خرچنگ آب شیرین چنگال قرمز استرالیایی - Australian Red Claw Crayfish

نام علمی: Cherax quadricarinatus


اسامی عمومی: Australian Red Claw Crayfish (خرچنگ آب شیرین چنگال قرمز استرالیایی)


Red Clawed Lobster, Red claw Freshwater Lobster, Red Fresh Water Lobster, Australian Redclaw Crawfish, Blue crayfish, Queensland Redclaw, Quad, redclaw, Tropical blue crayfish


خانواده: Parastacidae



زیستگاه اصلی: استرالیا


وضعیت بدنی: چنگال قرمزها، تنوع رنگی از قهوه ای تیره تا فیروزه ای دارند. این خرچنگ ها تا 600 گرم وزن پیدا می کنند. همانند سایر بی مهرگان، آنها قادر به بازسازی اعضای از دست رفته شان هستند و اگر عضوی را به هر دلیلی از دست بدهند، ظرف حدود یک ماه، بازسازی خواهد شد.


حداکثر اندازه: عموماً (ماده ها تا 18 و نرها تا 20 سانتیمتر) و برخی زیرگونه ها (حتی بیشتر از 30 سانتیمتر)


تشخیص جنسیت: نرهای بالغ، وصله مشخص قرمز رنگی بر حاشیه بیرونی چنگال هایشان دارند که با هر بار پوست اندازی، این وصله، مشخص تر می شود. ماده ها، فاقد این وصله سرخ هستند اما در ناحیه سینه و شکم، رنگ آمیزی قوی تری دارند و جثه شان هم از نرها کوجکتر است.


وضعیت زندگی: خرچنگ های آبی چنگال قرمز را می توان در رودخانه های دائمی، آبگیرهای راکد و برکه های شمال شرقی کوئینزلند Queensland یافت. این خرچنگ ها در مزرعه های پرورش در کوئینزلند، برای مصارف تجاری (از جمله خوراکی) تکثیر و پرورش می یابند. تا قبل از بلوغ، 3 الی 4 بار در سال، پوست اندازی می کنند اما هر چه بزرگتر شوند، تعداد پوست اندازی هایشان کمتر می شود. توصیه می شود، تانک را تا حد ممکن تمیز نگهدارید و هر هفته 20 درصد از آب تانک را سیفون کنید. این كري فيش ها، شب فعال هستند و روزها را در مخفیگاه هایشان به استراحت می پردازند. چنگال قرمزها نه تنها بعنوان حیوان خانگی، که به عنوان غذا هم طرفداران زیادی دارند چرا که علاوه بر ارزش غذایی بالا، چربی کمی هم دارند. اما با این حال ما به شما توصیه می کنیم که تلاش کنید تا لابستر خود را در آکواریوم نگهدارید. مهم نیست چه طعمی داشته باشند.


تغذیه: همه چیز خواری فرصت طلب است که هر آنچه را که بتواند به چنگ بیاورد، از گیاه، قرص های گربه ماهی، سبزیجات و از همه مهمتر ماهی، خواهد خورد. همچنین لاشه خواری می کند و به خوردن غذاهای منجمد هم علاقه نشان می دهد. رژیم غذایی این خرچنگ ها، می تواند بر روی رنگ آنها تأثیر بگذارد.


رفتار: مهاجم نیست.


سازگاری: به هیچ وجه با ماهی ها نگهداریشان نکنید چرا که تمام تلاششان این است که ماهی ها را شکار کنند و اگر نتوانند، قطعاً به آنها صدمه خواهند زد. در عین حال، آنها نسبت به زیرگونه های دیگر از گونه خود نیز مهاجم هستند. پس توصیه می شود که یا فقط از یک چنگال قرمز نگهداری کنید و یا تانکی بزرگ با مخفیگاه های زیاد در اختیارشان بگذارید.


حداقل حجم تانک: به جای بزرگی نیاز دارند.


دکور تانک: به خوبی باید دکور شده باشد و تا حد امکان، پر از مخفیگاه باشد.


اسیدیته آب: 6.5 تا 8 PH


درجه حرارت: 15 تا 30 درجه سانتیگراد


تولید مثل: به لحاظ تولیدمثلی، بسیار بارور هستند، بنابراین می توان در اسارت به تعداد بسیار زیاد، تکثیرشان کرد. ماده ها، 24 ساعت بعد از جفت گیری می توانند 300 تا 1000 تخم غالباً زیتونی رنگ بگذارند. تخم ها توسط اسپرمی که نر، در جریان جفت گیری، با آن انتهای (پاهای راه رونده ماده periopods) را آغشته کرده است، بارور می شوند. تخم های بارور شده، به زیر دم مادر می چسبند. حدود 6 الی 10 هفته بعد، بچه ها متولد می شوند در حالیکه می توانند در همان بدو تولد، کاملاً مستقل باشند. خرچنگ های آب شیرین چنگال قرمز، حدوداً بین 6 تا دوازده ماهگی به بلوغ جنسی می رسند.


طول عمر: بیشتر از 5 سال



برگرفته از:


کد:
http://en.wikipedia.org/wiki/Australian_red_claw_crayfish
http://fishprofiles.com/profiles/crustaceans/Cherax_quadricarinatus/
http://www.aquaticcommunity.com/inv/redclawlobster.php

خیلی زیباست. همیشه زیر آب با موجودات خیره کننده می تونید روبه رو بشید . یکی از این موجودات همین خرچنگی هست که گفتید. ممنون مریم خانم