گلوله ای از جنس شکر در هوا !

شاید خیلی از دوستان راجع به Sugar Glider تا حالا چیزی نشنیده باشن
من فکر کردم حالا که می دونم این حیوون به صورت خونگی در ایران به فروش میرسه بد نیست مطالبی راجع به نگهداریش بزارم که دوستان استفاده کنن.
اول هم بگم که این حیوون سنجاب نیست و موش پرنده هم نیست!!
(اسمش هم هرچی دوست دارین ترجمه کنین ولی من چیزی بهتر از «پرواز شکری» واسش پیدا نکردم.)

تقدیم به دوستان:


شوگر گلایدر در تمام جهان به یک حیوان خانگی بسیار محبوب تبدیل شده است. آنها کوچک و بسیار دوست داشتنی و زیبا هستند و نگهداری از آنها نسبتا آسان است. همانند بقیه ی حیوانات خانگی، شما باید قبل از خریدن این حیوان از نیازها، شخصیت و عادات این حیوان آگاه شوید. نگهداری از این حیوانات در بعضی کشورها ممنوع است که بهتر است درمورد قوانین کاملا تحقیق کنید.


تاریخچه شوگر گلایدر :
شوگر گلایدر حیوانی کیسه دار است (مانند کانگورو) که زندگی خود را از یک کیسه آغاز می کند. آنها اصالتا به استرالیا، اندونزی و گینه ی نو تعلق دارند و در جنگل زندگی می کنند. اسم آنها از رژیم غذایی آنها نشأت گرفته (در برخی نقاط آنها از شهد گیاهان و برگ اکالیپتوس تغذیه می کنند) و از بین مچ دست و پای خود دارای پره ای مخصوص پرواز در فاصله ی بین درختهاست. آنها متعلق به خانواده ی همه چیز خواران هستند یعنی تقریبا همه نوع خوراکی در رژیم غذایی آنها قرار میگیرد و در طبیعت از گیاهان، حشرات، شهد گیاهان و حتی از پرندگان و جوندگان کوچک نیز تغذیه می کنند. آنها در طبیعت در گروه های اجتماعی منظمی زندگی می کنند و این یکی از ویژگی هایی است که آنها را به انسانها شبیه می کند. گرچه اگر از روابط اجتماعی آنها کاسته شود ممکن است به اندازه ی زندگی طبیعی خود سرحال نباشند. (حتی امکان این که بر اثر افسردگی بمیرند نیز وجود دارد.)



شخصیت :
شوگر گلایدرها خود را برای شما لوس می کنند و از بازی بسیار لذت می برند و حیوان خانگی بسیار سرگرم کننده ای برای شما هستند. باید اشاره کنم که آنها بسیار اجتماعی هستند و بهتر این است که آنها را گروهی یا جفت نگهداری کنید و البته آنها در هر شرایطی روابط خوبی با صاحب خود برقرار می کنند. آنها حیوانات بسیار تمیزی هستند و نیاز به هیچ وسیله اضافی در خانه خود ندارند و علاوه بر این آنها معمولا سالم هستند (گرچه به سختی می توان حیوانی خانگی پیدا کرد که با آنها سازگاری داشته باشد) و بین 12 تا 14 سال در اسارت زنده می مانند. آنها به توجه و وقت نسبتا زیادی نیاز دارند (حتی اگر تمام روز آنها را در جیب خود نگهداری کنید) و نمی توان آنها را هر روز در منزل تنها گذاشت. شوگر گلایدر ها دارای پنجه های تیزی هستند که در صورت نیاز به کندن، بالا رفتن از چیزی و یا فرود آمدن از آن استفاده می کنند. (که باید همیشه در حد معقول کوتاه نگه داشته شوند) همینطور دندان های بسیار تیزی دارند که از آنها در هنگام احساس خطر یا ترس استفاده می کنند و گاز می گیرند. اگر شوگر گلایدری که می خرید دست آموز و رام نباشد ممکن است زمان زیادی برای عادت کردن به شما و رام شدن نیاز داشته باشد.



