بحث تخصصی درباره سیستمهای عامل

منم دوست دارم به یه نتیجه قابل قبول برسید که منم قانع بشم

نمیدونم تا چه حد با جزئیات سیستم عامل ها آشنایی دارین. با اجازه من به صورت اختصار کمی توضیح میدم.
سیستم عامل DOS که به نوعی جد Windows به حساب میاد. دو نوع فایل اجرایی داشت که در اون کدهای ماشین اجرا میشد به اسمهای com , exe (فایل BAT کد ماشین نداشت) فایل com همیشه از آدرس 100 در مبنای 16 شروع میشه و stack نداره. اما فایل Exe از هرجایی شروع میشه و stack هم داره.
ویروس نویسی برای فایلهای com بسیار راحته چون اولین بایت فایل، با دستور JUMP شروع میشه و شما کافیه اون JUMP رو دستکاری کنی. اما نوشتن ویروسهایی که با فایل Exe بچسبن و بتونین مقادیر پشته رو هم محاسبه کنن کمی دشوار بود به هر حال برای شناختن فایل exe کافیه، دو بایت اول فایل رو چک کنی اگه MZ باشه یعنی فایل exe است.

امنیت فوق العاده پایین سیستم عامل DOS و عدم کنترل بر روی مجوزهای دسترسی باعث شد هر نوع ویروسی سریعا منتشر بشه. این ضعف امنیتی تا Windows ME ادامه داشت. در حقیقت تمام ویروس هایی که به انتهای فایل اجرایی بچسبن حتی در محیط ویندوز هم اجرا میشدن و می تونستن بر روی boot sector هم نوشته بشن . متسفانه همون فایلهای اجرای در ویندوز هم بودن و دو یا سه نوع دیگه هم اضافه شدن اما بازهم دوبایت اول اونها با MZ شروع میشه.


کم کم ویندوز به این فکر افتاد که کرنل خودش رو طوری تغییر بده که برنامه های کاربر (ring 2) اجازه نداشته باشن interrupt ها رو Hook کنن و دسترسی به دیسک رو محدود کرد. با این کار ویرویس نویسان چند مشکل داشتن اولا ویرویس باید به زبان Assembly نوشته میشد که حجم پایینی داشته باشه و ویروسی که بخواد خودش رو روی بوت سکتور بنویسه باید ابتدا درایوری رو در خصوص کسب اجازه از ویندوز ایجاد کنه لیکن نوشتن چنین برنامه ای در زبان اسمبلی از عهده هرکسی برنمیاد. ثانیا اگه میخواستن چنین ویروسی رو به زبان سطح بالا مثل Delphi بنویسن. حجم فایل تولیدی اونقدر زیاد میشد که ممکن بود از محدوده چند بایتی که بوت سکتور لازم داره هم فراتر بره.
پس ویروس نویسان روش کارشون رو تغییر دادن و به جای نوشتن ویروس که به فایل یا سکتور بچسبه و تکثیر بشه، Trojan نوشتن.

تروجان ها برنامه های به ظاهر سودمندن که داخلشون برنامه مخربی نوشته شده. مثلا شما کرک برنامه ای رو پیدا میکنین و بی خبر از همه جا اجراش میکنین. حالا اگه Anti Virus قوی باشه سریعا شناسایی میکنه که کد مخرب داره اجرا میشه وگرنه تروجان اجرا شده و برخی تنظمیات ویندوز رو دستکاری میکنه تا هربار اجرا بشه بعد خودش رو داخل درایو ها کپی میکنه ... اما ضرر زیادی غیر از کند کردن ویندوز ندارن.

نوع دیگه ای از ویروس ها، Worm بودن. چیزی شبیه Blaster که چندسال پیش مایکروسافت رو به زانو درآورد .. کرم ها از محیط شبکه واسه تکثیر استفاده میکنن و با هدف قراردادن پورت خاصی که سرویس دهنده اش از باگ رنج میبره وارد سیستم قربانی می شن و اینطوری تکثیر میشن.
Rootkit
ها هم عموما در Server ها استفاده میشن لیکن کاربردشون برای اینه که توابع سیستم عامل رو طوری دستکاری کنن که سیستم عامل مقادیر اشتباه رو به کاربر نشون بده تا اینطوری همیشه پنهان بشن.

حالا سویچ کنیم روی لینوکس.


سیستم عامل لینوکس توزیع های مختلفی داره که همگی از کرنل های یکسانی(با نسخه های متفاوت) استفاده میکنن. مثلا ubuntu, suse,redhat فرق بین این توزیع ها اینه که هرکدوم معماری متفاوتی رو انتخاب میکنه. مثلا اوبونتو بر اساس Debian ساخته شده و شما نمیتونین پکیج نوشته در محیط Debian رو در محیط fedora هم اجرا کنی مگر اینکه بسته رو به rpm تبدیل کنی. مضافا بر این فایل سیستم های این توزیع ها هم فرق میکنه. بدین معنی که اگه ویندوز صرفا از NTFS استفاده میکنه. این توزیع ها می تونن از EXT3, XFS و چندین فایل سیستم دیگه استفاده کنن.


علاوه بر اون فایل اجرایی با اون منطقی که در ویندوز گفتیم، در لینوکس وجود نداره. یعنی شما هر برنامه ای با هر مشخصه ای که ایجاد کنی، لینوکس سریعا شناسایی میکنه که این چه نوع فایلی هست و با کدوم برنامه باید اجرا بشه.
می بینین که هر توزیع نسبت به توزیع دیگه می تونه تفاوت های زیادی داشته باشه و این کار ویروس نویس رو خیلی مشکل میکنه چون نمیتونه ویروسی بسازه که در تمام توزیع ها یکسان عمل کنه.

