طبیعت درکه در خطر تبدیل به زباله دانی

امروز برای کوهنوردی و طبیعت گردی و خارج شدند از محیط شهری راهی درکه شدیم. مشکل ابتدایی پارک ماشین بود که با کمی گشتن حل شد. سپس انتخاب مسیر گردش بود. برای گردش در درکه چند مسیر وجود دارد که مسیر کنار رود آن بسیار با صفاتر و شلوغ تر است. مسیر کوهنوردی آن مسیر جالب و کم خطری به نظر می رسید.
چیزی که در این طبیعت گردی بسیار ناخوشایند بود، وجود انبوه زباله های پلاستیکی، خورده شیشه، لیوان و ظروف یکبار مصرف، بسته بندی محصولات غذایی و اجسام تجزیه ناپذیر در طبیعت در محیط درکه بود. این حجم زباله را برای اولین بود که در اطراف مسیر و رودخانه یک جای گردشگری مشاهده می کردم. لیوانهای پلاستیکی یکبار مصرف جلبک زده در رودخانه درکه بسیار زیاد بودند. چشمه های آب آلوده به زباله، منظره ناخوشایندی داشتند.
امیدوارم ههمون قدر کشور و شهر و طبیعت مان را بدانیم و هیچ وقت آن را آلوده نکنیم. امیدوارم برنامه های مدونی برای فرهنگ سازی و آموزش انسانی فراهم شود و روزی شاهد محیط زیبای واقعی درکه باشیم. چند تا از تصاویر من از محیط درکه و رود آلوده درکه :

درکه در ویکی پدیا فارسی :
محله و مسیر کوهستانی دَرَکه در شمال‌غرب تهران قرار دارد و آغاز یکی از مسیرهای محبوب کوه‌پیمایی در تهران است. نام درکه از درگِ که نوعی کفش برفی برای راهپیمایی بر روی برف بوده، استنتاج شده‌است.
درکه یکی از از قدیمی‌ترین و زیباترین محلات ییلاقی شمیرانات است که در امتداد درهٔ مصفایی به همین نام به صورت شمالی-جنوبی و در دو طرف مسیر رودخانهٔ درکه واقع شده‌است. درکه از شمال به رشته کوه توچال، از شرق به اراضی دانشگاه و اوین، از غرب به بازوهای کوه توچال و سعادت آباد، و از جنوب به اوین محدود است. اراضی درکه اعم از باغ‌ها و خانه با پلاک ثبتی ۶۹ اصلی در ثبت شمیران شناخته می‌شوند. قدمت درکه به حدود قرن پنجم هجری بر می‌گردد و سادات ساکن در آن از نسل امامزاده سید محمد والی از نوادگان علی بن حسین هستند. کشف سنگ‌های قبور، تنور‌های قدیمی، هاون‌های سنگی تراش خورده هنگام خاکبرداری و احداث بنای امامزاده، همچنین جاری بودن چشمه آب در شمال بقعه متبرکه موید سکنای اولیه اهالی درکه در اطراف همین امامزاده می‌باشد. علاوه بر بقعه و زیارتگاه سید محمد والی، سه باب مسجد به نامهای «جامع»، امامزاده، و علی بن ابیطالب، یک باب حسینیهٔ بزرگ، پنج مکان مورد احترام ساکنان درکه به شمار می‌آیند. هفت حوض، جنگل و آبشار کارا، آبشار بند عبدالله، آبشار جوزک، پلنگ جوزک، پلنگ چال، اسپیو (آب سپید)، هفت چشمه (هفت طیغانی)، و کفو (آب کف دار) معروف‌ترین جلوه‌های طبیعت زیبا و مترنم دره درکه هستند که بر جاذبیت‌های گردشگری و کوه پیمایی آن افزوده‌اند.