چلیپای آریایی

چلیپای آریایی

[ندعوك للتسجيل في المنتدى أو التعريف بنفسك لمعاينة هذه الصورة]

گردنبند ایرانی که در گیلان پیدا شده و دارای قدمت حدود یک هزار سال قبل از میلاد می‌باشد، موزه ملی ایران

فرهنگ ما آن درخت تنومند و بالنده اى است که ریشه در عمق زمین و زمان دارد و در برابر توفان ها ایستاده و خم نشده است.

ایران با این درخت تنومند و بارآور خود بارها دچار خیره سرى ها و ویرانگرى ها شده ، آفرینش هاى هنرى و فرهنگى گرانمایه ما به دست فرومایگانى (مانند اسکندر ، چنگیز و ...) به آوار «غارت» رفته است. ملتى که بر سر در دانشگاه گندى شاپور در ۱۷۰۰ سال پیش از این مى نویسد:

«شمشیرهاى ما مرزها را مى گشاید و دانش و فرهنگ ما دلها و اندیشه ها»

چگونه مى تواند فرهنگ و روش زندگى خود را به دست فراموشى سپارد؟ گزافه نیست که ایران را سرزمین چلیپا بنامیم.اگر این نشانواره در بردارنده کیفیات آسمانى نبود، این چنین در دل نمى نشست.

این نشانواره با اعتقاد و ایمان دینى سرشته، به معبد و مسجد راه یافته و جاودانه بر مهرابه و دیوارها نشسته وآنها را آراسته است. نقشى که گاه مظهر اله یت، نماد خورشید، فروغ بى پایان، نظم هستى، آتش، فراوانى، آذرخش و جاودانگى است.

(( نگاره اى که آریاییان، مصریان، آشوریان کهن، بومیان آمریکا،هندی ها، چینی ها، بودائیان و مسیحیان به کار برده اند اما صاحب راستین آن ایرانیان هستند)).

چلیپا، نگاره اى است بسیار کهنسال و چون نزد پیشینیان گونه اى نماد نیروهاى نهفته در طبیعت و نیروهاى آسمانى به شمار آمده در بیشتر سرزمین ها که تمدن هاى باستانى را در بستر خود پرورش داده است یافت مى شود. (پیشینیه آن را در ایران تا هزاره پنجم پیش از میلاد مسیح (۷۰۰۰ سال پیش) در دست داریم!!!)

چلیپای شکسته یکى از قدیمى ترین و پیچیده ترین سمبل هاست. این سمبل ماقبل تاریخ در آسیا و در بین اقوام آریایی به وفور یافت شده است.

نماد چلیپا به اینگونه ((卐)): نخستین بار در سرزمین خوزستان یافت شده که زمان آن نیز به ۵۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح مى رسد و آشکار مى سازد که ریشه اى کهن در تاریخ ایران زمین دارد؛ این سنگواره اکنون در موزه ملی ایران نگهداری می شود.