بررسی وضعیت حیوانات باغ وحش پارک ارم تهران

سال پیش برای سومین جشنواره روز یوزپلنگ آسیائی به باغ وحش پارک ارم رفته بودم و تصاویر زیادی از باغ وحش ارم گرفتم که در تاپیک تصاویر باغ وحش پارک ارم موجود هستند. امروز این خبر من را یاد آن روز انداخت. امیدوارم به حال این ببر نر رسیدگی شود.

آزمون و خطای محیط زیست در پروژه احیای ببر؛
ببرها بدون برنامه ریزی برای جفتگیری هم‌قفس شدند


سبزپرس – گروه محیط طبیعی: گزارش‌های رسیده درباره ببرهای وارداتی از زخمی شدن ببر نر در اثر اشتباه در زمان‌بندی جفت‌گیری ببرها حکایت دارد.

به گزارش سبزپرس، مسئولان نگهداری ببرهای سیبری وارداتی که گمان می‌کردند زمان جفت‌گیری این ببرها فرا رسیده است، دو ببر را بدون پیش زمینه، درون یک قفس انداختند اما این کار باعث پرخاشگری ببر ماده شد. این پرخاشگری نیز منجر به زخمی شدن ببر نر از ناحیه پا شده است.

این ببرها در ابتدای ورود به ایران، با هدف تکثیر در شرایط «نیمه اسارت» از روسیه تحویل گرفته شدند و قرار بود تا در فاصله یک ماه از ورود، به پناهگاه حیات وحش میانکاله منتقل شوند. اما کماکان این ببرها در باغ وحش ارم به سر می‌برند و مدیران باغ وحش نیز به دامپزشکان خود اعلام کرده‌اند که به دلیل حساسیت بالای نگهداری از این ببرها، از معاینه و درمان ببرها خودداری کنند و کار را به دامپزشکان و کارشناسان سازمان حفاظت محیط زیست بسپارند.

با این حال برخی اقدامات کارشناسان سازمان حفاظت محیط زیست غیرعلمی و غیرکارشناسی به نظر می‌رسد و بیشتر به روش‌های آزمون و خطا شبیه است. در حالی که بعد از ورود این ببرها، هیئتی کارشناسی از ایران برای تبادل تجربیات نگهداری و تکثیر در اسارت ببرها سیبری عازم روسیه شدند و نکات لازم درمورد این پروژه، به آنها منتقل شده است.

از جمله این اقدامات اشتباه، برنامه ریزی نادرست برای جفتگیری ببرها بود که منجر به زخمی شدن ببر نر توسط ببر ماده شده است.

یک کارشناس حیات وحش که تمایلی به افشای نام خود نداشت به خبرنگار سبزپرس گفت: اصولاً در چنین پروژه‌هایی که هدف آنها تکثیر در اسارت است، از سه قفس استفاده می‌شود به گونه‌ای که حیوان نر و حیوان ماده را در قفس‌های مجزا قرار می‌دهند و بین قفس این دو حیوان، یک قفس خالی قرار می‌دهند.

او ادامه داد: هر دو قفسی که دو حیوان نر و ماده در آن قرار دارند، راهی به قفس وسط دارند که مسئولان باغ وحش می‌توانند هر زمان که خواستند آن درهای ورود به قفس میانی را باز کنند.

این کارشناس حیات وحش افزود: از مدتی پیش از آغاز فصل جفتگیری، باید ببرها به صورت جداگانه در زمان‌های مشخص وارد قفس میانی شوند. هر ببر در ابتدا به ابعاد قفس آشنا می‌شود و اطراف آن را به وسیله ادرار خود نشانه گذاری می‌کند. پس از چند روز، ببر اول را خارج کرده و ببر دوم را وارد قفس می‌کنند. ببر دوم به محض ورود به قفس نشانه‌های ببر اول را بو می‌کند و نشانه‌هایی از خود به جا می‌گذارد. این کار چند مرتبه باید انجام شود تا دو ببر با نشانه‌های یکدیگر آشنا شوند و در زمان درست، راه ورودی هر دو قفس به قفس میانی باز می‌شود و جفت‌گیری حتما باید در قفس میانی انجام شود.

او همچنین درباره نجوه تعیین زمان جفت‌گیری ببرها گفت: در فصلی که به فصل جفتگیری ببرها نزدیک می‌شود، مسئولان پروژه باید هر روز با آزمایش مدفوع ببر ماده، میزان هورمون‌های جنسی موجود در مدفوع را اندازه‌گیری کنند تا زمان دقیق جفتگیری مشخص شود. اما هیچیک از این کارها انجام نشده است و مسئولان پروژه، با همان روشی که برای شیرهای باغ‌وحش انجام می‌دهند، ببر نر را به قفس ببر ماده منتقل کردند.

به گفته این کارشناس، به دلیل زندگی اجتماعی شیرها، می‌توان در فصل جفتگیری شیر نر را به میان شیرها ماده فرستاد و جفتگیری عموما با موفقیت انجام می‌شود اما در ببر و سایر گوشتخواران بزرگ جثه این‌طور نیست. چرا که ببر نر معمولا همیشه تمایل به جفتگیری دارد اما ببر ماده تنها در زمان «فحلی» که آماده آبستنی است تمایل به جفتگیری دارد. در زمانهای غیر از زمان فحلی، ببر ماده پرخاشگر می‌شود و در مقابل نزدیک شدن ببر نر مقاومت می‌کند.