همینطور می بینین که معماری و ساختار لینوکس با ویندوز کاملا متفاوته. هیچ کس نمیتونه ادعا کنه برنامه ای نوشته که هم در محیط ویندوز تکثیر شده و هم در محیط لینوکس. مثلا فرض کنین یک تروجان بیاد و رجیستری ویندوز رو دستکاری کنه. بعد بیاد فایلهای Autorun رو در درایو ها کپی کنه و خودش رو درون فولدر مخفی کنه. خوب این به چه کار لینوکس میاد؟ وقتی فایل اجرایی Exe رو لینوکس نمیشناسه. هر چقدر هم که مخرب باشه. توان اجرا شدن در لینوکس رو نداره. پس در همون حدِ یک بار کپی شدن، عقیم میشه.

هر برنامه ای که قرار باشه در یک سیستم عامل اجرا بشه ابتدا باید Source برنامه رو در اون سیستم عامل Compile کنین. والا فایل اجرایی متفاوتی خواهید داشت. مضافا بر این سرویس دهنده هایی که به پورت های سیستم گوش میدن در دو سیستم عامل کاملا متفاوتن و لزوما از یک باگ یکسان رنج نمیبرن.
همونطور که SecurityFocus هم اشاره داره شما در ویندوز حتما یک IE دارین و به طور دلخواه میتونین FireFox هم نصب کنین. پس ویروس میتونه IE رو هدف قرار بده ولی در لینوکس چندین نوع برنامه به عنوان مرورگر هست و همونطور که گفتیم لزومی نداره دو برنامه، از یک باگ رنج ببرن. مگر اینکه این باگ به کرنل مربوط باشه که در اینصورت خوراک هکر ها به حساب میاد و از اون در جهت ورود و کنترل سیستم قربانی استفاده میکنن.

پس میبینین که هیچ سیستم عاملی اختراع نشده که بالفعل آنتی ویروس باشه یا ویروس اجازه run شدن نداشته باشه. بلکه تفاوت هاست که نمیذاره ویروس تکثیر بشه.

الان سوال اینه که از چه آنتی ویروسی استفاده کنیم؟

اکثر کاربرها دوست دارن از انتی ویروسهایی استفاده کنن که در هر دو سیستم عامل لینوکس و ویندوز اجرا بشن تا ویروسهای هر دو سیستم عامل رو بشناسن. مثلا Kaspersky هم در موبایل، هم در ویندوز و هم در لینوکس اجرا میشه و این ویژگی باعث میشه اگه روزی موبایلتون هم آلوده شد. بتونین در محیط ویندوز، موبایل رو اسکن و ویروسها رو شناسایی کنین.

آنتی ویروس باید:

1) برنامه هایی که بالقوه خطرناک هستن رو شناسایی کنه تا ویروس های ناشناخته هم از بین برن.
2) قابلیت آنپک داشته باشه. یعنی حتی یک فایل zip یا upx رو باز کنه و محتوای داخلش رو چک کنه. تا هیچ ویروسی نتونه sign هاش رو از دید آنتی ویروس پنهان کنه.
3) در ring 0 اجرا بشه و طوری هوک کنه که هیچ برنامه ای نتونه اون توابع رو دستکاری کرده و انتی ویروس رو دور بزنه.
4) طوری نوشته باشه که هیچ ویروسی نتونه اون رو از حافظه خارج کنه.
5) update روزانه داشته باشه و حجم اپدیت هاش اونقدر کم باشه که کاربر رو اذیت نکنه.
6) خودش منبع خطر به حساب نیاد. یعنی طوری نوشته نشده باشه که از باگ موجود در اون به عنوان رخنه نفوذ استفاده کنن.

آقای افشین با این همه تلاش بی پایان در رابطه با عملکرد سیستم های عامل چی رو می خواهید اثبات کنید
اینکه ویروس در لینوکس اجرا می شه ؟
خوب بسازید ویروسی که در لینوکس اجرا بشه. مطمئن باشید جای هیچ ندامتی نداره قرار نیست بسازید تا تخریب کنین. بسازید تا بهتون ثابت بشه که اون جایی برای اجرا شدن در لینوکس نداره
اگر هم احیانا روزی ساخته بشه فوراً مشکلش برطرف و نسخه کامل تر برای یوزرها در اختیار قرار می گیره
اما الان همه می تونند یک فایل اجرایی برای ویندوز که بخش اعظم ساختارش رو با یک کلیک به هم بریزه بسازند
در رابطه با اینکه لینوکس ویروس رو می پذیره و روی سیستم می شینه حرف شما درست اما تا زمانی که با ویندوز استارت نکنید اجرا نخواهد شد مثل یک برنامه عادی هست که نمیشه ویروس صداش کرد چون دستش از اجرا و خراب کردن کوتاهه (فرض رو بر این گرفتیم که آنتی ویروس لینوکس که فقط گاهاً مورد استفاده قرار میگیره رو نصب نداشتیم)
شما خودتون می گید که فایل های با فلان پسوند رو، ویندوز می شناسه ولی همون ها توی لینوکس معنی نداره ولی باز چطور می گین که ویروس در لینوکس اجرا می شه الله اعلم!
نمی دونم کجای این بحث پیچیده شده؟
ویروسی رو خیلی وقت پیش با سرویس پک دو ویندوز ایکس پی گرفتم و به هیچ طریق شناخته نشد، یک خرابکار واقعی بود.خودم رو کشتم اما اون هرگز موقع کار با لینوکس اجرا نشد! حالا این بار ازش می پرسم منطق رفتارش چی بوده.

علاوه بر اون فایل اجرایی با اون منطقی که در ویندوز گفتیم، در لینوکس وجود نداره. یعنی شما هر برنامه ای با هر مشخصه ای که ایجاد کنی، لینوکس سریعا شناسایی میکنه که این چه نوع فایلی هست و با کدوم برنامه باید اجرا بشه.

