لاشه دو توله يوزپلنگ و مادرشان در جاده تهران مشهد

جمعه شب لاشه بي جان و خونين دو توله يوزپلنگ سه ماهه در شمال منطقه توران در كنار جاده تهران- مشهد يافت شد و ،‌شنبه شب نيز مادري كه در جستجوي توله هايش بود ،‌جان خود را فدا كرد تا توله هايش را بيابد اما هرگز انها را نيافت ‌و خود نيز قرباني جاده شد .

پيكر زخمي و خونين ماده يوزپلنگ شنبه شب حوالي ساعت ۹ شب درست در يك كيلومتري همان محلي كه توله هاي بيچاره در جاده كشته شده بودند ،‌توسط ماموران راهنمايي و رانندگي يافت مي شود و انها نيز به محيط زيست سمنان اطلاع مي دهند .

يوز مادر كه با كمري شكسته و قبلي كه آكنده از عشق به فرزندانش بود و در حالي كه از ناحيه نخاع دچار آسيب شده و خونريزي داخلي نيز سراسر بدنش را فرا گرفته بود ،‌ به گرمسار منتقل مي شود تا شايد دامپزشكان او را نجات دهند اما افسوس كه مرگ مجالش نداد و قبل از انكه به گرمسار برسد ،‌ جان مي دهد .(هر چند اگر هم مي رسيد اتفاق خاصي نمي افتاد!)

حال پرسش اين است ؟ مگر نه اينكه كارشناسان مي گفتند مار توله ها حتما به محل خواهد آمد و توله هايش را جستجو خواهد كرد ؟ مگر نه اينكه در سال ۱۳۷۳ وقتي ماده يوز و سه توله اش به شهر بافق آمدند تا در يك نخلستان آب بخورند ،‌وقتي مورد هجوم مردم قرار گرفتند و دو توله مردند و يكي نيمه جان به تهران آمد ،‌مي گفتند مادر توله ها تا چندين روز در اطراف شهر مي امده و توله هايش را جستجو مي كرده؟

مگر نه اينكه وقتي ۲ سال قبل يك توله پلنگ در سوادكوه در يك لانه مرغ گير افتاد و محيط زيست توله را با خود به ساري و منطقه سمسكنده برد ، ماموران مي گفتند ماده پلنگ تا دو هفته به نزيكي روستا مي امده و توله اش را جستجو مي كرده ؟

پس چرا از ماموران و كارشناسان محيط زيست در سمنان خواسته نشد كه حداقل يكي دو روز در اطراف محل كشته شدن توله يوزها كشيك بدهند كه اگر ماده يوز راديدند او را از كنار جاده و منطقه فراري دهند ؟ چرا ؟ فقط كافي بود در هر طرف جاده ۲ موتور سيكلت و چهار مامور را به در فواصل مختلف به كار مي گرفتيم تا در بيابان گشت بزنند كه اگر اينجنين بود قطعا يوزپلنگ مادر از ترس حضور انسان و موتورها هيچوقت خود را به محل واقعه نمي رساند . آيا جز اين است ؟ اين حداقل كاري بود كه مي شد براي نجات جان اين يوز انجام داد. اما افسوس كه اين اتفاق نيافتاد و يا اگر هم افتاد حتما براي زمان كوتاهي بوده !

غزل حداحافظي و انقراض يوزها كه از مدتها قبل خوانده شده ،‌ انگار سرعت گرفته . اما در حيرتم كه رييس سازمان محيط زيست همچنان از اينكه جمعيت سه قلاده اي يوز پلنگ ايران را در اين ۴ -۵ ساله به توليد انبوه يعني ۱۲۰ تا رسانده اند ،‌سخن مي گويد!!!

هرچند نمي توان براي از دست رفتن اين سه قلاده يوز كسي را سرزنش كرد اما بهتر آن است كه بجاي پز دادن موفقيت پروژه يوز و تجليل هاي نشده جهانيان(!!!) و سخن از توليد انبوه و اعلام دقيق جمعيت يوز و اينكه يه روز مي گويند ۷۰ تا ،‌يك روز ۱۰۰ تا ،‌يه روز ۱۲۲ تا و روز ديگر ۱۲۰ تا يوز،‌كمي واقع بين باشيم .

آقاي محمدي زاده!،‌ حدود ۳۰ نفر از محيطبانان مظلوم و بيچاره و زحمتكش مناطق زيست يوز الان بيش از ۴ ماه است كه حقوق دريافت نكرده اند . يعني همان ۳۵۰ هزار تومان ناقابل را هم دريافت نكرده اند . چگونه است كه ما در تهران با موفقيت اين پروژه پز مي دهيم و محيطبانان بدبخت مناطق صدايشان به آسمان بلند شده كه پس كي حقوق معوقه ما را مي دهيد ؟ اين دروغ نيست . همين ديروز در پارك ملي كوير محيطبانان معترض را ديدم .

شما را به خدا اگر به فرياد يوز نمي رسيد ،‌به فرياد محيط بان بيچاره برسيد كه گردنش از تار مو هم نازك تر است .







منبع: http://jamshidi6.blogfa.com/

اخه چراااااااااااااااا

niloofar20 عزیز ، واقعا آدم می مونه چی بگه! موفق باشید ، پرهام.

بابا تو روز روشنش آدم میکشن و به مردم عادی رگبار میبندن .قضیه حمله سارقان به جواهر فروشی رو میگم که مردم عادی رو هم به گلوله بستن

دیگه مرگ اینها که دیگه چیزی نیست