پرسش و پاسخ از ماهیان ایران

سلام.
در این بخش، منحصرا در مورد گونه های ماهیان ایران صحبت میکنیم.
بر اساس زیستگاه:
دریای مازندران، خلیج پارس و دریای عمان، و آبهای داخلی
بر اساس جذابیتها:
آکواریومی
پرورشی
اکولوژیک
طبی
و هر چیز دیگری که شما پیشنهاد کنید!

آقای مهدی
به موضوع جالبی اشاره کردید، من قبلا مقاله لاک پشتهای بومی ایران را آماده کردم ولی در مورد ماهیهای بومی ایران نتوانستم اطلاعات و مطالب مدونی را به دست بیارم. همچنین در مورد گونه های زینتی آب شور و آب شیرین ایران تا آنجا که اطلاع دارم تحقیقات موثری انجام نشده است. خوشحال میشیم اگر شما اطلاعاتی دارید با ما به اشتراک گذارید.

سلام آقای محجوب خیلی خوشحالم که دعوت ما رو قبول کردین و به فروم اومدید
پیشنهاد خیلی خوبی دادید. آقا مهدی اینجا اول در مورد ماهی اسبله که موضوع پایان نامه شما هم بوده و براش زحمت زیادی کشیدید بحث کنیم. کمی در مورد این ماهی به دوستان اطلاعات بدید

خواهش میکنم. اتفاقا قصدم این بود که از همون ماهی هم شروع کنم.، بعد برم سراغ ماهیانی که فقط در ایران وجود دارند و بعدش هم سایر ماهیها...
البته خوشحال میشم سایر دوستان هم اطلاعاتشون رو ارائه کنند.

ممنون جناب محجوب
تا جایی که بتونیم در خدمتیم

ماهی اسبله، هیولای آب شیرین.
آشنایی کلی:
تلفظ: esbeleh
نام علمی(نامی انحصاری برای هر گونه جاندار، که تنها مختص آن بوده، و به صورت ایتالیک نوشته میشود):
Silurus glanis
نام انگلیسی: wels catfish
نامهای محلی در ایران: اسبله، سبله، بوسا، ایسپیلی، یائین، لاقا، ناقا، رشه، بخو و...
پراکنش جهانی: از فرانسه و غرب اروپا شروع، و به ایران ختم میشود.
پراکنش در ایران: آبریزهای مرتبط به دریای مازندران، حوضه آبریز دریاچه ارومیه(قبل بحران آب)، غرب ایران بویژه کردستان.
ارزش: صید ورزشی، مصرف خوراکی در بسیاری مناطق جهان (حرام گوشت)، برخی استفاده های نادر نظیر استفاده از پوست برای نوعی چرم.
اندازه:
بزرگترین ماهی ساکن دائمی آب شیرین در جهان، طول تا بیش از پنج متر میرسد، وزن هم تا نیم تن گزارش شده. سن اسبله بسته به جمعیت و زیستگاه، بین بیست تا صد سال(بله!) می باشد.
(ادامه دارد...)

تصویر زیر اسبله را در حال بلعیدن توپ بسکتبال!! نشان میدهد.

واقعا ماهی جالبی است، آیا این ماهی (هیولا) هم در ایران در معرض خطر انقراض قرار دارد؟



ممنون

Foad نوشته است:واقعا ماهی جالبی است، آیا این ماهی (هیولا) هم در ایران در معرض خطر انقراض قرار دارد؟

بله..متاسفانه بسیاری ماهیان این مرز و بوم! در خطر انقراض قرار دارند.
اسبله نسبت به ماهیان دیگه مقاوم تره، ولی به هر حال وقتی یک رودخونه خشک میشه، دیگه ماهی مقاوم و غیر مقاوم نداره...