خوب خوبه که این امنیت رو باور کردید
لینوکس روی بزرگترین سرور های جهان قرار گرفته اگر جای ویروس بود هیچ وقت به این شکل به کار گرفته نمی شد و اون هرگز بستری برای ویروس سازانش فراهم نمی کنه
کلیه سیستم های اداری و تجاری و .. در لندن با ویندوز خداحافظی کرده لینوکس و MacOS استفاده می کنند و دلیلش چیزی جز امنیت بیشتر نیست
و البته در اولین پست بنده هم خوندید که گفتم هیچ سیستمی به طور صد در صد نمی تونه ایمن باشه
از مبحث سیستم عامل که شروع کردین خارج بشیم به این می رسیم که استفاده از فقط لینوکس نه لینوکس و ویندوز که گاهی با این استارت کنیم گاه با دیگری، می تونه سیستمی بسیار امن تر از ویندوز با بهترین آنتی ویروس ها فراهم کنه
قبول دارید؟
این که دیگه فقط حرف من نیست گفته اساتید هست.

یله رونیا خانم اما رابط کاربری سخت تری نسبت به ویندوز داره
حسنشم اینه که پسوند ای اکس ای رو اجرا نمی کنه و بیشتر ویروسا رو جواب می کنه

درست می گی کیارش جان ولی می ارزه
من که از ویروس های زیبا با عملکرد های نمایشی و فوق العاده شون خسته شدم

لینوکس چیه اصلا؟

یه سیستم عامل

سلام

آقای افشین با این همه تلاش بی پایان در رابطه با عملکرد سیستم های عامل چی رو می خواهید اثبات کنید

اول اینکه اینجا فورومه و همگان اجازه دارن بحث کنن.
دوم اینکه تاپیک در خصوص ویروس و آنتی ویروس هاست و همگان حق دارن بدونن چرا و چطور ویروس ساخته میشه
سوم اینکه گفتین سیستم عاملتون هیچ ویروسی رو نمی پذیره.
چهارم اینکه 'گفتین همه ویروس ها از ویندوز شروع میشن.
پنجم و از همه مهمتر اینکه هنوز هم کاربرانی پیدا میشن که می پرسن:

لینوکس چیه اصلا؟

این یعنی، فرد هیچ دانش قبلی در خصوص این سیستم عامل نداشته و اونچه رو که شما بهش القا میکنین قبول میکنه. هر چند این اطلاعات صرفا یک نظر شخصی باشه و بعد از گذشت 3 روز هیچ لینک معتبری ارائه نشده باشه.چیزی شبیه به اینکه بگم: لاکپشت رو باید در آبی نزدیک به صفر درجه سانتی گراد نگه دارین تا آب عاری از بیماری ها باشه... اینجا دکتر معماریان -به عنوان فرد مطلع و متخصص امر - وظیفه داره بگه که من دارم اشتباه میکنم و با اشتباهم دیگران رو هم به اشتباه میندازم.(منظورم این نیست که من هم متخصصم)

خوب خوبه که این امنیت رو باور کردید

خانم Ronia من بحثم روی باور کردن امنیت لینوکس نیست. پستهای من در خصوص طریقه برنامه نویسی در لینوکس ،دلایل استفاده از لینوکس و برتری لینوکس نسب به ویندوز در اینترنت موجوده. لزومی نداره مرتبا بحث رو به اینجا ختم کنین که شما فقط از لینوکس استفاده میکنین و کامپیوترتون امن تر از ماله منه.

ویروس هایی که بنده به عنوان پروزه درس مباحث ویژه با استاد پاشا زاده نوشتم هنوز در سایت ایمن آنتی ویروس موجوده. لیکن همزمان هم با ویندوز و لینوکس کار میکنم و کامپیوترم ویروسی نشده ... خداحافظی جدی شما با ویندوز، شهامت نیست. شرایط شما اینطور ایجاب میکنه که کلا بیخیالش بشین منتها من در پروزه هام به SQL Server و برخی محیط ها نیاز دارم و به نمیتونم mySQL تحویل مشتری بدم. این دلیل نمیشه کامپیوتر من ویروسی و مال شما سالم باشه.

از مبحث سیستم عامل که شروع کردین خارج بشیم به این می رسیم که استفاده از فقط لینوکس نه لینوکس و ویندوز که گاهی با این استارت کنیم گاه با دیگری، می تونه سیستمی بسیار امن تر از ویندوز با بهترین آنتی ویروس ها فراهم کنه
قبول دارید؟

امنیت به معنی کم باگ بودن، کم ویروسی بودن و کنترل بیشتر مجوزهای دسترسی بله... ولی همونطور که گفتین امنیت صدرصد نیست پس "هیچ ویروسی اجازه run شدن نداره" هم اشتباهه!

در رابطه با اینکه لینوکس ویروس رو می پذیره و روی سیستم می شینه حرف شما درست اما تا زمانی که با ویندوز استارت نکنید اجرا نخواهد شد پیروزی مثل یک برنامه عادی هست که نمیشه ویروس صداش کرد چون دستش از اجرا و خراب کردن کوتاهه (فرض رو بر این گرفتیم که آنتی ویروس لینوکس که فقط گاهاً مورد استفاده قرار میگیره رو نصب نداشتیم)

خانم Ronia باور کنین این موضوع ربطی به ویندوز نداره. همه سیستم عامل ها ویروس می پذیرن حتی کامپیوتر شما که صرفا از لینوکس استفاده میکنین. ویروس فقط و فقط یک برنامه مخربه که در همه سیستم عامل ها ساخته میشن اما به دلایل گفته شده نمیتونن در سطح جهانی تکثیر بشن و زود عقیم میشن.

اگر هم احیانا روزی ساخته بشه فوراً مشکلش برطرف و نسخه کامل تر برای یوزرها در اختیار قرار می گیره

اون باگی که شما ازش مثال می زنین بیشتر برای ساخت Exploit و نفوذ هکر به سیستم قربانی در جهت سر ریز پشته یا افزایش سطح دسترسی استفاده میشه نه نوشتن ویروس.

شما خودتون می گید که فایل های با فلان پسوند رو، ویندوز می شناسه ولی همون ها توی لینوکس معنی نداره ولی باز چطور می گین که ویروس در لینوکس اجرا می شه الله اعلم!