رژیم غذایی :
شوگر گلایدر ها گستره غذایی وسیع و مشخصی دارند و در بین صاحبین آنها سلایق زیادی در غذا دادن به آنها وجود دارد ولی در کل اصولی باید در تغذیه آنها رعایت شود که به قرار زیر است :
در برنامه غذایی یک شوگرگلایدر باید 75% میوه و 25 درصد پروتئین منظور شود و هر تغییر جزئی در این برنامه می تواند در حد کشنده ای برای این حیوان مضر باشد. چربی (به مقدار کم) نیز جزو ملزومات رژیم غذایی این جانداران به شمار می رود و باید دقت داشت که مقدار زیادی چربی می تواند برای آنها بسیار آسیب زننده باشد.
وجود میوه در رژیم غذایی این جانداران کاملا الزامی و غیر قابل چشم پوشی است، و حداقل می بایست تکه ای میوه ی تازه هر سه روز یک بار به آنها داده شود. آنها علاقه زیادی به میوه های استوایی دارند گرچه تمایل چندانی به موز و نارگیل نشان نمی دهند ولی در مقابل عاشق انگور، کشمش، خربزه و پرتقال هستند. آنها همچنین علاقه فراوانی به خوردن میوه ها با ماست (البته کم چرب) و آب میوه دارند. میوه و سبزیجات تازه حتما می بایست در برنامه ی غذایی آنها گنجانده شود.

در کل می توان غذاهای آنها را در لیست زیر جای داد :
آناناس، هلو، سیب، گلابی، توت فرنگی، طالبی، خربزه قندک، انگور، انبه، زردآلو، پرتغال، ذرت، کدو، آب میوه، تمشک، میوه خشک شده، مربای میوه جات، غذای نوزاد، کباب ترکی کم چرب، بادام زمینی، کشمش، هویج، کرم خوراکی، تخم کدو، تخمه آفتاب گردون، نخود فرنگی خشک شده، بادام



محل زندگی :
به عنوان خانه، برای زندگی یک جفت شوگرگلایدر، یه قفس 60 در 60 با ارتفاع 95 سانت حداقل سایز مناسب خواهد بود و این کمترین سایز ممکن خواهد بود و اندازه های بزرگتر بهتر است و ارتفاع زیاد برای این حیوانات بسیار مهم تر از طول و عرض زیاد است. فاصله ی بین میله های قفس نباید بیش از نیم اینچ (1.25 سانتی متر) باشد و میله های عمودی باید امکان بالا رفتن را برای این حیوان فراهم سازد. محیط داخلی قفس باید دارای اسباب بازی و سرگرمی های لازم برای این جانور از جمله چرخ تمرین (چیزی شبیه چرخ بازی همستر)، جعبه ای به عنوان آشیانه یا کیسه ای به عنوان محل زندگی باشد. شاخه ها، طناب ها و نردبان ها باید موقعیت خوبی را برای بالارفتن از آنها و تمرین برای شوگرگلایدر مهیا کند.



اهلی کردن :
اگر یک شوگرگلایدر در هنگام خرید اهلی نیست، فاکتورهای زمان، صبر و تکرار منظم می تواند حیوان را به صاحبش عادت دهد. شوگرگلایدر ها در حد پرستش، عاشق این هستند که کنار صاحب خود ، درون لباس او (حتما دو لباس پوشیده شود و شوگر در بین آنها باشد در غیر اینصورت با پنجه های تیز خود بدن را خراش می دهد) یا در جیب او باشد! آنها می توانند دوستان بسیار خوبی برای شما باشند. شوگرگلایدر ها واکنشی به تنبیهات و تحکم ها نشان نمی دهند و به آن اهمیتی نخواهند داد بنابراین با آنها با احترام و آرام و فهمیده رفتار کنید و آنها در مقابل دوستان بسیار خوبی برای شما خواهند شد و بدین ترتیب پاسخ رفتار خوب شما را می دهند.

