تبریک به خانم ژاله فتوره‌چی: دیده‌بان خستگی‌ناپذیر حیوانات ایران

ژاله‌ی فتوره‌چی در شمار انسان‌های سختکوش و پاک‌نهادی است که صمیمانه و یک‌تنه می‌کوشد تا حیوانات بی‌گناه و مهمانان مفید این آب و خاک روزگار کم‌خطرتری را بگذرانند. او تلاشی شبانه‌روزی را برای آرمان مقدسش پی گرفته و درسی بزرگ به جوانان اغلب پرمدعای امروز داده که با اندک نسیمی سردی‌شان می‌کند و یا برعکس! نمی‌کند؟
برای همین است که به سهم خود از گردانندگان اهدا‌ء جایزه‌ی ملّی حمایت از حیوانات قدردانی کرده و اهدای نشان خروس سپید به خانم فتوره چی را کمترین پاسداشت این همه سلحشوری و مجاهدت بی‌منت برای ارتقای زندگی حیوانات ساکن در سرزمین ایران می‌دانم.
یادمان باشد که در طول تاریخ کهن این بوم و بر مقدس، خروس، به ویژه خروس سپید همواره از ارزشمند‌ترین و گرامی‌ترین حیوانات در نزد ایرانیان به شمار می‌رفته و به سبب بانگ بامدادی‌اش، نماد سروش و نشاط و آبادانی دانسته می‌شده است. از همین رو، در تقویم باستانی ایران‌زمین، روز ۱۷ فروردین، روز گرامیداشت خروس نامگذاری شده است. باشد که این نشان زرین ایرانی، برای ژاله‌ی عزیز برکت و سرافرازی بیشتر به همراه آورد.
کلامم را با شعری زنهاردهنده از سعدی بزرگ به پایان می‌برم … ببینید آن شیخ فرزانه قرن هفتم هجری، چگونه مردمان را به نیک‌رفتاری با حیوانات تشویق و ترغیب می کرده است. باشد که حرمت سعدی را با اجابت پندهایش و الگوگرفتن از سلوکش به جا آوریم، نه صرفاً با دمی آسودن در کنار مزارش و گرفتن عکسی به یادگار.

یکی در بیابان سگی تشنه یافت ؛ برون از رمق، در حیاتش نیافت
کُله دَلو کرد آن پسندیده کیش ؛ چو حبل اندر آن بست دستار خویش
به خدمت میان بست و بازو گشاد ؛ سگ ناتوان را دمی آب داد
خبر داد پیغمبر از حال مرد ؛ که داور گناهان او عفو کرد


پیوست:

- اطلاعات بیشتر را در تارنمای سپهر سلیمی عزیز بخوانید.

– در ستایش بانویی که هنوز صدای گریه بچه گربه‌ها را می‌شنود …

http://www.irspca.com/forum/showthread.php?tid=324&pid=1064#pid1064

ما فقط یکبار با خانم ژاله در پناهگاه سگها ملاقات داشتیم و از نزدیک با تلاش ایشون آشنا شدیم. امیدوارم همیشه صحیح و سالم و تو کار و هدفشون (که هدف مشترک ما هم هست) موفق و پیروز باشند.

من هم یه ایشون بسیار تبریک می گم! من هم با مهندس همون 1 بار فقط ایشون رو دیدم! و آرزوی موفقیت براشون درام!