جوابتون رو خودتون به خودتون دادین:

ویروسی رو خیلی وقت پیش با سرویس پک دو ویندوز ایکس پی گرفتم و به هیچ طریق شناخته نشد، یک خرابکار واقعی بود.خودم رو کشتم اما اون هرگز موقع کار با لینوکس اجرا نشد! حالا این بار ازش می پرسم منطق رفتارش چی بوده

خوب مهندس من هم همین رو دارم میگم! ویروسی که در ویندوز باشه غیرممکنه در لینوکس اجرا بشه !!

حالا که بحث در مورد سیستمهای عامل گسترش یافته است، آن را از آنتی ویروسها جدا کردم. به نظر من اگر از دید کرنل به OS نگاه کنید، انواع لینوکس حرف اول را می زنند، ولی از نظر UF بودن ویندوز و مک پیشرفته تر هستند، هر چند که در این چند سال شلهای حرفه و بی نظیری برای لینوکس طراحی شده است.

من فکر می کنم اگه یه پست با موضوع سیستم عامل لینوکس گذاشته بشه خوبه چون اکثر مردم ویندوز رو می شناسن اما لینوکس رو نه.
در ضمن اگه بتونه عکس از محیط و مزایا و معایب آن هم نوشته بشه خوبه

لینوکس چیست؟

گنو/لینوکس یا بطور مختصر لینوکس یک سیستم عامل است. شما هم‌اکنون سیستم عاملی روی رایانه خود دارید و می‌دانید که سیستم عامل، مهمترین برنامه‌ی رایانه است که وظیفه‌ی مدیریت سایر برنامه‌ها، مدیریت سخت‌افزار و ارتباط میان نرم‌افزار با سخت‌افزار را بر عهده دارد. سیستم عامل شما ممکن است مایکروسافت ویندوز، نسخه‌ای از داس، اپل مکینتاش، یا نسخه‌ای از یونیکس باشد (سیستم عامل‌های دیگری نیز وجود دارند). گنو/لینوکس یک سیستم عامل شبیه یونیکس است که هسته‌ی آن توسط فردی با نام "لینوس توروالدس" که در اوایل دهه‌ی نود، دانشجوی دانشگاه هلسینکی فنلاند بود نوشته شد؛ و اولین نسخه‌ی آن در سال ۱۹۹۱ انتشار یافت. سپس نرم‌افزارهایی که پروژه‌ی "گنو" تهیه و تولید کرده بود، در کنار این هسته قرار گرفت، و سیستم عامل گنو/لینوکس را تشکیل داد. از آن جایی که بسیاری از نرم‌افزارهای مهم درون این سیستم، از محصولات پرو‌ژه‌ی گنو می‌باشد نام صحیح این سیستم عامل "گنو/لینوکس" است

گنو/لینوکس مزیت‌های بسیاری نسبت به سایر سیستم عامل‌ها دارد. به طور خلاصه می‌توان نقاط قوت گنو/لینوکس را در امنیت بسیار بالا به دلیل وجود دیواره‌ی آتش در هسته‌ی سیستم عامل و همچنین وجود لایه‌های امنیتی مختلف در آن، تعداد انگشت شمار ویروس‌های رایانه‌ای شناخته شده برای آن، پایداری بسیار بالا به دلیل طراحی درست هسته، بدین صورت که اشکال در یک نرم‌افزار باعث ناپایداری کل سیستم نمی‌گردد، سرعت بالای سیستم عامل، به دلیل در دسترس بودن کد متن برنامه، و در نتیجه امکان کامپایل برنامه برای یک سخت‌افزار خاص، قیمت بسیار پایین آن، از آن‌جایی که خود سیستم عامل و اکثر نرم‌افزار‌های آن به رایگان در دسترس می‌باشند؛ خلاصه کرد. لینوکس همچنین یک هسته‌ی کاملا چند وظیفه‌ای می‌باشد، و از سال‌ها قبل از آنکه ویندوز به وجود آمده باشد و در زمانی که داس یک سیستم عامل تک وظیفه‌ای بود؛ این سیستم توانایی اجرای چند وظیفه به صورت همزمان را داشت. لینوکس سیستمی چند کاربری است، و این مفهوم را به حد اعلای خود رسانده، زیرا چند کاربر، می‌توانند از یک سیستم به طور همزمان و بدون دخالت در وظایف یکدیگر استفاده کنند. نسخه‌ی فعلی هسته‌ی لینوکس که نسخه‌ی ۴/۲ است، توانایی بهره‌وری از ۸ پردازنده را به صورت همزمان دارد، و این قابلیت در نسخه‌ی بعدی آن به ۱۶ پردازنده خواهد رسید.

مهمترین برتری گنو/لینوکس، نسبت به سیستم‌عامل‌های انحصاری آن است که این سیستم نرم‌افزار آزاد است. هیچ شرکت، دولت یا گروهی صاحب گنو/لینوکس نیست. شرکت‌ها و گروه‌های بسیاری اقدام به تولید مجموعه نرم‌افزارهای خود، که "پخش" نام دارد کرده‌اند. تعداد دقیق پخش‌های گنو/لینوکس مشخص نیست، اما آنچه که مسلم است آن است که بیش از ۲۰۰ پخش ثبت شده‌ی گنو/لینوکس وجود دارد. هر شخصی، با کمی دانش فنی و کمی وقت می‌تواند سیستم عامل گنو/لینوکس خودش را درست کند. با این وجود اکثرا افراد ترجیح می‌دهند که از پخش‌های از پیش ساخته شده استفاده کنند. از معروفترین پخش‌های گنو/لینوکس می‌توان به دبیان (Debian) ، رد هت (RedHat) ، مندریک (Mandrake) ، سوزه (SuSE) و جنتو (Gentoo) اشاره کرد.