هنوز سرنوشت ببرهای سیبری که قرار بود برای احیای نسل «ببر منقرض شده مازندران» تکثیر شوند، در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست نیز هنوز زمانی دقیق برای انتقال ببرها به میانکاله اعلام نکرده‌اند و معلوم نیست محل نگهداری ببرها در این منطقه، چه زمانی آماده می‌شود.

شاهکار سازمان محيط زيست!
اختصاصی ایرن: ببر نر یک ساعت پیش درگذشت


ایرن- خبرنگار ویژه: ببر نر سیبریایی که در پروژه ای تحت عنوان احیای ببر مازندران به ایران اورده شده بود یک ساعت پیش در باغ وحش ارم به وضعیتی اسفناک درگذشت.

به گزارش خبرگزاری محیط زیست ایران این ببر که از چند روز پیش به واسطه حمله ببر ماده زخمی شده بود و از پنج روز قبل اصلا غذا نخورده بود حدود ساعت دو بعد از ظهر امروز در باغ وحش ارم در تهران درگذشت.
بر اساس این گزارش این ببر به خاطر مشکلات محیطی باغ وحش ارم دچار ناراحتی تنفسی نیز شده بود از مدتها قبل وضعیتی کاملا رنجور داشت. زخم این حیوان در پی آن رخ داد که در یک اقدام کاملا غیر علمی متولیان پروژه احیای نسل ببر مازندران به صورت ناگهانی این ببر را با ببر ماده به منظور جفتگیری در یک قفس قرار دادند. در حالی که قاعدتا این کار باید به تدریج انجام می شد. حمله ببر ماده زخم عمیقی در پای ببر نر ایجاد کرد. ناسور بودن این زخم و نیز تشدید مشکلات تنفسی سرانجام باعث شد ظهر امروز ببر نگونبخت سیبریایی تلف شود.
این گزارش می افزاید از ساعاتی پیش کارشناسانی همچون مهندس هوشنگ ضیایی بر بالین ببر رو به احتضار حضور داشتند و متعاقب مرگ آن به سرعت جسد آن با یک دستگاه نیسان آبی رنگ از باغ وحش ارم خارج شده و به نقطه ای نامعلوم منتقل شد.
گزارش های تکمیلی خبرگزاری محیط زیست ایران در این باره متعاقبا منتشر می شود.

ببر بیچاره
چرا باید با نا آگاهی جون حیوانات رو بگیریم؟! کسی مسئول نیست؟

شاهکار زدند!

برام یک سوال پیش آمد، دو پلنگ که ایران در مقابل این دو ببر به روسیه داده، در چه وضعیتی هستند؟

بی بی سی هم امروز این خبر را منتشر کرد :

ببری که هرگز به مازندارن نرسید

ببر نر سیبریایی که به منظور احیای نسل ببر مازندارن به ایران آورده شده بود، پس از هشت ماه و چند روز بر اثر بیماری تلف شد.

بنابر گزارش خبرگزاری های داخلی ایران، این ببر نر صبح پنجشنبه ۱۰ دی (۳۱ دسامبر) پس از تحمل یک دوره بیماری تنفسی جان باخته است.

هنوز از علت اصلی مرگ این گربه سان عظیم الجثه گزارش دقیقی در دست نیست، اما در اخبار منتشر شده، از سه بیماری به عنوان علت اصلی مرگ این حیوان کمیاب یاد شده است.

بیماری ناشی از خوردن گوشت خر، ایدز ویژه گربه سانان و بیماری مشمشه، سه بیماری هستند که خبرگزاری های ایرانی از آنها به عنوان علت مرگ این ببر نام برده اند.

اسماعیل کهرم، کارشناس محیط زیست در ایران در این مورد به بی بی سی فارسی گفت که او هم از علت اصلی مرگ این ببر را نمی داند، اما چنانچه بیماری مشمشه علت تلف شدن این حیوان بوده باشد، به گفته آقای کهرم، حیوانات دیگر باغ وحش تهران و کارکنان این مکان هم در معرض سرایت بیماری خطرناک مشمشه هستند.

ببرهای مبادله شده قرار بود یکماه پس از ورود به ایران در زیستگاه میانکاله، واقع در شمال ایران، رها شوند و با زاد و ولد خود، جایگزین نسل منقرض شده ببر مازندران شوند.

اما به گفته آقای کهرم، آماده نشدن این زیستگاه در شمال ایران، باعث نگهداشتن این حیوانات در باغ وحش پارک ارم تهران شده بود و نهایتا پس از هشت ماه و چند روز، به مرگ یکی از این دو حیوان انجامید.

ببر مازندران آخرین بار در سال ۱۳۳۸ برابر با ۱۹۵۹ میلادی و توسط یک شکارچی در گنبد کاووس دیده شد. در آن هنگام و به زبان محلی ببرها را "شیر سرخ" می نامیدند.

مبادله گونه های در معرض انقراض و ایجاد محیط زیست مناسب برای آنها یکی از مهم ترین مباحث محافل جانورشناسان در دنیاست.

ببر وارداتی از روسيه به دلیل خوردن «گوشت خر» جان سپرد

ببر سيبری نری که از روسيه برای طرح احيای ببر منقرض شده مازندران وارد ايران شده بود روز پنج شنبه در باغ وحش ارم تهران جان سپرد.

امير الهامی، مدير باغ وحش ارم در گفت وگو با خبرگزاری فارس علت مرگ اين ببر سيبری را ابتلا به ايدز گربه سانان يا بيماری ای ناشی از مصرف «گوشت خر» اعلام کرده است.