قصابی اسبله های جوان در ایران

اسبله ماهی در ایران:
در ایران نمونه های بزرگی از این گربه ماهی صید شده، و افسانه های گاه عجیب و غریب، در مورد این ماهی گفته میشود.
در منطقه ای از گیلان، مردم قدیمی معتقدند اسبله ای را سالها پیش صید کرده اند که در شکم آن بقایای یک دختر بچه خورده شده پیدا شده است. اخیرا نیز گزارشهای "معتبر" از روسیه ارائه شده که بقایای بدن انسان در معده اسبله کشف شده است. اما هنوز مطمئن نیستیم که اسبله به آنها حمله کرده باشد، بلکه ممکن است اسبله جسد موجود در آب را خورده باشد. بطور کلی اسبله از هیچ ماده قابل خوردن! گذشت نمیکند. دندانهای اسبله سمباده مانند و ریز هستند، و تمام سطح دهان، زبان و سقف آنرا پوشانده اند. با اینهمه شخصا تجربه کرده ام که دندانهای اسبله برنده نیست! و تنها فشار آسیاب مانند آنها کشنده است. اسبله را برای حمل بویژه وقتی زنده هست، برعکس ماهیان دیگر، از ناحیه آبششی نگیرید، دست را داخل آبشش اسبله نبرید، چون شعاعهای آبششی این ماهی مثل تیغ ریش تراشی هست و من تجربه دردناکی را به علت این اشتباه داشته ام.
اسبله نقش محیط زیستی فوق العاده دارد. همانند یک رفتگر ، می تواند رودخانه های همیشه آلوده ایران را پاکسازی کند، متاسفانه در بعضی اکوسیستمهای آبی ایران، این ماهی به دلیل اینکه ماهیان خوراکی را مصرف میکند، نسل کشی! میگردد.
اسبله کجا ها بیشتر هست؟
هر نقطه آبی را د رمناطق ذکر شده دیدید که بی سر و صدا، پوشیده از علف ، دارای آب آرام و عمیق بود، میتوانید در آنجا منتظر اسبله باشید. اسبله در فصول تخمریزی گاهی قاطی کرده! و به انسان هم و حتی قایق حمله میکند، اما همانطور که ذکر شد، آدمخوار نیست.
اسبله توانایی شناسایی فرکانسهای ارسالی ماهیان ضعیف، و مریض را دارد، همچنین گفته میشود اگر به قلاب صید ماهی اسبله، طعمه زنده بزنیم، بر اثر همین فرکانسها متوجه وجود قلاب و خطر شده و به قلاب نمیزند.
بطور کلی شخصا توصیه میکنم علیرقم جذاب بودن صید ورزشی اسبله، از صید آن خودداری شود. حتی با پرورش مصنوعی آن میتوان اکوسیستم های آبی آسیب دیده ایران را مجددا ذخیره سازی اسبله کرد. در کشورهای اروپای شرقی اسبله جهت مصرف خوراکی پرورش داده میشود.
تصویر زیر، ماهی اسبله صید شده در سد ارس ایران را نشان میدهد، که دکتر اصغر عبدلی در حال بیومتری آن می باشد:

سن اسبله بسته به جمعیت و زیستگاه، بین بیست تا صد سال(بله!) می باشد.

اصلاً نمی دونستم که میتونه اینقدر عمر بکنه
لازم بگم که در بعضی نقاط این ماهی رو پوست کنده به جای گوشت اوزون برون می فروشند.
دلیلی حرام بودنش هم اینکه فلس نداره. فکر کنم خیلی شبیه گربه ماهی کانال که در امریکا پرورش داده میشه هست.
تو ایران در زمینه پرورش و صادرت اسبله تحقیق نشده؟ چون من تو اکثر کتاب های شیلاتی که ترجمه هستند مثلاً کتاب دکتر فرهاد فرید پاک دیدم در مورد تکثیر و پرورش گربه ماهی کانال مطالبی نوشته شده ولی جایی ندیدم که پرورش بدن!