گنو/لینوکس هم همانند مایکروسافت ویندوز، و در حقیقت همانند تمام سیستم‌عامل‌های دیگر بر روی دیسک سخت نصب می‌شود. در حقیقت، گنو/لینوکس تقریبا روی هر نوع سازه‌ی رایانه‌ای قابل نصب است. از سازه‌ی IA32 که اکثر ما از آن استفاده می‌کنیم، و شامل پردازنده‌های Intel و AMD می‌شود، تا سازه‌ی PowerPC (پردازنده‌های IBM و Motorola)، سازه‌ی Sparc (پردازنده‌های Sun)، سازه‌ی Alpha (پردازنده‌های HP)، و سازه‌های دیگری که ذکر آن‌ها در اینجا ضرورتی ندارد. گنو/لینوکس همچنین می‌تواند به آسانی در کنار سایر سیستم‌عامل‌‌ها از جمله مایکروسافت ویندوز، بر روی یک رایانه قرار گیرد. در این حالت شما یک رایانه‌ی به اصطلاح Multi Boot خواهید داشت، و هنگام روشن نمودن رایانه، سیستم‌عامل مورد نظرتان را انتخاب کرده و وارد آن می‌شوید.

آغاز داستان
در سال 1991 در حالی که جنگ سرد رو به پایان میرفت و صلح در افقها هویدا میشد، در دنیای کامپیوتر، آینده بسیار روشنی دیده میشد. با وجود قدرت سخت افزارهای جدید، محدودیت های کامپیوترها رو به پایان میرفت. ولی هنوز چیزی کم بود...

و این چیزی نبود جز فقدانی عمیق در حیطه سیستم های عامل.

داس، امپراطوری کامپیوترهای شخصی را در دست داشت. سیستم عامل بی استخوانی که با قیمت 50000 دلار از یک هکر سیاتلی توسط بیل گیتز (Bill Gates) خریداری شده بود و با یک استراتژی تجاری هوشمند، به تمام گوشه های جهان رخنه کرده بود. کاربران PC انتخاب دیگری نداشتند. کامپیوترهای اپل مکینتاش بهتر بودند. ولی قیمتهای نجومی، آنها را از دسترس اکثر افراد خارج می ساخت.


خیمه گاه دیگر دنیای کامپیوترها، دنیای یونیکس بود. ولی یونیکس به خودی خود بسیار گرانقیمت بود. آنقدر گرانقیمت که کاربران کامپیوترهای شخصی جرات نزدیک شدن به آنرا نداشتند. کد منبع یونیکس که توسط آزمایشگاههای بل بین دانشگاهها توزیع شده بود، محتاطانه محافظت میشد تا برای عموم فاش نشود. برای حل شدن این مسئله، هیچیک از تولید کنندگان نرم افزار راه حلی ارائه ندادند.

بنظر میرسید این راه حل به صورت سیستم عامل MINIX ارائه شد. این سیستم عامل، که از ابتدا توسط اندرو اس. تاننباوم (Andrew S. Tanenbaum) پروفسور هلندی، نوشته شده بود به منظور تدریس عملیات داخلی یک سیستم عامل واقعی بود. این سیستم عامل برای اجرا روی پردازنده های 8086 اینتل طراحی شده بود و بزودی بازار را اشباع کرد.

بعنوان یک سیستم عامل، MINIX خیلی خوب نبود. ولی مزیت اصلی آن، در دسترس بودن کد منبع آن بود. هرکس که کتاب سیستم عامل تاننباوم را تهیه میکرد، به 12000 خط کد نوشته شده به زبان C و اسمبلی نیز دسترسی پیدا میکرد. برای نخستین بار، یک برنامه نویس یا هکر مشتاق میتوانست کد منبع سیستم عامل را مطالعه کند. چیزی که سازندگان نرم افزارها آنرا محدود کرده بودند. یک نویسنده بسیار خوب، یعنی تاننباوم، باعث فعالیت مغزهای متفکر علوم کامپیوتری در زمینه بحث و گفتگو برای ایجاد سیستم عامل شد. دانشجویان کامپیوتر در سرتاسر دنیا با خواندن کتاب و کدهای منبع، سیستمی را که در کامپیوترشان در حال اجرا بود، درک کردند.

و یکی از آنها لینوس توروالدز (Linus Torvalds) نام داشت.

کودک جدید در افق
در سال 1991، لینوس بندیکت توروالدز (Linus Benedict Torvalds) دانشجوی سال دوم علوم کامپیوتر دانشگاه هلسینکی فنلاند و یک هکر خود آموخته بود. این فنلاندی 21 ساله، عاشق وصله پینه کردن محدودیت هایی بود که سیستم را تحت فشار قرار میدادند. ولی مهمترین چیزی که وجود نداشت یک سیستم عامل بود که بتواند نیازهای حرفه ای ها را براورده نماید. MINIX خوب بود ولی فقط یک سیستم عامل مخصوص دانش آموزان بود و بیشتر به عنوان یک ابزار آموزشی بود تا ابزاری قدرتمند برای بکار گیری در امور جدی.

در این زمان برنامه نویسان سرتاسر دنیا توسط پروژه گنو (GNU) که توسط ریچارد استالمن (Richard Stallman) آغاز شده بود، تحریک شده بودند. هدف این پروزه ایجاد حرکتی برای فراهم نمودن نرم افزارهای رایگان و در عین حال با کیفیت بود. استالمن خط مشی خود را از آزمایشگاه معروف هوش مصنوعی دانشگاه MIT با ایجاد برنامه ویرایشگر emacs در اواسط و اواخر دهه 70 آغاز نمود. تا اوایل دهه 80، بیشتر برنامه نویسان نخبه آزمایشگاههای هوش مصنوعی MIT جذب شرکتهای نرم افزاری تجاری شده بودند و با آنها قرارداد های حفظ اسرار امضا شده بود. ولی استالمن دیدگاه متفاوتی داشت. وی عقیده داشت برخلاف سایر تولیدات، نرم افزار باید از محدودیت های کپی و ایجاد تغییرات در آن آزاد باشد تا بتوان روز به روز نرم افزارهای بهتر و کارآمد تری تولید نمود.