کشور روسیه در اردیبهشت ماه امسال، طی یک تفاهمنامه همکاری با ایران، یک جفت ببر سیبری را در مقابل دریافت دو پلنگ ایرانی ماده تحویل سازمان حفاظت محیط زیست ایران داد.

مدير باغ وحش ارم افزود: در زمان تحويل اين 2 قلاده ببر سيبري به باغ وحش ارم، سازمان محيط زيست هيچ شناسنامه سلامتي را تحويل باغ وحش نداد و تنها به يك برگه واكسينه شدن ببرها كفايت كرد.

الهامی در ادامه گفت: «سازمان محيط زيست قرار بود از باغ وحش پارك ارم تنها به عنوان يك زيستگاه موقتي يك تا 2 ماهه استفاده كند اما اين يك ماه و 2 ماه تبديل به 4 ماه، 6 ماه و در نهايت 8 ماه شد كه بالاخره هم اين ببر نر سيبري مرد.»

وي تأكيد كرد: «ما بارها به مسئولان محيط زيست درباره علائم بي‌حالي و آبريزش بيني ببر به محيط زيست هشدار داديم آن‌ها هم آمدند و بازديد كردند اما مردد بودند كه چه اقدامي بايد انجام دهند.»

گفتنی‌ست که این ببرها قرار بود تا برای اجرای «طرح احیای ببر منقرض شده مازندران» در پناهگاه حیات وحش میانکاله در شرایط نیمه اسارت نگه‌داری شوند.

منبع: فارس و آفتاب

برام یک سوال پیش آمد، دو پلنگ که ایران در مقابل این دو ببر به روسیه داده، در چه وضعیتی هستند؟

بیگمان در شرایطی بسیار بهتر میزیند.

آنها مانند مسئولان ایرانی بیفکر و بیتفاوت نیستند.!

من کمی در مورد وضعیتشون دو پلنگ ایرانی جستجو کردم و در تاپیک وضعیت دو پلنگ ایرانی در روسیه نوشتم. متاسفانه ما هنوز قدر این همه نعمتی که داریم را نمی دانیم، نمونه آن تصویر زیر، یک پلنگ ایرانی که توسط شکارچیان غیر مجاز کشته شده:

http://mohamadfar.persiangig.com/image/2010-11-04/Persian-leopard-killed-by-poacher.jpg

بهتر او ببر ماده هم به دن به روسیه بره تا اون ها به دادش برسن تا در ایران تلف نشده

آقای آبتین، امروز در وبلاگ دکتر هومن عکسی از ببر ماده دیدم. امیدوارم دکترها به این ببر کمک کنند و حداقل هواسشان باشد که به سرنوشت ببر نر دچار نشود. از وبلاگ دکتر هومن:

ببر نجات یافته در آغوش من
عکس من بر بالین ببر ماده سیبری. خدا رو شکر این یکی رو تونستیم از سرنوشت جفتش دور کنیم
بعدا مشروحش رو براتون مینویسم که اصلا چی بود داستان

ای خدا چرا بعضی از آدما فقط دوست دارن ... بزنن. واقعا از دست این افراد گریم میگیره.

ببر ماده سالم سالم بود از چی نجات یافته!؟ خبر سازی می کنیم تا بگیم یه کاری کردیم دیگه نه؟

دلم می خواست پروتوکل درمانی برای ببر نر بیچاره که جناب دکتر هم پاش را امضا کرده اند (قرار بود من درستش کنم که...) را همه ببینن. فکر کنم حتی کلاس اولیها از خنده یا گریه با دیدن این نامه نتوانند حرف بزنند.

به جای این کارها کاش کمی دنبال مطالعه... بودیم.

با درود

خبر سازی می کنیم تا بگیم یه کاری کردیم دیگه نه؟

من فکر می کنم ماجرا دقیقاً همین چیزی هست که آقای دکتر معماریان می گن.
چون این موضوع خیلی صدا کرده و تا مجلس هم رفته حالا سناریو این شده که ببر ماده رو تونستیم نجات بدیم و این یعنی موفقیت!!! اینها همش برای اینه که توجه همه رو ببرن سمت ببر ماده بگیم خوب خدا رو شکر این یکی نجات پیدا کرد!!!

به نظر شما روسیه می تونه از ایران شکایت کنه؟

آقای دکتر معماریان عزیز
این تاپیک از یک هفته پیش و قبل از درگذشت ببر نر به وجود آمده بود ولی من هیچ وقت فکر نمی کردم که شما هم با پروژه احیای ببر همکاری کنید. تنها خبری که از یک دامپزشک مستقل منتشر شد، از طرف دکتر هومن بود که همین تصویر بالا به همراه مصاحبه دکتر هومن از شبکه تلویزیونی نیز پخش شد. به هر حال ما دوست داریم از اطلاعات و دانسته های شما در مورد این دو ببر و وضعیت دو پلنگ ایرانی در روسیه مطلع بشیم. و اگر چیزی نمی دانم و اطلاعی نداریم، مطلع بشیم.
باتشکر

دکتر معماریان عزیز
لطفا دانسته هات رو با ما تقسیم کن.