بله کاملاً درست می فرمایید
گربه ماهی کانال بیماری های اختصاصی خودش رو داره مخصوصاً بیماری های ویروسی. در مورد کیفیت گوشت، گوشت اسبله باز جدا از بحث حرام و حلال بودنش از چند نفر که این ماهی رو خورده بودند پرسیم گفتند طعم خیلی خوبی داره.
در صورت پرورش این ماهی در ایران استخر های خاکی از چه غذاهایی استفاده میشه؟ آیا اصلاً از لحاظ اقتصادی پرورش این ماهی به صرفه هست؟ یا اینکه مثل ماهی سفید (روتیلوس فریسیکوتوم ) پرورشش اقتصادی نیست. از این جهت میگم که این ماهی گوشتخوار هست

آقای محجوب پیشنهاد می کنم بعد از پایان بحث در مورد اسبله ، درباره یک نوع ماهی که در شمال بهش کولی میگن صحبت کنیم. من اگر اشتباه نکنم تابستان در رودخانه سپیدرود در روستای چهارده لولمان شاهد صید بی رویه این ماهی بودم . یک پل در اون منطقه از وسط سفید رور می گذره که دارای لوله های بتونی هست و ماهی ها باید از این لوله های بتنی رد بشن برای رفتن به دریا اما در سمت خروجی مردم با تورهایی آماده بودند و به محظ ورود ماهی خود به خود می رفت داخل تور. چند تا عکس گرفته بودم اما امروز هرچقدر گشتم نتونستم پیداشون کنم.
بهش سیاه کولی میگن

آقای محجوب، اگر میشه در مورد گونه های ماهی زینتی آب شور و شیرین بومی ایران هم توضیح دهید و معرفیشون کنید.
ممنون

سلام.
قبل از شروع بحث، یک توضیحی بدم، که در این تالار، فقط قرار نیست یک نفر شروع کننده باشه. از دوستان خواهش میکنم شروع کننده بحثهای مورد علاقشون باشند...
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
چون در مورد آکواریوم صحبت شد، میخوام یه ماهی بهتون معرفی کنم، که تازه در سال 1982 وجودش در ایران اثبات شده، و در هیچ جای دیگر جهان هم تا این لحظه وجود نداره. اسم این ماهی هست ماهی سیکلید(سیچلید، سیچلاید...!) ایرانی. در زبان محلی بندر عباس بهش میگن کارو ماهی. این گونه توسط پروفسور برایان کُد(brian w. coad) که خدمات زیادی-شاید معادل همه دانشمندان ماهی شناس ایران!- به ماهی شناسی ایران کرده، کشف و معرفی شده.
این ماهی اسم علمیش هست: Iranocichla hormuzensis ...فراموش نکنید اسم علمی باید ایتالیک نوشته بشه!!
حداکثر طول این سیکلید ایرانی، به 12 سانتیمتر میرسه، و علیرغم اینکه در جنوب گاهی میخورندش، ولی ماهی آکواریومی مناسبی هست که طیف وسیعی از آبهای شیرین تا لب شور رو تحمل میکنه، ولی زیستگاه خودش آبهای شیرین هرمزگان هست. در آلمان به عنوان ماهی آکواریومی عرضه میشه.
در محیط وحشی، جلبگ خوار هستند، در آکواریوم هم قرصهای ساخته شده از جلبک، و همینطور پس ماند غذای سایر ماهیها و نیز حشرات را میخورند. کفزی خوار هستند.
همانند اغلب سیکلید ها، تخمه گشایی دردهان جنس نر انجام میشه. سیکلید ایرانی، ماهی ای لانه ساز است.
دشمن طبیعی آنها پرندگان ماهیخوار هستند.
علیرغم اینکه دانشمندان اروپایی از سال 96 تا امروز، همواره اخطار هایی در مورد انقراض نسل آن در ایران، و طبیعتا جهان، به دلیل آلودگیهای نفتی و .. داده اند، اما خوشبختانه هنوز منقرض نشده است. شاید یک علت آن این مساله است که آبهای محل زندگی سیکلید ایرانی، مناسب کشاورزی نیستند.
در سال 2006 دانشمندان اروپایی، شیوه بسیار خوبی برای انتقال و پرورش مصنوعی آنها ارائه کردند که به نوعی به داد این گونه ایرانی رسید! آب این ماهیان در آکواریوم، باید کمی شور باشد، اما نه به اندازه شوری دریا...و با توجه به زیستگاه آنها-هرمزگان- نیاز به گرما دارند.
اینهم عکس این ماهی، که بسیار زیبا هست:

تفاوت بین یك سیچلاپد افریقایی را از یك سیچلاپد آمریكایی می توان در ریخت دندانها مشاهده كرد كه در نمونه امریكایی دندانهای ساده و مخروطی (كله قندی) و نوك تیز و در نمونه افریقایی معمولاً دندانهای دو پایه و جانبی به صورت سه گوش مشاهده می شود.