با اعلامیه معروف خود در سال 1983، پروژه GNU را آغاز کرد. وی حرکتی را آغاز کرد تا با فلسفه خودش به تولید و ارائه نرم افزار بپردازد. نام GNU مخفف GNU is Not Unix است. ولی برای رسیدن به رویای خود برای ایجاد یک سیستم عامل رایگان، وی ابتدا نیاز داشت تا ابزارهای لازم برای این کار را ایجاد نماید. بنابراین در سال 1984 وی شروع به نوشتن و ایجاد کامپایلر زبان C گنو موسوم به GCC نمود. ابزاری مبهوت کننده برای برنامه نویسان مستقل. وی با جادوگری افسانه ای خود به تنهایی ابزاری را ایجاد نمود که برتر از تمام ابزارهایی که تمام گروههای برنامه نویسان تجاری ایجاد کرده بودند قرار گرفت. GCC یکی از کارآمد ترین و قویترین کامپایلرهایی است که تا کنون ایجاد شده اند.

تا سال 1991 پروزه GNU تعداد زیادی ابزار ایجاد کرده بود ولی هنوز سیستم عامل رایگانی وجود نداشت. حتی MINIX هم لایسنس شده بود. کار بر روی هسته سیستم عامل گنو موسوم به HURD ادامه داشت ولی به نظر نمی رسید که تا چند سال آینده قابل استفاده باشد.

این زمان برای توروالدز بیش از حد طولانی بود...

در 25 آگوست 1991، این نامه تاریخی به گروه خبری MINIX از طرف توروالدز ارسال شد:

از : لینوس بندیکت توروالدز
به: گروه خبری MINIX
موضوع: بیشتر چه چیزی را میخواهید در MINIX ببینید؟
خلاصه: نظرخواهی کوچک در مورد سیستم عامل جدید من

با سلام به تمام استفاده کنندگان از MINIX
من در حال تهیه یک سیستم عامل رایگان فقط به عنوان سرگرمی و نه به بزرگی و حرفه ای GNU برای دستگاههای 386 و 486 هستم. این کار از آوریل شروع شده و درحال آماده شدن است. من مایلم تا نظرات کاربران را در مورد چیزهایی که در MINIX دوست دارند یا ندارند، جمع آوری کنم. زیرا سیستم عامل من حدودا شبیه آن است. مانند ساختار سیستم فایل مشابه و چیزهای دیگر... من اکنون bash نسخه 1.08 و GCC نسخه 1.40 را به آن منتقل کرده ام و به نظر میرسد که کار میکند. من در عرض چند ماه چیزی آزمایشی درست کرده ام و مایلم بدانم که کاربران بیشتر به چه قابلیتهایی نیاز دارند؟ من از هر پیشنهادی استقبال میکنم. ولی قول نمی دهم همه آنها را اجرا کنم. لینوس

همانطور که در این نامه پیداست، خود توروالدز هم باور نمی کرد که مخلوقش آنقدر بزرگ شود که چنین تحولی در دنیا ایجاد کند. لینوکس نسخه 0.01 در اواسط سپتامبر 1991 منتشر شد و روی اینترنت قرار گرفت. شور و اشتیاقی فراوان حول مخلوق توروالدز شکل گرفت. کدها دانلود شده، آزمایش شدند و پس از بهینه سازی به توروالدز بازگردانده شدند. لینوکس نسخه 0.02 در پنجم اکتبر به همراه اعلامیه معروف توروالدز آماده شد:

از : لینوس بندیکت توروالدز
به: گروه خبری MINIX
موضوع: کدهای منبع رایگان هسته مشابه MINIX

آیا شما از روزهای زیبای MINIX 1.1 محروم شده اید؟ هنگامی که مردها مرد بودند و راه اندازهای دستگاه خود را خودشان مینوشتند؟ آیا شما فاقد یک پروزه زیبا هستید و می میرید تا سیستم عاملی داشته باشید تا بتوانید آنرا مطابق با نیازهای خود در آورید؟ اگر اینگونه است، این نامه برای شما نوشته شده است.
همانطور که ماه پیش گفتم من در حال کار بر بروی یک سیستم عامل رایگان مشابه MINIX برای کامپیوترهای 386 هستم. این سیستم عامل اکنون بجایی رسیده است که قابل استفاده است و مایل هستم که کدهای منبع را در سطح گسترده تر پخش نمایم. این نسخه 0.02 است ولی من موفق شده ام که نرم افزارهای Bash، GCC، GNU-Make، GNU-sed، Compress و غیره را تحت آن اجرا کنم. کدهای منبع این پروژه را میتوانید از آدرس nic.funet.fi با آدرس 128.214.6.100 در دایرکتوری pub/OS/Linux پیدا کنید. این دایرکتوری همچنین دارای چند فایل README و تعدادی باینری قابل اجرا تحت لینوکس است. تمام کدهای منبع ارائه شده است زیرا هیچ یک از کدهای MINIX در آن استفاده نشده است. سیستم را میتوانید همانطور که هست کامپایل و استفاده کنید. کدهای منبع باینری ها را هم میتوانید در مسیر pub/GNU پیدا کنید.

لینوکس نسخه 0.03 پس از چند هفته آماده شد و تا دسامبر، لینوکس به نسخه 0.10 رسید. هنوز لینوکس فقط چیزی کمی بیشتر از یک فرم اسکلت بود. این سیستم عامل فقط دیسکهای سخت AT را پشتیبانی میکرد و ورود به سیستم نداشت و مستقیما به خط فرمان بوت میشد. نسخه 0.11 خیلی بهتر شد. این نسخه از صفحه کلیدهای چند زبانه پشتیبانی میکرد، دیسکهای فلاپی و کارتهای گرافیکی VGA، EGA، هرکولس و... نیز پشتیبانی میشدند. شماره نسخه ها از 0.12 به 0.95 و 0.96 افزایش پیدا کرد و ادامه یافت. بزودی کد آن بوسیله سرویس دهنده های FTP در فنلاند و مناطق دیگر، در سرتاسر جهان منتشر شد.

