اطلس ایرانی

نام لاتین:

Petunia spp.
تیپ رویشی: نشاء یک ساله
وضعیت خزان: ----------
سرعت رشد: متوسط
ارتفاع: 2/0 متر
قطر تاج: 2/0 متر
نیاز نوری: نیم سایه - سایه
نیاز آبی: کم نیاز
معیار زیبایی: گل
زمان ظهور معیار زیبایی: بهار تا پاییز
قابلیت هرس: -----------
مقاومتهای اکولوژیک: مقاوم به گرما
خاک مناسب: هر نوع خاک
کاربرد در فضای سبز: کاشت در پارکها، باغهای صخره ای، چمن کاریها، میادین و بولوارها
وضعیت سازگاری با شرایط اکولوژیک موجود: خوب

خوب دیگه اینا باشه برم فوتبال ببینم میام بقیشم می زارم

ممنون خیلی زیبا است

اطلسي گياهي يکساله، گلدارِ زينتي و از گياهان امريکاي جنوبي محسوب مي شود. نوع بومي آن در ايران هر چند با گلبرگ کمتر ليکن از عطر دلپذير ي برخوردار است. اين گياه ساقه اي کرکدار و پرشاخه دارد. گل اطلسي، شيپوري شکل و مخملي است. ممکن است کم پَر يا پُر پَر باشد، بيشتر به رنگ هاي سفيد، قرمز، بنفش، و دو رنگ ديده مي شود. اين گل خوشبوست و شب ها عطر آن بيشتر است.

اطلسي در هواي گرم و خشک و آفتابي به خوبي رشد مي کند و پر گل مي شود. نيازي به آب زياد ندارد، مناسب ترين خاک براي کشت اطلسي، خاک رُسي ـ شني است که کود آلي پوسيده داشته باشد.

تكثير:

اطلسي را بيشتر با کاشتن بذر آن زياد مي کنند. در ايران، بذر اين گياه را در بهمن ماه يا اوايل اسفند ماه در گلخانه مي کارند. سپس گياه به دست آمده را در گلدان نِشا مي کنند. وقتي که ريشه به جدار گلدان رسيد، نشا را با خاک گلدان بيرون مي آورند و در باغ و باغچه مي کارند. انواع پُر پَر اطلسي را معمولا از راه قلمه زدن زياد مي کنند. گياه اطلسي را اگر در جايي که زمستان ملايم دارد بکارند، دو تا سه سال گل مي دهد، اما معمولا اطلسي از گياهان يک ساله به شمار مي رود.