ما سعی کردیم توضیحات بیشتری از علت مرگ ببر نر و وضعیت ببر ماده داشته باشیم ولی فعلا یک توضیح از دکتر هومن که در روزنامه تهران امروز نیز به چاپ رسیده است و در وبلاگ دکتر هومن و مطلب فامیلی پر دردسر قرار دارد، نقل می کنم:

از روزنامه تهران امروز
دکتر هومن دامپزشك اعتقاد دارد كه يكي از بزرگ‌ترين اشتباه‌هاي مسئولان باغ وحش را عدم جدايي قفس ببرها از قفس شيرها، پس از مرگ شيرها مي‌داند. به گفته اين دامپزشك دو شير باغ وحش ارم نزديك به چندماه بيمار شده بودند ودر نهايت نزديك به يك ماه پيش فوت كردند. مسئولان باغ‌وحش بايد همان زمان ببرها را از قفس‌ها انتقال مي‌دادند اما اين مسئله اتفاق نيفتاد. البته مرگ ببرنر پيچيده‌تر از حرف‌هاي اوست. علت اين مرگ بين بيماري ايدز گربه‌سانان و مشمشه سرگردان است. «هومن‌خاكپور» بيماري ايدز گربه‌سانان هم مانند HIV(ايدزانساني) سيستم دفاعي بدن را از بين مي‌برد. بنابراين هر بيماري ديگر مي‌تواند بيمار مبتلا به اين ايدز را از پادر‌آورد.

جوابیه دکتر هومن به نوشته دکتر معماریان (در صفحه قبل همین تاپیک)
این نوشته را دکتر هومن به ایمیل من ارسال کردند و من عیناً و بدون هیچ تغییری در اینجا قرار می دهم. باشد که همیشه بتوانیم در محیط سالم و دوستانه به بیان نظرات و دیدگاههای خود بپردازیم :

با سلام
با آن که اصولا عادت به پاسخ گویی به نظرات دیگران در مورد کارهای درمانی انجام شده توسط خودم در مکانهای غیرتخصصی ندارم اما در رابطه با نظرات همکار محترمم آقای دکتر معماریان که ایشان را در همان یکباری که دیدم فردی محترم و دامپزشک باسوادی یافتم، ذکر چند نکته لازم بود که خدمتتان عرض می کنم تا اگر صلاح میدانید در وبسایتتان قرار دهید.
اولا در مورد پروتکل درمانی ببر نر باید عرض کنم که من و دکتر تقی پور یک روز قبل از تلف شدن حیوان به دعوت آقای مهندس ضیائی به بالینش فرا خوانده شدیم، یعنی وقتی که حیوان بیشتراز یک هفته بود که علائم بیماری را نشان میداد و 4 روز بود که هیچ چیز نخورده بود و خونریزی شدید در ناحیه قسمت فوقانی دستگاه تنفسی داشت، کاملا زمینگیر شده بود و به خاطر وخامت حال حیوان امکان بیهوش کردن و انجام امور لازمه درمانی میسر نبود و از طرفی به خاطر نبود امکانات اولیه درمانی از جمله تفنگ بیهوشی مناسب، برای رساندن دارو به بدن حیوان مجبور به شلیک چندین باره دارو میشدیم که این خود برای حیوانی که در استرس شدید بیماری بود بسیار خطرناک بود، پس مجبور شدیم که روش درمانی خود را براساس داشته هایمان رقم بزنیم نه آن روش درمانی که در کتابها بر آن توصیه شده، زیرا همانطور که گفتم باغ وحش تهران از ساده ترین امکانات درمانی، چه دارو و چه تجهیزات تهی ست. دراین پروتکل درمانی معروف که باعث به گریه انداختن آقای دکتر شده، که من اصلا فکر نمی کردم ایشان با این جثه ورزشکاری اینقدر رقیق القلب باشند!، ما سعی کردیم تا آنجا که ممکن است، شرایط حیوان را ثابت نگهداریم اما متاسفانه وضعییت حیوان بقدری وخیم بود که فردای آن روز از بین رفت.حالا برای خنده یا گریه بچه های اولی هم که شده کاش آقای دکتر بفرمایند چه قصوری در آن شرایط حاد و پر استرس از تیم ما سر زده تا ما تلمذی کرده و از آنجا که مطالعه نمی کنیم، در محضر ایشان به فیضی نائل شویم، انشاالله.
دوما آقای دکتر بهتر از من میدانند که علم طبابت و تشخیص و نسخه نویسی، چیزی مانند ریاضیات نیست که ایشان بخواهند قبول زحمت کنند و همچون معلمی دلسوز آن را تصحیح کنند، چون اگر غیر از این بود، رباتی اختراع میکردند و علائم بیماری را میگرفتند و نسخه ای چاپ میکرد و دیگر احتیاجی به بنده و ایشان و دیگر همکاران نبود. هر پزشک یا دامپزشکی روش و اصول درمانی خود را دارد که امکان دارد با روش درمانی همکار دیگر فرق داشته باشد، که خیلی وقتها هردو هم به نتیجه و سلامت بخشیدن به بیمار میرسند و اگر آن مسئول که نسخه تیم ما را به شما نشان داده و خواستار تصحیح از جانب شما بوده شعور درستی نداشته، از شما بعید بوده که این زحمت را قبول کنید.
سوما این جمله از یک دامپزشک مطالعه گری چون شما بعید است "ببر ماده سالم سالم بود از چی نجات یافته!؟ خبر سازی می کنیم تا بگیم یه کاری کردیم دیگه نه؟" .آخر همکار محترم، مگر حتما باید حیوانی بیمار باشد که شما نجاتش بدهید؟ ما دامپزشکان خیلی وقتها برای بیماران سالممان کارهای درمانی را انجام میدهیم به آن میگویند " پیشگیری" که ساده ترین و عامه فهم ترین آنها مثلا واکسیناسیون است. این کارها صورت میگیرد تا حیوان از خطری که در کمینش است "نجات" پیدا کند. این بسیار موضوع ساده ایست و آن بچه های اولی که ذکر جمیلشان رفت هم این را متوجه میشوند.

