طالع بینی هندی

سلما جون خواهش میکنم.

بله آقا فرهاد با اینکه شغل مامانم خیلی سخته و توی یه دوره ای عصرکار بود و شاید من از 7،8 سالگی روزای تابستون تو خونه تنها میموندم اما هیچ کمبودی رو حس نمیکردم و این حاصل تلاش مامانم بود. و واقعا هم زحمت زیادی کشیده.
البته مامان من تو محیط کار اصلا مهربون نیست . ولی خوب لازمه کارشه و یه وقتایی واقعا نمیشه مهربون بود.

آخی چه خاطرات بامزه ای. آفرین به مامانت سرهنگ.
اما اونجا که بودم خیلی جو خشکی بود و باید مثل عصا قورت داده ها راه می رفتی. من اگه 1 سال دیگه می موندم می تونستم بهیار بشم ولی به خاطر بخش خون که من رو فرستادن و افراد بسیار جوونی رو دیدم که در مقابل سرطان می میرن و بوی بد ساولن و مواد ضدعفونی کننده بیمارستان، باعث شد اونجا رو ترک کنم چون بعد از اون حساسیت پیدا کردم و دکتر گفت باید محیط رو ترک کنی. البته در بیمارستان نیمه وقت بودم. از ساعت 7 صبح تا 2 بعدازظهر. بعدش رفتم دندونپزشکی تا سال اسفند 77 دستیار دندونپزشک بودم و تمام داروها رو خودم به خاطر اینکه رشته ام انگلیسی بود می خوندم و ترکیب می کردم. البته دندونپزشکی هم نیمه وقت بود. از اردیبهشت 78 هم رفتم شرکت ایران واکس که الان با شرکت واکس پاندا که مال برادرشه و بعد از فوت برادرش دو تا شرکت یکی شدن و با نامهای واکس شکوفه، عدالت، کبری و پاندا به بازار عرضه می شن.
برای ترجمه فاکسها و تلفن های خارجی و مکاتبات خارجی به شرکت ایران واکس رفتم که به زور حسابدار شدم. البته فامیل مادرم مدیر امور مالی بود و در گذشته رئیس بانک و بازرس ویژه بوده که بهم حسابداری رو یاد داد که دیگه دو شغله بودم هم مترجم هم حسابدار حرفه ای. بعد از اون هم آشنایی با همسرم و تاسیس شرکت با همسرم و به طور تخصصی و با کمک و آموزشهای همسرم وارد عرصه کامپیوتر شدم. بعد از ازدواج هم دیگه کار اصلیم کامپیوتر شد. البته در کنار شغل هایی که داشتم تدریس خصوصی انگلیسی هم داشتم. اما الان بدلیل مشغله زیاد کاری و کارهای طاقت فرسای خونه دیگه نمی تونم تدریس کنم یعنی وقت ندارم. همش باید غذا درست کنی، ظرف بشوری، گرد گیری کنی، لباس بشوری پهن کنی لباسو رو جمع کنی اطو کنی و جارو بکشی

به قول آقا فرهاد ما خانمها فقط 10 درصد کارهای خونه رو انجام می دیم بقیه خود به خود انجام می شه

مرسی آقا فرهاد دلیل ترک کار رو برای نیلوفر جون در بالا نوشتم

آره فریده جون واقعا شغل سختیه. مامان من یه سرپرستاره و یه مدتی توی اتاق عمل کار میکرده چیزایی که تعریف میکنه من حالم بد میشه ولی واسه خودش یه خاطره خوبه. یا تو بخش بیمارای روانی(که از این بیمارا حتی کتکم خورده) یا بیمارستان سوانح سوختگی (بیمارای با سوختگی 70%) یا بخش زایمان با سختیای خودش. الان خیلی کارش آرومتر شده توی بخش قلب بانوان کار میکنه.

مامانت راست می گه سارا جون. چون من وقتی قسمت پوست بودم و اون ناهنجاری ها و زخمها رو می دیدم همش فکر می کردم الان بدن خودمم اینجوری می شه. آخه چون همه سرباز بودن