این مقاله بر آن است تا سیچلاید ایرانی یكی از گونه های كم یاب جهان آبزیان را كه بومی كشور ایران می باشد معرفی کند.

ابتدا لازم است با سیچلایدها كه یكی از خانواده های رده سوف ماهیان است آشنا شویم ، به امید آنكه این مقاله برای عموم مخاطبین مفید واقع شود.

● مقدمه:

سیچیلایدها (cichlids) یكی از مهمترین و زیباترین خانواده های ماهیان آكواریومی می باشند كه جای بسیار زیادی را برای خود در میان آكورایوم های كوچك و بزرگ سراسر جهان باز كرده اند.

این خانواده با بیش از ۱۹۰۰ گونه مختلف (Kullander, ۱۹۹۸) در اندازه های گوناگون از cm۳ (جنس: e.g. Apistograma )تا اندازه ۱ متر (جنس:Boulengerochromis, cichla) در آبهای شیرین (Fresh water) و آبهای لب شور (Brackish water) پراكنش دارند.

همچنین قابل ذكر می باشد كه اولین فسیل آنها در اوایل دوره سوم زمین شناسی (Lower tertiary )به ثبت رسیده است.

این ماهیان دارای رنگ آمیزی بسیار متنوعی می باشند كه ارزش زیبایی شناسی بالایی به آنها بخشیده است.

از سیچلایدهای معروف كه تقریباً در تمام آكواریم های دنیا بسیار دیده می شوند می توان به نمونه های زیر اشاره كرد:

ـ دیسكوس ها سلاطین ماهیان زینتی كه شامل دو گونه (Symphysodon discus,( Heckel, ۱۸۴۰ و (S. eaquifascateus, pellegrin, ۱۹۰۳)، فوق گونه و انواع مختلفی از واریته های رنگارنگ (مانند: Marlboro – orange- pigeon Blood – Qturquoise و ....) می باشند كه واقعاً دنیایی از رنگ آمیزی و زیبایی را پیشروی در بیننده قرار می دهند.

ـ آنجل ها یا فرشته ماهیان (pterophyllum scalare, schultze, ۱۸۲۳) این ماهیان آرام و زیبا هم دارای واریته های بسیاری می باشند از جمله:

Silver – Zebra – Koi Angel – Black lace – Blushing – Golden – marble veiltail – Black – Half Black – pearl scale.

قابل ذكر است كه هر ۲ نمونه یاد شده از لحاظ رژیم غذایی، همه چیز خوار (Omnivorous) می باشند.

- اسكار یا سیچلایدهای مخملی (Astronotus Ocellatus, Agassiz, ۱۸۳۱) در مورد این گونه از آوردن نام واریته ها صرف نظر كرده و تنها به ذكر دو نكته می پردازیم.

۱ـ جالب است بدانیم كه ریشه یابی (Etymology) نام علمی اسكارها از كلمه ستاره ای شكل، در باله دمی آنها می آید:

(لکه شبیه چشم ـ eysspot) Ocellatus (قسمت خلفی ـ back) notus (ستاره ـ Star) Astro.

۲ـ این ماهی گوشتخوار (carnivorous) را بومیان آمریكای جنوبی به خاطر پرخوری و ولع زیاد برای غذا خوردن خوك ماهی (pig Fish) نامیده اند و همچنین از آن به عنوان یك ماهی خوراكی استفاده می كنند.

از دیگر گونه های معروف سپچلاپدها كه به عنوان یك گونه پرورش خوراكی به سراسر جهان معرفی شده است می توان به تیلاپیاها (tilapia) اشاره كرد.

ریخت شناسی بدن سپچلایدها كاملاً متغیر می باشد اما معمولاً دارای بدنی فشرده و با ارتفاع هستند و در مورد نكات مشترك این خانواده هم می توان موارد زیر را نام برد:

ـ یك جفت سوراخ بینی (Nostril) در هر طرف سر.

