محرم در راه است

محرم در راه است.قلم موهايم را مياورم و گرد سياهم را آماده ميكنم.مادرم ميگويد امسال هم رنگي نميكشي ؟ نميداند كه واگوي احوال اين دل جزبا سياهي نخواهد بود.
مولايم امسال چگونه به تصويرت كشم ؟ ديگر خسته تر از آنم كه هر شب پاسخگوي معمورين و مردم نادان باشم كه تمثال نازنينت بت است و چنين و چنان!انگار سطح شهر براي عكس شهيدان كم آمده و خيمه ها و تكيه هاي تو را نيز ميطلبند!خسته تر از آنم كه شرح دهم اين كربلاست نه حسين،اين خود عشق است نه معشوق. خسته تر از آنم كه بگويم هميشه خدا قلم وسيله بيان بوده و... آخرچه چيز جز عمق چشمان گريان اين طفل كوچك بيشتر واگوي واقعه است؟چه چيز جزاين لبهاي ترك برداشته بيشتر واگوي تشنگي است؟چه چيز جز اين پيكر بدون دست و هنوز افراشته بيشتر گوياي انسانيت ست؟چه چيز جز مردي تنها در كارزار چندين مرد جنگي بيشتر گوياي آزادگي است؟چه چيز جز شير زني كه شانه هايش ستون اشكهاي دلير فرزند علي است بيشتر گوياي مردانگي است؟مگر از كربلا همينها را نبايد گفت؟جاي شكرش باقي ست كه هنوز آنقدر خسته نيستم كه دست از قلم بردارم.
محرم در راه است و خيرين در رقابت برسر دادن گوسفندان بيشتر به هياتها ،مداحان در رقابت هرچه بيشتر گرياندن مردم به هر وسيله اي ومردم در رقابت گرفتن هرچه بيشتر قيمه هاي امام و من در دغدغه طرح محرم امسال كه حتي نميدانم كسي فرصت نگريستن به آن را در اين گير و دار خواهد داشت؟!اما اميدوارم به حتي يك نگاه كه دستان لرزانم را در پشت اين طرح ببيند و بر خود (نه بر حسين)بگريد،بر اينهمه نامردمي،بر اينهمه جهالت،برآنچه با حسين كرديم و آنچه با خدا ميكنيم.
محرم كه ميرود،جويهاي پرخون ميماند و شكمهاي بر امده و خيابانهاي كثيف !به حق كه آنچه ميبايد از حسين آموخته ايم!!!!

محرم که میشه باز مردم گوسفند هارو تو کوچه و خونه و خیابون قربانی می کنند حتی جلوی بچه های کوچیک و بعد دسته ی عذاداری که رد میشه عذادارا دستشون و میزنن به خون گوسفند و میزنن به سرشون. این یعنی چی؟ :::huh:::

این یعنی رواج خرافه بر اثر چشم و هم چشمی.همه هم کم و بیش قربانی جهالت هستیم