مقایسه و توسعه
بزودی توروالدز با مقایسه هایی از طرف اندرو تاننباوم، معلم بزرگی که MINIX را نوشته بود، مواجه شد. تاننباوم برای توروالدز مینویسد:

“من بر این نکته تاکید دارم که ایجاد یک هسته یکپارچه در سال 1991 یک اشتباه پایه ای بود. خدا را شکر که شما شاگرد من نیستید، واگر نه برای چنین طرحی نمره بالایی نمی گرفتید.”

توروالدز بعدا پذیرفت که این بدترین نکته در توسعه لینوکس بوده است. تاننباوم یک استاد مشهور بود و هرچه که می گفت واقعیت داشت. ولی وی در مورد لینوکس اشتباه میکرد. توروالدز کسی نبود که به این سادگی ها پذیرای شکست باشد.

تاننباوم همچنین گفته بود : “لینوکس منسوخ شده است”.

اکنون نوبت حرکت نسل جدید لینوکس بود. با پشتیبانی قوی از طرف اجتماع لینوکس، توروالدز یک پاسخ مناسب برای تاننباوم فرستاد :

“شغل شما استاد دانشگاه و محقق بودن است و این بهانه خوبی برای برخی مغز خرابکنی های MINIX است.”

و کار ادامه یافت. بزودی صدها نفر به اردوگاه لینوکس پیوستند. سپس هزاران نفر و سپس صدها هزار نفر. لینوکس دیگر اسباب بازی هکرها نبود. با پشتیبانی نرم افزارهای پروزه GNU، لینوکس آماده یک نمایش واقعی بود. لینوکس تحت مجوز GPL قرار داده شد. با این مجوز همه میتوانستند کدهای منبع لینوکس را به رایگان داشته باشند، بر روی آنها مطالعه کرده و آنها را تغییر دهند. دانشجویان و برنامه نویسان آنرا قاپیدند.

و خیلی زود تولید کنندگان تجاری وارد شدند. لینوکس به خودی خود رایگان بود و هست. کاری که این تولیدکنندگان انجام دادند، کامپایل کردن بخش ها و نرم افزارهای مختلف و ارائه آن بصورت یک فرمت قابل توزیع همانند سایر سیستم عاملها بود، تا مردم عادی نیز بتوانند از آن استفاده کنند. اکنون توزیع هایی مانند ردهت، دبیان و زوزه دارای بیشترین سهم کاربران در سرتاسر جهان هستند. با رابطهای گرافیکی کاربر جدید مانند KDE و GNOME، توزیع های لینوکس در بین مردم بسیار گسترش یافتند.

همچنین اتفاقات جالبی با لینوکس رخ میدهد. در کنار PC، لینوکس به روی اکثر پلاتفورمها منتقل شده است. لینوکس تغییر داده شد تا کامپیوتر دستی شرکت 3Com یعنی PalmPilot را اجرا نماید. تکنولوژی کلاستر کردن این امکان را بوجود آورد تا بتوان تعداد زیادی از ماشینهای لینوکس را به یک مجموعه واحد پردازشی تبدیل نمود. یک کامپیوتر موازی. در آوریل 1996 محققین آزمایشگاههای ملی لوس آلاموس از 68 کامپیوتر مبتنی بر لینوکس برای پردازش موازی و شبیه سازی موج انفجار اتمی استفاده کردند. ولی بر خلاف ابر کامپیوترهای دیگر، هزینه آنها بسیار ارزان تمام شد. ابرکامپیوتر خود ساخته آنها با تمام تجهیزات و سخت افزارها 152000 دلار هزینه در بر داشت و این یک دهم هزینه یک ابرکامپیوتر تجاری است. این ابرکامپیوتر به سرعت 16 بیلیون محاسبه در ثانیه دست یافت و به رتبه 315 ام این ابرکامپیوتر جهان دست پیدا کرد و صد البته یکی از پایدارترین آنها بود. پس از سه ماه از آغاز فعالیت، هنوز بوت نشده بود.

بهترین موردی که امروزه برای لینوکس وجود دارد، طرفداران متعصب آن هستند. هنگامی که یک قطعه سخت افزاری جدید ارائه میشود، هسته لینوکس برای استفاده از آن تغییر داده میشود. برای مثال هنگام ارائه پردازنده 64 بیتی شرکت AMD هسته به سرعت چند هفته برای کار با آن آماده شد. اکنون لینوکس بر روی تمام انواع خانواده های سخت افزاری موجود اعم از PC، MAC، Alpha و انواع سخت افزارهای درونه ای قابل اجراست که آنرا برای استفاده در ماشین آلات صنعتی و آلات و ادواتی که نیاز به پردازش کامپیوتری دارند، بسیار مناسب نموده است. لینوکس با همان فلسفه و هدفی که در سال 1991 ایجاد شد، وارد هزاره جدید شده است.

توروالدز، هنوز یک انسان ساده است. بر خلاف بیل گیتر او یک میلیاردر نیست. پس از اتمام مطالعاتش وی به آمریکا رفت تا با شرکت Transmeta همکاری نماید. پس از انجام یک پروژه فوق سری که توروالدز یکی از اعضای فعال آن بود، ترانسمتا پردازنده Cruose را با بازار ارائه کرد. توروالدز هنوز پرطرفدار ترین و مشهورترین برنامه نویس جهان است. در حال حاضر توروالدز ترانسمتا را ترک نموده و با حمایت شرکتهای بزرگ به طور تمام وقت بر روی لینوکس کار میکند.