خدا جونم چه قدر عسله واقعا که این اسم بهش میاد واقعا عاشقش شدم :*

خیلی قشنگه ، مخصوصا چشم هاش

قیمت فروش این ها جفتی 400 تومنه اگه کسی میخواد

اگه شرایطش جور بشه این نازنازی گزینه مناسبیه واسه نگهداری
ممنون که معرفیش کردی سیامک جان

ا

بله بعد من اخراج میشم بیکار میشم با شکر جونام میشینیم تو خونه

apb: اخطار به siamak و Elham s عزیز ،تاپیک رو از موضع اصلی خارج نکنید! نه 1 بار ، نه 2 بار ، ... این یه اخطار بسیار جدی هست! قوانین رو رعایت کنید و اخطارها رو جدی بگیرید!

حالا گذشته از شوخی این رو هم بگم که پرش های این شکر کوچولو میتونه تا 80 متر هم برسه و اگه فرار کنه فکر نکنم شانسی واسه گرفتنش داشته باشید

به هر حال این حیوون کوچولو هم بلده جونشو نجات بده

طفلک.این که اصلا خوب نیست به عنوان حیوون خانگی...
ممنون آقا سیامک :m/:

این اتفاقا الان به عنوان یکی از محبوب ترین حیوانات خونگیه
دلیل این نظرتون رو متوجه نمیشم

هدفی که 1000نفر واسش میجنگن که درست بودنشو اثبات نمیکنه.
این بنده ی خدا حتی آناتومی بدنشم طوریه که توی طبیعت باید باشه...گذشته از این واقعیت که آدمها علاقه ی خاصی دارن طبیعت رو زیر و رو کنن به خاطر منافعشون ...

باهات موافقم شیوا جون این کوچولو چاش تو طبیعته خودخواهیه محضه اگه اسیرش کنیم از حرفم پشیمون شدم که گفتم به درد نگهداری می خوره

این گونه حیوانات چند نسل هست که در اسارت نگهداری میشن و اصلا حضور اونها در طبیعت جونشون رو به خطر میندازه، من خیلی از حیوانات رو دوست دارم داشته باشم ولی دلیل بر این نیست که بخوام یه حیوون آزاد رو اسیر کنم!!!!
اگه توی جزئیات این کوچولوی مظلوم هم بخونید تفاوت های اساسی با دیگر جوندگان داره و صاحبش میتونه بهترین وسیله سرگرمی این حیوون بشه!!
اگه لازم دونستین من چون دیگه به نظرم مطلب تخصصی میشه چند تا مطلب راجع به درجه ی Docile بودن و Tame بودن این حیوون بهتون لینک میدم
ولی این رو باز هم اطمینان میدم که برای حیوونی که توی اسارت متولد شده بهتره که در شرایط اسارت ولی با رسیدگی خوب نگهداری بشه

حمایت شما از حیوانات قابل تقدیره ولی مشکل جدی تر الان اینجاس که همین حیوانات خونگی هم در شرایط بدی نگهداری میشن و باید واسه این موضوع فکری بشه

از همه ی نظرهای شما که بگذریم خیلی با مزه است و جدا شیرین مثل شکر

من تو ایران تا حالا ندیدم ولی تو المان دیدیم کلی بود اونجا جفتی 100 تومن کمتر بود ولی برای این نخریدم وقتی اینجا امکانات براشون منیست چرا اوارشون کنم

بله
واقعا جذابه و دوست داشتنی
البته کاملا handle هم هست و من شنیدم حتی از همستر هم کمتر گاز میگیره

خوب اینا اگر دستی شده باشند اینطورین دستی نشده باشند حساب کارو میدن دستتون سیامک جان
خیلی نازن ولی نگه داریشون ظلم بزرگیه