ایستگاه متروی استادیوم آزادی (طنز)

من طرف پیام 7/18/2010, 14:08

قطعا دوستانی که استادیوم رفتن خیلی عمیقتر این مطلبو درک میکنن! :

به میمنت و مبارکی، خبر رسیده ظرف 2 ماه آینده ایستگاه متروی "ورزشگاه آزادی" افتتاح میشود. تا با شروع لیگ جدید فوتبال، ملت برای تماشای مسابقات با قطار شهری به استادیوم تشریف فرما شوند. در همین راستا شنیدیم یکی از دغدغه های مسئولان مترو این است که تماشاگران خرسند هوادار استقلال و پرسپولیس، بلایی که قبلا سر اتوبوس های شرکت واحد می آوردند، سر واگن های قطار شهری هم بیاورند و اوضاع خراب شود. این در حالی است که به نظر من چنین دغدغه ای از اساس موضوعیت ندارد و با توجه به تفاوت های بین اتوبوس و مترو، بعید است کهبهترین تماشاگران دنیا (اسم مستعار همین تماشاگران خودمان!) در قطار شهری، رفتار اتوبوسی داشته باشند.

تفاوت های امیدوار کننده
1. از آنجا که بر خلاف اتوبوس، راننده های مترو معلوم نیستند و ملت نمی توتنند ارتباط حسی-عاطفی با آنها برقرار کنند، بعید است تصنیف دیرآشنا و عاشقانه "آقای راننده سرت سلامت، سرویس آخرت عالی(!) درآمد" در واگن های مترو توسط تماشاگرهای محترم زمزمه شود.

2. با توجه به زیرزمینی بودن مسیر و ریل کشی محل عبور قطارهای شهری، به احتمال فراوان خبری از سنت دیرینه "پرچم زنون" نخاهد بود و کسی از پرچم های بیرون آمده از پنجره دیگران، به قصد عرض ارادت(!) آویزان نخواهد شد.

3. همچنین با توجه به کوتاه بودن سقف تونل ها و ایضا مختصر بودن فضای عبور و مرور از لای پنجره های قطار، بعید است تماشاگران محترم موفق شوند خودشان را به سقف وسیله فوق الذکر برسانند و به صورت دسته جمعی سرود حماسی-تازیخی-جغرافیایی "لب کارون..." را دم بگیرند.

4. به نظر می رسد پیوستگی صندلی های مترو، فرایند پرتاب صندلی به سوی رهگذرانی که به سمت تماشاگران غیور، حرکات ناشایست در می آورند را کمی دشوار می کند.

نکات نگران کننده
1. قرار داشتن دو سکوی موازی روبروی یکدیگر، بستر را برای سر دادن آواز "رو به رو آماده باش" و نیز شعارهایی مانند "راشون ندادن آسیا" و نیز "منچستر انگلیس..." کاملا فراهم می کند.

2. جا دست های متعدد و میله های قرص و محکم تعبیه شده در داخل قطار، خوراک آویزان شدن و دورخیز کردن برای درهم شکستن شیشه های بی ادب قطار است.

3. وجود دستگاه هایی که ارتباط سمعی و غیر بصری تماشاچیان عزیز با رانندگان مترو را فراهم می کند، احتمالا غنیمتبزرگی برای زمزه شهار نوستالزیک "عمو سبزی فروش...دوست عزیز(!) کم فروش" محسوب خواهد شد.

4. زوایای متعدد قطارهای شهری، موقعیت سوق الجیشی و بی نظیری برای فریادهای راهگشای "تو که اون گوشه نشستی..." به وجود می آورد.

نوشته: رسول بهروش