این که بعد از مرگ ببر نر، لاشه سریع از محیط نگهداری ببر ماده دور شود، تمام فضای نگهداری حیوانات باغ وحش با آبپاشهای قوی ضد عفونی شود، جیره غذایی حیوان کاملا تغییر داده شده و جیره جدید برایش تنظیم شود،باغ وحش در قرنطینه کامل قرار گیرد، تمام 17 گوشتخوار مجاور قفس ببر ماده بیهوش و از آنها خونگیری و نمونه برداری شود تا اگر بیماری مشکوکی مشاهده شد سریع اقدامات لازم صورت گیرد که شد، و از همه مهم تر، ببر ماده را در آن شرایط سخت روانی که بعد از مرگ ببر نر بر تیم درمانی حاکم بود، ریسک بیهوش کردنش را به گردن بگیریم و نمونه گیری و معاینه کامل و بیومتری را انجام دهیم و... ( البته من منظورم از این 3 نقطه، آن 3 نقطه ایی نیست که آقای دکتر معماریان محترم در نوشته شان گذاشته اند)، اگر همه اینها به چشم آقای دکتر نجات دادن نمیاید، پس چیست؟ پس ما واقعا اصلا کاری نکردیم، ولابد چون هیچکس ما را نمیشناخت، خواستیم خبر سازی کنیم بلکه چهار نفر ما را بشناسند و بگویند که کاری کردیم.

و در نهایت این را بگویم که خیلی خوب است انسان مکنونات قلبیش را آنطور که هست بیان کند و با تخریب و توهین به دیگران، برای خود اعتبار کسب نکند. بعضا دیروز شاهد مصاحبه همکارانی در تلویزیون بودم که به زمین و زمان ایراد میگرفتند که وا مصیبتا که اینچونین شد و آن چونین. اما اصلا توضیحی ندادند که در زمان بیماری ببر نر و مرگش و همچنین اقدامات بعدی برای ببر ماده، کجا تشریف داشتند؟ حالا که همه چیز تمام شده علم برداشتن که کاری ندارد. به قول معروف البته با کمی تغییر " گر تو بهتر میزدی، میستاندی میزدی". آقای دکتر معماریان توانایی آن را دارند که به قله طبابت حیات وحش برسند و این آرزوی من، نه برای ایشان که برای هرکدام از همکاران دیگرم هم هست. بد نیست در این روزها که چند روزی از سالمرگ دوست و استاد خوبم مرحوم دکتر هرمز اسدی بکنم. وقتی برای زنده گیری 25 راس گوزن زرد به دشت ناز رفته بودیم یکی از گوزنها به بیهوشی که گرفته بود حساسیت داد. من سریع مشغول کارهای درمانی و احیا حیوان بودم و دو کارگر هم کمکم میکردند. وقتی حیوان به حال عادی برگشت و من با خوشحالی و کمی غرور رو به هرمز کردم و گفتم:" دیدی خوبش کردم؟" لبخندی زد و گفت:"هیچ فکر کردی اگه اون کارگر،زبون حیوون رو در نیاورده بود و راه تنفسیش رو باز نگه نمیداشت، کارایی که تو کردی هیچی نمی ارزید؟". آنجا یاد گرفتم که انجام هر کاری هرچند بزرگ، در کنار یک تیم میسر میشود و اگر توانایی انجام کاری هست، به واسطه وجود دیگرانی ست که بعضا به چشم نمی آیند.

باید بدانیم و یاد بگیریم ایجاد تشویش و انگ زدن به دیگر همکاران، آن هم در این محیط مجازی که بعضا عاشقان حیوانات اما با دانش نا کافی از علم طبابت که برای تک تکشان ارزش قائلم، آب دهانی است که درنهایت بر صورت خودمان فرود می آید.

از مدیر سایت هم تشکر می کنم که من را در جریان قرار دادند تا باعث شود بتوانم گوشه ایی از کارهای انجام گرفته در این چند روز را اطلاع رسانی کنم. در نهایت از همکار و دوست دانشمندم دکتر تقی پور و آقای مهندس ضیایی تشکر وافر دارم که تمام هم وغم خود را در این راه گذاشته و می گذارند.

