. من خودم چندین بار به انستیتو و مرکز تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری شهید بهشتی رشت که هر دوی اینها در یک مجتمع هستند رفتم و همه ماهی های خاویاری رو از نزدیک دیدم و لمس کردم و ازشون خونگیری کردیم.
اون چیزی که در مجموعه شهید بهشتی دیدم اونها کرم توبیفکس و لارو شیرونومید و همچنین آرتمیا پرورش می دادند برای نیاز خودشون. مثلا اونجا علاوه بر آرتمیای ارومیه آرتمیای امریکایی هم داشتند.
این تاسماهی ها در دریای خزر زیست می کنند و یکی از این ها که استرلیاد هستند محل زندگیش تو رودخونه ولگاست. همونی که گفتم فیل ماهی و باهاش هیبرید کردند.

تاس ماهیان بومی ایران:
1. فیل ماهی یا بلوگا Huso huso
2.ماهی شیپ کورا Acipenser ruthenus
3. تاسماهی روس یا چالباش Acipenser guldenstadti
4. تاسماهی ایرانی یا قره برون Acipenser persicus
5. سوروگا، یا اوزون برون، یا دراکول Acipenser stellatus

مهدی جان نام علمی شیپ رو اشتباه نوشتید. اسم علمیش به صورت زیر میشه. شما اسم علمی استرلیاد و نوشتید به جای شیپ
ماهی شیپ Acipenser nudiventris

تاسماهی استرلیاد Acipenser ruthenus هم اگر به این 5 تا گونه اضافه کنیم میشه تاسماهیان دریای خزر و حوضه آبریز آن

بله درسته.
چون داشتم از حافظه کمک میگرفتم و تایپ میکردم، با ماهی ای که چند خط بالاتر در موردش صحبت کرده بودم، اشتباه نوشتم...
جهت اطلاع دوستان، الان ماهی استرلیاد در قم، پرورش تجاری داده میشه، برای استحصال خاویار و همینطور گوشتش... احتمالا تلاش میشه تدریجا جایگزین کپور بشه در پرورش.
بیشترین میزان صید ماهیان خاویاری ایران، متعلق به استان گلستان هست. بندر ترکمن.

چقدر جالب . مگه میشه تو استخر های خاکی ( پلی کالچر ) جایگزین کپور بشه؟ من از یکی از محققین انیستیتو شنیده بودم که دارن روی یک نوع ماهی که تو خانواده تاسماهیان هست برای جایگزین کردن به جای کپور یا بیگ هد تحقیق می کنند که خیلی بزرگ هست و رنگشم سیاه اصلیتش مال آمریکاست و ایران از مجارستان برای فعلاً تحقیقات وارد کردتش

من بحثی از استخر نکردم.
از نظر حجم آبزی تولیدی گفتم.
از مجارستان سال 83 وارد شده بود، الان به مرحله اقتصادی و فروش خاویار هم رسیده. شیلات هم به شدت داره تشویق میکنه که سرمایه گذارها شروع کنند به جای کپور، روی این ماهی کار کنند و همونطور که گفتم، تکنولوژی تولید غذای اون رو هم برای فروش آماده کرده.

خیلی جالبه. تو استان گیلان طی سال های اخیر اقدام به پرورش فیل ماهی در استخرهای خاکی هم کردند. البته ازون برون هم دیدم که تو این استخرها پرورش می دهند

خوب چیز عجیبی نیست.
اتفاقا در زندگی طبیعی، بسترهای خاکی رو بیشتر می پسندند، علت اینکه در بعضی سایتهای پرورش، مثل قم، در استخرهای بتونی پرورش میدند، بیشتر به مدیریت آب برمیگرده.

در قم ابتدای امر در پرورش تاسماهیان موفق نبودند چون از غذاهای خوبی برای این ماهی ها استفاده نمی کردند و نتونستن خاویار بگیرند. اخیراً شنیدم که موفق شدند.
چند روز پیش هم خبری شنیدم که در خوزستان مرحله پژوهشش موفقیت آمیز بوده

جناب مهندس محجوب من یه سوالی دارم در مورد تغیه کپور ماهیان در استخرهای خاکی منظورم همین 4 گونه هست که به طور معمول پرورش میدهند یهنی کپور معمولی ، فیتوفاگ ، بیگ هد و آمور
خب چه میزان باید کود دهی انجام بشه در این استخرها اعم از کودهای شیمیایی و کود حیوانی و دیگه اینکه از غذاهای دستی که برای کپور معمولی استفاده می کنند چه غذایی می دهند و آمور هم که از علف و شبدر و کمی هم غذای دستی استفاده می کنه. لطفاً در مورد غذادهی این 4 گونه توضیحاتی بدید
ممنون

خوب، تا جایی که حافظه من یاری میکنه، و از بحث ماهی شناسی هم منحرف نشیم، میزان کوددهی، بویژه کودهای حیوانی، بویژه گاوی، بر مبنای حجم ماهیدار کردن استخر از کپور نقره ای(فیتوفاگ) سنجیده میشه، و در چند مرحله، یکی بصورت کود پایه (کپه ای، یا پخشی) قبل از آبگیری استخر، و بعد هم بصورت هفتگی انجام میشه.
در شروع کار، سه تا پنج تن کود گاوی یا یکی دو تن کود مرغی(چون غنی تر هست) در هکتار استفاده میشه. کود رو میشه در ورودی استخر هم ریخت.... اگر بعد از آبگیری کود دهی میکنیم، باید حتما محلول بشه تا بهتر عمل کنه....
قبل از کوددهی هم باید pH خاک رو تنظیم کرد که تاثیری رو جذب کود نگذاره.
اطلاعات بیشتری میخواهید، باید برم یادداشت هام رو نگاه کنم، چون اغلب خوب نمیتونم حفظ کنم!
:»: غذای اصلی کپور معمولی، علاوه بر جیره های آماده، گندم، جو، و ضایعات کشاوزی مثل سبوس و کنجاله سویا هست. همچنین میشه بسته به حجم کپور معمولی و بودجه و امکانات محلی، از سبوس، پودر خون، پودر ماهی استفاده کرد.، غذاهای طبیعی خودش رو هم که در استخر میخوره، ولی نباید روی اونها حساب کرد.
:»: غذای آمور هم معمولا علوفه و شبدر و گاهی هم جهت جلوگیری از بعضی بیماریها، غذای ویژه پلت داده میشه، که البته خود این نوع غذای پلت اگر زیاد باشه، بیماریزا هست. در قبل از ده سانتیمتری و انگشت قدی، غذاهای دیگری میخوره. مثل روتیفر و جلبگ.
:»: غذای فیتوفاگ هم که از همون کود دهی بصورت غیر مستقیم_پلانکتونهای حاصل از کوددهی- تامین میشه. البته در انگشت قدی، غذاهای دیگری هم میخوره.
:»: غذای بیگ هد، زئو پلانکتون و جلبگ هست. به علت درصد کمش در استخر که حدود 5 درصده، بیشتر نقش بالانس کردن مواد غذایی استخر رو داره و رقابتی با سایر ماهیها نداره. ماهی حساسی هست به نسبت سه تای دیگه.