ـ خط جانبی منقطع (Lateral line) به جزء دو جنس (Gobiocichla , teleograma).

ـ یك شكل مشخص از یك اتولیت دارند.

و برخلاف سایر ماهیان روده كوچك آنها از سمت چپ معده خارج می شود ((Zihler, ۱۹۸۲ سپچلاپدها ماهیان آب شیرین ثانویه هستند كه بیشتر در مناطق poleotropics (آفریقا) و یا مناطق Neotropics (آمریكای جنوبی) و گونه های محدودی هم در آسیا یافت می شوند.

در سال ۱۹۷۰ـ۱۹۶۰ كه اعماق دریاچه های آفریقا (تانگانیكا، ویكتوریا و مالاوی) توسط غواصان كشف شد ثروت بزرگی از سپچلاپدها از آن دریاچه ها بیرون آمدند كه یك منبع طلایی نوظهور برای غواصان به شمار می رفت.

تفاوت بین یك سیچلاپد افریقایی را از یك سیچلاپد آمریكایی می توان در ریخت دندانها مشاهده كرد كه در نمونه امریكایی دندانهای ساده و مخروطی (كله قندی) و نوك تیز و در نمونه افریقایی معمولاً دندانهای دو پایه و جانبی به صورت سه گوش مشاهده می شود.

در مجموع پراكنش سیچلاپدها را می توان به نحو زیر معرفی كرد:

نهصد گونه شناخته شده در آبهای شیرین آفریقا، چهار گونه در خاورمیانه (اردن)، سه گونه در جنوب هند و سریلانكا، هفده گونه در ماداگاسكار، چهارده گونه در كوبا، نود و پنج گونه در شمال آمریكا و تنگه مركزی آن، دویست و نود گونه در جنوب آمریكا و همچنین گونه مورد نظر ما در ایران (Kullander, ۱۹۹۸ ).

یكی دیگر از جذابیت های زیبای سیچلاپدها در نحوه تولید مثل این ماهیان می باشد بنحوی كه در گروهی از گونه های این خانواده كه به اصطلاح دهان لانه ماهیان نامیده می شوند ما شاهد تولید مثل Mouthbrooder می باشیم در این ماهیان والدین از تخم ولارو خود در داخل دهان نگهداری می كنند باور نكردنی است كه در برخی از گونه ها لقاح (Fertilization) هم در داخل دهان ماهی صورت می گیرد.

جنس نراین گونه ها بر روی باله های مخرجی ،پشتی و دمی خود دارای یكسری لكه های رنگی زیبا به نام egg spot می باشد كه در زمان تخمریزی این لكه ها بسیار براق می شوند به این حالت اصطلاحاً لباس عروس گفته می شود.

جنس ماده این گونه ها بالافاصله پس از تخمریزی از روی غریزه به دفعات تمامی تخم هایش را در دهان جمع می كند و به جنس نر فرصتی برای بارور كردن تخم ها نمی دهد.

در این هنگام جنس نر با تكان های مكرر باله های خود توجه جنس ماده را جلب می كند و جنس ماده به خیال آنكه تعدادی از تخم ها بر روی باله های جنس نر چسبیده است با نوك زدن به این تخم های خیالی قصد به دهان بردن آنها را دارد كه این كار خود موجب تحریك ماهی نر شده و جنس نر هم از این فرصت استفاده كرده، اسپرم ها را برای بارور سازی تخم ها در داخل دهان باز ماهی ماده می ریزد و به این صورت لقاح در دهان ماهی ماده انجام می شود.

به هرحال ماهی ماده و یا حتی گاهی اوقات ماهی نر با انکوباسیون دهانی (oral incuhation )موجب حفظ نسل و بقاء خود می شوند.

همانطور كه اشاره شد این ماهیان جالب در مناطق مختلفی از دنیا یافت می شوند یكی از گونه های خانواد سیچلاپدها كه دارای انکوباسیون دهانی نیز می باشد در كشور ایران زیست می كند اكنون ما به معرفی این گونه بومی (Endemic) كشورمان می پردازیم:

(Iranocichla hormuzensis (Coad, ۱۹۸۲.