ارادتمند هومن ملوک پور

فواد عزيز اينكه مطلب را قرار داده ايد يعني ميتوانيم نظر دهيم،نه؟!
متاسفانه يا خوشبختانه هر دو اين عزيزان را ميشناسم و براي هر دوشان احترام قايلم دكتر هومن براي حيوانات زحمات زيادي كشيده اند و اين انكار پذير نيست.من پزشك نيستم كه نظر دهم كدام پروتكل درست است و كدام غلط اما اينقدر ميدانم كه علم براي هر دردي يكي دو درمان اثبات شده بر جاي گذاشته و پزشكان روشهاي زمين تا آسمان متفاوت نبايد داشته باشند.ما كه تجربي كار نميكنيم كه هر كس روش خودش را داشته باشد!!!!!!! قائدتا بايد از زمينه پژوهشي علمي بهره بگيريم كه فكر ميكنم بايد يكي باشد.
نميدانم كمبود امكانات را به گردن كه بايد انداخت اما فكر ميكنم اگر دامپزشكان هم قدرت تهيه مواد و داروهاي لازم را نداشته باشند پس چه كسي دارد؟به راستي يك تفنگ بيهوشي در ايران زمين يافت نميشد و نميشد تهيه كرد؟؟مثل اين است كه بگوييم داروي سرطان نداريم به مبتلا دهيم خوب داروي سرماخوردگي ميدهيم شايد اثر كند شرايطمان است ديگر!!!
تا جايي كه من از زبان فارسي ميدانم پيشگيري به معناي نجات نيست فقط جلوگيري كرده ايم مثل اين است كه وقتي خانه ضد زلزله ميسازيم به اهالي منت بگذاريم كه از مرگ نجاتتان داديم!!!
آقاي دكتر هومن عزيز البته كه شما كارهاي بسياري براي حيوانات كرده ايد و من شخصا دستهايتان را صميمانه ميبوسم اما اينبار كاري نكرديد به هر بهانه اي(امكانات،و...)هيچ كس كاري نكرد و ببر بيچاره مرد خدا ميداند در اين چند روز چه دردي كشيد و حالا كه مرده بر مزارش كنگره دامپزشكي گرفتيم و به قد و هيكل هم نيز رحم نميكنيم .اين ادبيات را شايسته شما نميدانستم
هر چشم مهرباني براي اين مرگ خواهد گريست در هر جسمي به هر ابعادي (چه رسد به وجود سراسر مهر دكتر معماريان عزيز كه ظاهر و باطنشان زيبا و ستودني است)و اگر جز اين كند نام انسان نهادنش نادرست است.

همون طور که از خبرها احتمالاً متوجه شده اید صبح امروز چهارشنبه در برنامه صبح تهران در شبکه استانی تهران با آقای دکتر معماریان مصاحبه ای شده که با پیگیری های من یکی از دوستان بنده این مصاحبه رو ضبط کرده که قولش رو گرفتم در اولین فرصت پس از آپلود فیلم مصاحبه دکتر معماریان لینکش رو در انجمن قرار خواهیم داد تا افرادی که موفق به مشاهده این مصاحبه نشدند بتونن این مصاحبه رو ببینند. موضع مورد بحث هم در مورد مرگ ببر سیبری در باغ وحش تهران بود.
با تشکر
گفتگوی لاک پشتی

جناب آقای دکتر هومن
در ابتدا لازم می¬دانم ذکر کنم لطفا نام دکتر تقیپور را ذکر نکنید چون من در جریان کارهای ایشان بودم و ایشان برای من ارزش زیادی دارند و من روی صحبتم با شماست نه کس دیگری.
جناب آقای دکتر که دوست دارند در زمینه حیات وحش و البته بسیاری از زمینه های دیگر دامپزشکی از جمله جراحی فعالیت داشته باشند، اصولا باید امکانات اولیه کار با حیات وحش را در اختیار داشته باشند. از جمله کارهایی که شما برای نجات ببر ماده سالم و بدون علائم بیماری انجام دادید و از آنها به نام اعمال پیشگیرانه یاد می کنید و به انجام آن مفتخر هستید بیهوش کردن ببر ماده در شرایط پر استرس بعد از مرگ ببر نر است. استفاده از داروی کتامین 10% به تنهایی!!! ابتدا 10 سی سی ... ای بابا نشد... بعد 5سی سی ... چرا بازهم نشد... 5 سی سی دیگر آخ آخ تشنج کرد... آقای الهامی کمک!!! الهامی: دیازپام بزنید درست می¬شود. جناب دکتر اینهمه داروی بیهوشی Safe ترکیباتی که سالهاست در سراسر دنیا مورد استفاده قرار می¬گیرند و از بخت بد بسیاری از آنها در ایران هم در اختیار سازمان محیط زیست و هم دامپزشکان حیات وحش قرار دارد. از آنجایی که به این گفته خود ایمان دارم و می¬دانم بازهم مطالعه¬ای در کار نخواهد بود باید بگویم داروی بیهوشی که برای کار با حیات وحش مورد استفاده قرار می¬گیرد باید چند خصوصیت داشته باشد:
1. سریع الاثر باشد، در زمان کار با حیوانات حیات وحش زمان تاثیر داروی بیهوشی بسیار مهم است چون زمانی برای فرار، به در دیوار قفس خوردن،...و در نهایت استرس بیشتر و بیشتر وجود ندارد.
2. فاصله بین دوز موثر و دوز مرگ آورباید قابل توجه باشد. در کار با حیات وحش شما باید وزن حیوان را تخمین بزنید گرچه باید در این امر متبحر باشید ولی به هرحال احتمال اشتباه وجود دارد و دارو باید از این نظر Safe باشد.
3. ریکاوری (برگشت از بیهوشی) سریع و آسان بسیار مهم است باید برای دارو آنتی دوت داشته باشید تا هر زمانی به هر دلیلی لازم شد بتوانید حیوان را از بیهوشی برگردانید.
خوب البته شما حق دارید من هم بودم استرس داشتم با کتامین به تنهایی حیوان با ارزشی را بیهوش کردن خوب استرس داره دیگه!!
داروهایی مثل Tiletamine, Zolazepam, Medetomidine, Midazolam, Butorphanol and … نیز وجود دارند. در ضمن نگید نداریم چون داریم. گرچه فکر کنم شما این بیهوشی را انجام ندادی، چون چندان افتخار آمیز نیست.
" گر تو بهتر میزدی، میستاندی میزدی". دکتر جان ما بهتر زده بودیم کما اینکه بعد از حضور ما (اساتید محترم من و من) در باغ وحش با وجود تمام مشکلات و کارشکنیها، دیگر تلفاتی وجود نداشت و بیماری در حیوانات تحت درمان (شیرها) کنترل شده بود. ولی بعد از مشکلاتی که با دلیل قرار دادن غیر علمی ببر نر و ماده در کنار هم، درگیری... و سپس بخیه زدن زخمهای کهنه و آبسه ها و استفاده از دو داروی متیل پردنیزلون و دگزامتازون با هم !!! و در نهایت وخیم شدن وضعیت ببر بیچاره پیش آمد، دوستان محیط زیستی دوباره از ما خواستند که کمک کنیم اما نکاتی وجود داشت. سابقه استفاده از کورتون در دو شیر تلف شده (استفاده همزمان از متیل پردنیزولون و دگزا متازون در ببر نر)، با وجود اینکه وضیعت وخیم بود و سابقه ای که وجود داشت حاکی از مرگ قریب به یقین ببر بود من در همان شرایط با وجود مخالفتهای اساتید تمام کمکی که می توانستم را انجام دادم (با کمال احترام برای دوست خوب و استاد عزیزم دکتر تقی پور).
اینجا باید حتما به پروتوکل کذایی اشاره کنم:
"هر پزشک یا دامپزشکی روش و اصول درمانی خود را دارد که امکان دارد با روش درمانی همکار دیگر فرق داشته باشد، که خیلی وقتها هردو هم به نتیجه و سلامت بخشیدن به بیمار میرسند و اگر آن مسئول که نسخه تیم ما را به شما نشان داده و خواستار تصحیح از جانب شما بوده شعور درستی نداشته، از شما بعید بوده که این زحمت را قبول کنید."
قطعاً منظور شما این نیست که رفرانس و روش علمی و ... همه بی ارزش اند!، در ضمن دکتر جان همانطور که شما بهتر از همه ما می دانید، مسلماً داروها برای گونه های مختلف دوزهای تعریف شده و روشهای استفاده مشخصی دارند. حالا بماند که این داروها پیشنهاد کی بوده و غیره ... من فقط به ذکر متن پروتوکل مذکور و چند توضیح کوچک اکتفا می کنم و قضاوت در این مورد بر عهده خوانندگان محترم.
1. "ادامه درمان با Ceftiofour بصورت تزریق هر روز یکبار (هر تزریق 15 سی سی دو روز)". دکتر جان دوز نداره این Ceftiofur sodium بیچاره برای ببر؟ (اسپلش حالا مهم نیست) با چند سی سی آب مقطر مخلوط کنند؟ همان 20 سی سی که روش نوشته؟ دو روز! این دوره درمان با Ceftiofur sodium است. تزریق...؟ IM, IV, SC و... دارت هم که نداریم، بالوپایپ هم که نداریم، تفنگ هم که نداریم، راحت باشیم.

