میکروچیپ به چه دردی میخوره ؟

سیستم شناسایی الكترونیكی حیوانات

روشهای سنتی و قدیمی جهت شناسایی حیوانات شامل پلاكهای الصاقی، خالكوبی و علامت گذاری بود كه این روشها معایب بسیار زیادی داشت در دو دهه اخیر تكنولوژی میكروچیپ تحول و تغییر عظیمی را در سیستم های شناسایی ایجاد نموده و بعنوان یك اساس شناسایی مكانیزه در جهان مطرح شده است. این تكنولوژی بر اساس شناسایی توسط امواج رادیویی استوار بوده و بدون نظارت و تفسیرهای نظری و شخصی انجام می پذیرد. میكروچیپ تنها روش شناسایی دائمی و مطمئن جانداران بوده كه می تواند در كوتاه ترین زمان، جمعیت كثیری از جانداران را مورد شناسایی قرار دهد.
میكروچیپ به اندازه یك دانه برنج بوده كه عاری از هر گونه منبع الكتریكی می باشد. میكروچیپ در زیر پوست جاندار كاشته می شود بطوریكه این عمل كاشت نظیر واكسیناسیون بوده و بسیار ساده و بدون درد انجام می پذیرد. هر میكروچیپ دارای یك كد اختصاصی بوده كه در زمان ساخت توسط اشعه لیزر طراحی می گردد. این كدها غیر قابل تغییر و یا جایگزینی بوده و در تمام مراحل حیات جاندار به عنوان عامل دقیق شناسایی استفاده می شود. میكروچیپ در داخل محفظه شیشه ای كه قابلیت تطابق با بافت زنده موجود را دارد قرار می گیرد این محفظه از ایجاد واكنش های ایمنی جاندار جلوگیری می نماید لذا میكروچیپ تا انتهای عمر جاندار در بدن بدون هیچ گونه عارضه ای باقی می ماند. دستگاه بازخوان، میكروچیپ را توسط امواج رادیویی فعال نموده و امواج برگشتی به دستگاه، كد اختصاصی میكروچیپ را تعیین می نماید.
در سال ١٩٩٦ میلادی سازمان غذا و داروی ایالت متحده آمریكا- FDA تائیديه استفاده از میكروچیپ قابل تزریق را در جانداران صادر كرده و در همان سال نیز سازمان USDA استاندارد اختصاصی محل كاشت میكروچیپ در هر جاندار را تعیین نمود. در سال ٢٠٠١ میلادی نیز كمیته بین المللی ثبت حیوانات پس از آزمایشات اختصاصی، تائیدیه قانونی استفاده از این سیستم را اعلام نمودند. همچنین میكروچیپ ها تحت استاندارد های جهانی ٩٠٠١ ISO طراحی و ساخته می شوند. در ایران نیز در سال ١٣٨٢ سازمان دامپزشكی كشور پس از بررسی و مطالعه این تكنولوژی تائیدیه علمی و فنی را اعلام نمود.
در حال حاضر این سیستم به طور وسیعی در كشورهای مختلف جهان نظیر آمریكای شمالی، آمریكای جنوبی، اروپا، آسیا، استرالیا، اقیانوسیه، آفریقا و خاور میانه استفاده می شود.
ميكروچيپ عاری از باطری بوده و به منبع الكتريكی متصل نمی باشد. همچنين اجزاءميكروچيپ قابليت تعويض و يا جداشدگی ندارد و طوری طراحی شده است كه تا انتهای عمر جاندار مورد استفاده قرار می گيرد و عمر نامحدود دارد.
ميكروچيپ بسيار ريز و دارای قابليت تطابق با بافت زنده جاندار می باشد بنابراين امكان ايجاد حساسيت و يا واكنشهای ايمنی وجود ندارد.
هنگامی كه عمل كاشت بدرستی انجام گرفت ، بافت زنده جاندار يك لايه نازك از بافت همبند را بدور ميكروچيپ ايجاد كرده و آن را در محل كاشت ثابت و محفوظ نگه می دارد و امكانحركت و تحرك ميكروچيپ در طول حيات جاندار وجود ندارد.
زمان كاشت ميكروچيپ بسته به نوع جاندار متفاوت می باشد به طور مثال در سگ و گربه بين ٥ تا ٨ هفتگی می باشد.
احتمال یافتن حیوانات گم شده ای که دارای میکروچیپ هستند بسیار بیشتر از حیواناتی است که فاقد آن هستند.

لطفا منبع مطلبتون رو ذکر کنین