سیچلاپد ایرانی در اقلیم گرمسیری (N &#۶۱۶۱۶;۲۷ ـ N &#۶۱۶۱۶;۳۲: tropical) آبهای جنوبی كشورمان یافت می شود. این سیچلاپد بومی در رودخانه های مهران ـ سرزده و رسول دراستان هرمزگان بین منطقه چهار بركه و تنگه والان توسط دكتر برایان كد در سال ۱۹۷۶ شناسایی و ثبت شده است.

این گونه نادر (Rare) و كمیاب محصور در جریان آب های سطحی شور و شیرین با رسانایی ۶/۱ میکروموس می باشد كه در سایر نواحی شور نیز با درجه هدایت ۸۰ـ۲۵/۱ زندگی می كند.

محیط زیست این ماهی معمولاً بطور كامل آفتاب گیر همراه با گرمای ثابت، بستر گلی و مقدار كمی هم فون گیاهی غیر جلبكی می باشد. همچنین دمای آب این محیط هم در زمستان c &#۶۱۶۱۶;۳۳ـ۵ و در تابستان هم تا c۰۴۵ گزارش شده است. سیچلاپد ایرانی شفافیت آب از كدر (گل آلود) تا روشن و بی رنگ را تحمل می كند.

● در مورد خصوصیات كلیدی این ماهی هم می توان به موارد زیر اشاره كرد:

ـ تعداد كل مهره ها: ۳۰ـ ۲۸

ـ تعداد خارهای آبشش: ۱۹ـ۱۴

ـ فلس های دور ساقه دمی: ۲۰ـ۱۶

ـ طول استاندارد:

در نمونه ماهی بالغ حدود cm۷/۹ـ ۵ و در نمونه های جوانتر حدود cm۲/۳ـ۲

ـ متوسط زمان لازم برای ۲ برابر شدن جمعیت: ۴/۴ ـ ۴/۱ سال

از لحاظ ریخت شناسی آرواره های بالا و پایین ماهی با هم برابر هستند؛ دهان اندكی مایل و پوزه از نیمرخ به جلو كشیده شده است. باله سینه ای و شكمی كوتاه بوده و به باله مخرجی نمی رسند.

محتویات معده پنج نمونه از این ماهی با طول استاندارد (cm۹ـ۱/۴) نشان می دهد كه رژیم غذایی سیچلاپد ایرانی تنها شامل جلبك ها، دیاتومه ها و دتریوس ها می باشد.

جنس های نر و ماده در اوایل فروردین در آبهای پس زده رودخانه مهران كه در این زمان درجه حرارتش بین ۳۳ـ۲۶ درجه سانتیگراد دارد در عمق یك و نیم متری آماده تولید مثل می شوند.

این ماهی در هر دوره بین ۳۸ـ۳۶ عدد تخم می گذارد كه طول متوسط تخم ها ۶/۳ میلی متر و قطرشان بطور متوسط ۵/۲ میلی متر است. ماهی ماده با حمل نوزادان در دهان خود نقش بسیار مؤثری در حفظ نسل این گونه در برابر خطراتی از قبیل آلودگی های نفتی دارد جالب است كه Axelrod بیولوژیست معروف، یكی از علل محدود شدن این ماهی به ایران را وجود آلودگی های نفتی منطقه برمی شمارد كه مانع از پراكنش ماهی می شود این ماهی گمنام در كشور ایران، برای بیولوژیست های اتریش، فرانسه، آمریكا، تایوان، چین و كانادا به عنوان گونه نادر و با ارزش (از لحاظ ژنتیكی و اینكه گونه خاص و آكواریومی با قابلیت رنگ پذیری بالا می باشد) بسیار شناخته شده است.

نمونه های زنده و غیر زنده این ماهی را می توان در موزه ملی ونكوور كانادا، موزه تاریخ ملی لندن، آكواریوم عمومی شهر نپتون آمریكا، موزه تاریخ ملی آمریكا و همچنین در دانشگاه كالیفرنیا مشاهده كرد حال این سؤال پیش می آید كه جای این گونه بومی در مراكز تحقیقاتی كشور ایران كجا است.