2. "استفاده از ترکیبات B Complex ترجیحا خوراکی در غیر این صورت تزریق" (خداییش این خوب بود قبلا برای شیرها این تجویز نشده بود جدیده اون هم ترجیها خوراکی!!!)


3. "استفاده از Vit K10 روزانه به صورت تزریقی یکبار (استفاده از Vit K10 پنج ویال آمپول (یک سی سی) در صورتیکه حیوان به غذا خوردن افتاد تزریق آمپولها قطع گردد)". ویتامین K10!؟ حتما منظور آمپول ویتامین K1 10mg/ml انسانی است دیگه؟ دوزش فکر کنم برای شرایط حاد (حاد که بود دیگه؟) 1mg/kg باشه نه؟ حالا پنج ویال آمپول (یک سی سی) میشه چقدر؟! بعد چرا روزی یکبار؟! مگه برای خونریزی از بینی (epistaxis) تجویز نشده؟ پس چرا تا زمان قطع خونریزی استفاده بشود؟! منطقاً تا زمان غذا خوردن باید استفاده بشود.

4. "برای تحریک حیوان جهت خوردن غذا، بصورت تکه تکه و گرم (یا تازه ذبح شده) داده شود".

5. "برای حیوان ببر ماده نیز Introvit بصورت خوراکی (تزریق در غذا) بصورت یک روز در میان تجویز شود". این از اقداماتی است که برای نجات ببر ماده انجام دادید. مولتی ویتامین تزریقی در غذا تزریق شود و خوراکی استفاده شود!!! ویتامین خوراکی که نداریم اصلا! باید تزریقیش را در غذا تزریق کنیم خوراکی بدیم، خوبه، میشه ها!

6. "برای هر دو حیوان نر و ماده در صورت امکان اینترفرون یک روز در میان (3-5 دوز) تجویز گردد". این دیگه شاهکاره!! اینترفرون؟ آلفا؟ گاما؟... چی؟ دوز هم که باز، خوب اختیاری است دیگه هر چی دوست داشتید بزنید، اگر شد بزنید، اگر نشد نزنید!!!

