کشتن صاحبخانه

من امروز صبح یه برنامه ی مستند دیدم که طبق معمول این چند وقته یه مرد گنده به همراه یه عده همراه میرن توی جنگل و به صورت یه گله به یه حیوون تنها حمله می کنن و میارنش جلوی دوربین و انتظار دارن که مردم بگن : « وای این چقدر شجاعه!!»
امروز من یه نوع جدید از این رو دیدم و این اتفاق اینطور افتاد که این مرد به ظاهر شجاع توی آمازون در حال پرسه زدن بود که یه دفعه یه مار بوآی جنگلی 3-4 متری رو دید و از اونجا که جای زندگی برای هردوی اونا توی جنگل نبود انقدر با چوب به گردنش زد تا مار بیچاره مرد!!
بعد هم با کمال افتخار اونو مثل شال انداخت دور گردنش و تمام این اتفاقات در حالی رخ میداد که این به ظاهر آدم، داشت از خطراتی که این مار می تونه به وجود بیاره حرف می زد، نکته اش اینجاس که واقعا توی جنگل به این بزرگی تو نمی تونی بری از یه جای دیگه رد شی یا اینکه جور دیگه ای شجاعت خودتو ثابت کنی؟؟؟ حتما باید بری به حریم زندگی اون حیوون تجاوز کنی و بعدش بکشیش چون داره از محل زندگیش دفاع می کنه؟؟؟
از خودت خجالت بکش، تو اگه تنها هم بودی می رفتی سمت اون مار؟؟ باشه بابا، تو خیلی شجاعی، ما قبول کردیم!

واقعا که!
ممنون آقا سیامک :m/:

سلام

من اگر بگم قبلا چه کاری کردم همه من رو می کوشن اما اگر باور کنید نکنید الان دیگر 180درجه تغییر کردم

من با تفنگ بادی(خدا اخر عاقبت مارو بخیر کند)انقدر قورباغه زدم وپروانه بیا ببین این یک طرفه قضیه است

یک بار یک گربه بلدرچینم رو خورد با تفگ زدمش حدودا 4تیر تو شکمش خالی کردم(خدا رو شکر چند روز بعد دیدم نمرده) واز گرفتن دم گربه وپرتاب بگزریم ولی حالادلم نمی اید یک مرغ رو سر ببوریم چه به ماند............ :>#(:

منم از اين كارا زياد كردم تو بچگي.

خانوم معصومه تعریف کنید تاببینم کدام مون سرتریم(البته هرچه میزان سرتری کمتر باشد بهتر است)

کشتن گربه و پرندگان توی محیط شهری اتفاقیه که روزی 1000 بار میفته ولی منظور من از این مطلب این بود که کسی حق نداره بره وسط جنگل که خونه ی اون مار هستش و بدون دلیل اونو بکشه، به خاطر همین هم اسم مطلب رو کشتن صاحبخانه گذاشتم، چون این مطلب قابل درکه که اگه یه مار بهت حمله کنه بهتر گزینه اینه که بکشیش، اما نه اینکه بگردی یه مار رو پیدا کنی که شجاعتتو اثبات کنی !!

این داستانیه که ادامه داره تازه این که خوبه اونایی که هر روز دست به تخریب جنگل ها می زنند رو چی میگید اینجوری که کلی حیوون بیچاره آواره و تلف میشن

اگه این تخریب واقعا در راه توسعه و پیشرفت بشر باشه (و البته گزینه ی دیگه ای موجود نباشه) باز هم این موضوع قبال درکه و نمیشه حیوانات رو به انسان ها ارجحیت داد، اما موضوع اینجاس که عموما و در اکثر موارد گزینه ی دومی وجود داره ولی نمی دونم چرا ما همیشه می خوایم پیشرفت و صنعت رو در نقطه ی مقابل طبیعت قرار بدیم و نمی تونیم یه بالانس و تعادل بین اینا برقرار کنیم. البته به قول نیما که اسطوره ی منه :
«همیشه باید از چیزی کاست تا به چیزی افزود»