نهاد مسئول برای حفظ این ذخیره ارزشمند شیلات است یا محیط زیست و یا شاید هم علاقه مندان و محققین؛ مقالات ارزشمندی در مورد سیچلاپد ایرانی توسط ( Hureau- ۱۹۹۱ (Anon-۱۹۹۸),( Axelerod۱۹۹۶) (Eschneyer–۱۹۹۳) (Koli Varjo-۱۹۹۴),( coad –۲۰۰۴) در سالهای مختلف منتشر شده است.

جالب است كه بدانیم دكتر برایان كد ماهی شناس معروف کانادایی اخیراً در كشور اتریش موفق به تكثیر این گونه بومی ایران در آكواریوم شده است.

دكتر كد در سایت اینترنتی خود آورده است كه در ماه می سال ۲۰۰۶ (اردیبهشت ۱۳۸۵) ما تعداد ۲۵ عدد سیچلاپد ایرانی وحشی آداپته شده به آكورایوم و همچنین بیست لارو كه در فوریه ۲۰۰۶ (بهمن ۱۳۸۴) به دنیا آمده اند داریم. وی عنوان كرده است كه آماده انتقال این ماهی به مراكز تحقیقاتی دیگر كشور ها می باشد.

www. briancoad. Com/ Iranocichla hormuzensis – Iranian/ How to get Iranocichla }

و جالب تر اینکه دكتر كد در بخشی از نوشته هایش از كارگران افغان كه به او در صید این ماهی كمك رساندند تقدیر و تشكر كرده است!
مهندس محسن مرجانی
منابع:
۱- www. burnel. Club. Fr. Com
۲-www. brianeoad. Com
۳-www. Fishbase. Org
۴-www. wtewebmedia. Com
۵-www. Fishaholics. Com
۶-www. cichlid – Forum. Com
۷-www.fao.org
۸-Practica (Fish Keeping magazine (matt Clarke)
۹--Iran Nature and wildlife magazine
۱۰ـ ماهیان آبهای داخلی ایران، تألیف: اصغر عبدلی، تهران ۱۳۷۸.
پایگاه اطلاع رسانی شیلات ایران

ماهی بسیار زیبایی هستش و خوشحالم که تا به حال نسل این ماهی در انقراض نرفته
اما سازمان شیلات ایران برای جلوگیری از انقراض این ماهی چه کرده و اینکه خرید و فروش این ماهی در ایران چطوره؟ تو تهران میشه این ماهی رو پیدا کرد؟

اصلا فکرش را هم نمی کردم که ایران دارای سیچلاید به این زیبایی باشد. من یکم در موردش گوگل کردم و دیدم که در ویکی پدیا Iranocichla کلا دو خط در مورد این ماهی زیبا اطلاعات است. امیدوارم بتوانیم یک روزی در تانکمون ازش نگهداری کنیم.

من خیلی از این ماهی خوشم میاد و اگر پیداش کنم شاید یک تانک با این ماهی داشته باشم

برای اطلاعات قابل اطمینان در مورداین ماهی، به سایت دکتر برایان کد
www.briancoad.com
و یا سایت انگلیسی فیش بیس که توسط دانشمندان مختلف جهان اداره میشه
www.Fishbase.org
مراجعه کنیدhttp://briancoad.comhttp://fishbase.org

در مورد دکتر برایان کد هم کمی جستجو کردم. به نظر من که شخصیت خیلی جالبی دارند. کاش بشه از نزدیک ملاقاتشون کرد :

Foad نوشته است:در مورد دکتر برایان کد هم کمی جستجو کردم. به نظر من که شخصیت خیلی جالبی دارند. کاش بشه از نزدیک ملاقاتشون کرد :

سنشون دیگه بالا رفته، ولی گاهی ایران میان... البته الان دارن روی ماهیان آب شیرین عراق کار میکنند... خودش میگفت وقتی ایران جنگ شد، اول ماهیام رو فراری دادم، بعدش خانواده رو!!!!

البته این عکسی که گذاشتین، دکتر کد نیست ها!!

بله آقای مهدی ، من دنبال یک عکس بودم ازشون ولی پیدا نکردم و عکس اسبله را قرار دادم! شما اگر عکس ازشون دارین قرار بدین لطفا. ممنون