فکر کنم تا حدودی توانسته باشم بگم چرا این پروتوکل نیاز به باز خوانی و اصلاح داشت، نه؟
همکار عزیز همه جا جای تبلیغ نیست. مرگ این حیوانات بی گناه و ارزشمند خود بسیار بسیار دردناک است و هرگز نباید این شرایط جایگاهی جهت خود نمایی قرار گیرد. ما دامپزشکان و علاقه مندان به حیوانات هرگز نباید به حیوانات فقط از دیدگاه مادی بنگریم و زمانی مردم به درون انسان پی خواهند برد.
دوست نداشتم بازهم بر خلاف نظر اساتیدم جواب این نوشته را بدهم، ولی دوباره خیره سری کردم. امیدوارم اشتباه نکرده باشم و این متن آخرین نوشته ای است که خطاب به شما همکار گرامی نوشته ام.
به امید روزی که در کشورم همه انسان ها به چشم دیگری به حیوانات بنگرند، اگر این روز برسد!!!
با درود

این دیگه چه پروتوکلی بوده؟؟؟؟؟؟؟؟

یکی دیگر از دامپزشکانی که این تاپیک را خواند و نسبت به آن واکنش نشان داد. ایشون به من ایمیل زدند که عین ایملیشون رو در اینجا قرار میدم
مطلبی از دکتر پیمان

یادم میاد یک نویسنده ای می گفت ایرانی ها دو دسته اند یک دسته بی سوادند و چیزی حالیشون نیست و دسته دوم باسوادند اما آنقدر مغرورند که نمی توان با آنها صحبت کرد . و فکر می کنند کارشون خیلی درسته .

این ببر بیچاره را در اصل وقتی آوردند ایران سند مرگش را هم امضاء کردند آنقدر این دامپزشکهای ما مغرورند که اشتباهی را که در مورد این ببر کرده اند به گردن نمی گیرند و همه اش می خواهند سبب را گردن همدیگه بگذارند و تقصیر آن را از گردن خودشان رفع کنند
باید از اینها پرسید کدامیک از اینها در مورد ببرها چیزی می دانسته باور کن هیچکدام . شاید کمی در مورد بیماری های این حیوان خوانده باشند اما کسی حرفه ای روی آن مهارت ندارد اینجاست که تفاوت تحصیل دامپزشکی در ایران و در کشورهای پیشرفته مشخص می شود در آنجا کسی که صرفا" روی ببر ها کار کرده اجازه دارد درمان را انجام دهد

دامپزشکهای ما اصلا" آناتومی و یا فیزیولوژی این حیوان را نمی دانند فکر می کنند ببر هم مثل گربه خانگی است

چی بگم خدا به داد ببر ماده برسه بهتره این حیوان را به روسیه برگردونند تا اسیر آزمون و خطا های دامپزشکهای وطنی نشه

جناب Mothman منظور شما از مطرح کردن ایمیل آقای پیمان را متوجه نمی شوم ولی فکر کنم قصد خیری پشت آن نبوده! ولی لازم به ذکر است که بهترین دامپزشکان حیات وحش دنیا که دوستان من هستند و لطف دارند هم نیز در جریان این مشکل قرار داشتند و نظراتی چند هم داده اند، ولی به دلایل مختلف که ناشی از نادر بودن بیماری در گربه سانان و اشتباهات آزمایشگاهی و غیره مشکلاتی هم پدید آمد.

جناب Mothman در ایران ما هم هستند کسانی که نه فقط در ایران بلکه در جامعه دامپزشکان حیات وحش اروپا بهترین مقاله و سخرانی سال 2009 بهترین پوستر ومقاله سال 2010 را ارائه دادند و کاندیدای بهترین دانشمند جوان حیات وحش شده اند. به پیمان عزیز هم بفرمایید بله در ایران دامپزشکی حیات وحش تدریس نمی شود ولی افرادی که در ایران می خواهند در این زمینه فعالیت کنند باید خودشان دنبال مطالعه و یادگیری از هر جایی که می توانند باشند و هستند. شما هم اگر از آناتومی و فیزیولوژی و غیره ببر نمی دانی می توانی این اطلاعات را کسب کنی، نه این که به تمام همکاران خود در ایران یکجا توهین کنی.
یک خبر هم ذکر کنم خوشبختانه برخلاف میل دکتر هومن و برخی دیگر که برای معدوم شدن شیرهای باغ وحش و دیگر حیوانات لحظه شماری می کردند، جواب PCR و کشت تمامی شیرها منفی است و می توان شاید بتوان از کشتن این حیوانات جلوگیری کرد.

با درود

جناب Mothman منظور شما از مطرح کردن ایمیل آقای پیمان را متوجه نمی شوم ولی فکر کنم قصد خیری پشت آن نبوده!

خیر هیچ قصدی نبوده. فقط داریم خبر رسانی می کنیم مثل سایت های خبری!
mothman این مطلب رو ننو شته که میگید mothman مثل دکتر هومن که نگفتید محمد فر

جناب دکتر معماریان ایشون از دامپزشکان بسیار خوبی هستند که افتخار آشنایی باهاشون رو دارم و خوب نظر خودشون رو گفتند و من فقط اینجا گذاشتم. همین. هیچ قصدی هم نبود فقط می خواستیم نظر دامپزشک های مختلف رو بدونیم همین

یک خبر هم ذکر کنم خوشبختانه برخلاف میل دکتر هومن و برخی دیگر که برای معدوم شدن شیرهای باغ وحش و دیگر حیوانات لحظه شماری می کردند، جواب PCR و کشت تمامی شیرها منفی است و می توان شاید بتوان از کشتن این حیوانات جلوگیری کرد.

از این خبر هم خیلی خوشحال شدم. دستتونم به خاطر تلاشی که می کنید می بوسم و امیدوارم موفق بشید