پس از یک دهه : لینوکس امروز
امروزه لینوکس بیش از یک دهه توسعه را پشت سر گذاشته است و یکی از سریع التوسعه ترین سیستم های عامل به شما میرود. از چند کاربر انگشت شمار در سالهای 1991 و 1992، امروزه میلیونها کاربر از لینوکس استفاده میکنند. IBM که زمانی بزرگترین دشمن جماعت Open Source به شمار می رفت، اکنون سرمایه گذاری عظیمی در زمینه توسعه راه حل های Open Source تحت لینوکس نموده است. در حال حاضر تعداد توسعه دهندگانی که برای افزایش قابلیتهای لینوکس تلاش میکنند، روز به روز افزایش می یابد.

امروزه تعداد زیادی از شرکتها و موسسات حرفه ای تجاری، پشتیبانی از محصولات مبتنی بر لینوکس را بر عهده گرفته اند. اکنون دیگر استفاده از لینوکس در محیطها اداری، پذیرفتن ریسک نیست. از نظر قابلیت اطمینان و پایداری و همچنین حفاظت در برابر انواع ویروسها چیزی بهتر از لینوکس وجود ندارد. با تلاش شرکتهای بزرگی مانند ردهت استفاده از لینوکس در محیطهای تجاری توسعه فراوان یافته و اکنون تعداد زیادی از شرکتهای کوچک و بزرگ در حال استفاده از سرویس دهنده ها و ایستگاههای کاری مبتنی بر لینوکس هستند.

طلوع لینوکس روی میزی (Desktop Linux)
بزرگترین ایرادی که از لینوکس گرفته میشد چه بود؟ قبلا محیط تمام متنی لینوکس، بسیاری از کاربران را از استفاده کردن از آن بر حذر میداشت. با اینکه در استفاده از محیط متنی کنترل کامل سیستم در اختیار شماست، ولی این محیط اصلا برای کاربران عادی سیستمهای کامپیوتری مناسب نیست. محیط های گرافیکی که بر پایه X-Window وجود داشتند نیز پاسخ گوی امکاناتی که سیستم عاملهای گرافیکی مانند ویندوز برای کاربران خود ارائه میکردند، نبودند. ولی از چند سال گذشته این وضعیت در حال تغییر بوده است. اکنون محیطهای گرافیکی حرفه ای مانند KDE و GNOME تصویر لینوکس را کامل کرده اند. این محیطهای گرافیکی اکنون بسیار کاربر پسند و قدرتمند شده اند و وجود این سیستمهاست که امروزه کاربران عادی نیز میتوانند از لینوکس استفاده کنند.

لینوکس در جهان سوم
ورود لینوکس به کشورهای جهان سوم تحولی ایجاد نموده است. قبل از وجود لینوکس کشورهای جهان سومی در زمینه کامپیوتر در سطح بسیار پایین تری قرار داشتند. هزینه سخت افزارها بسیار پایین آمده بود ولی هزینه نرم افزار برای این گونه کشورها همچنان کمر شکن بود. این امر باعث شد تا در بسیاری از این کشورها کپی غیر مجاز نرم افزارها گسترش پیدا کند که باعث میلیاردها دلار خسارت سالیانه میشود. یکی از عمده ترین دلایل این کار پایین بودن درآمد سرانه در این کشورهاست. هنگامی که مجموع درآمد سرانه سالیانه بیش از 200 تا 300 دلار نیست، هیچگاه امکان خرید یک سیستم عامل 100 دلاری وجود نخواهد داشت.

طلوع لینوکس و سایر تولیدات باز متن، این وضعیت را تغییر داده است. این امکان وجود دارد تا بتوان لینوکس را در کامپیوترهای قدیمی 486 و پنتیوم که اکنون در کشورهای توسعه یافته به تاریخ پیوسته اند ولی هنوز در کشورهای درحال توسعه از آنها استفاده میشود، اجرا نمود. همچنین استفاده از نرم افزارهای رایگان بازمتن گسترش یافته تا جلوی هزینه های سرسام آور نرم افزاری این کشورها را بگیرد. امروزه در کشورهای آسیایی، آفریقایی و آمریکای لاتین استفاده از لینوکس و نرم افزارهای بازمتن گسترش فراوانی یافته و با استفاده از خصلت ذاتی تغییر پذیری لینوکس، برای استفاده از زبانهای ملی این کشورها سفارشی شده است. امروزه مستندات لینوکس به اکثر زبانهای زنده جهان ترجمه شده اند.

از میزکار تا ابرکامپیوترها
هنگامی که توروالدز لینوکس را ایجاد نمود، این مخلوق جدید، فقط یک اسباب بازی تازه برای هکرها بود. ولی از زمان دستگاههای 386 که نخستین هسته لینوکس بر روی آنها اجرا میشد، لینوکس راه درازی را طی نموده است. یکی از مهمترین استفاده های امروزی لینوکس استفاده از آن در پردازشهای سنگین موازی در ابرکامپیوترهاست. امروزه اکثر ابرکامپیوترهایی که در جهان ساخته میشوند، از لینوکس به عنوان سیستم عامل خود استفاده میکنند.

داستان ادامه دارد
حرکت لینوکس از یک پروزه هکری تا جهانی شدن یک انقلاب شگفت انگیز است. پروزه GNU که در اوایل دهه 1980 توسط ریچارد استالمن شروع شد، توسعه نرم افزارهای بازمتن را رهبری نمود. پروفسور اندرو تاننباوم و سیستم عامل MINIX او مطالعه سیستم عامل ها را از حالت تئوری به عملی تبدیل نمود و در نهایت همت و تلاش توروالدز منجر به تولد لینوکس شد. امروزه لینوکس دیگر یک پروزه هکری به شما نمی رود بلکه یک حرکت جهانی است که توسط میلیونها نفر برنامه نویس بازمتن و شرکتهای بزرگی مانند IBM حمایت میشود. لینوکس در تاریخ کامپیوتر به عنوان یکی از شگفت انگیز ترین محصولات تلاش بشری باقی خواهد ماند.

توکس پنگوئن : نشان عزیز لینوکس
نشان لینوکس یک پنگوئن است. برخلاف سایر سیستم عاملهای تجاری، این نشان زیاد جدی نیست! توکس نشانگر وضعیت بدون نگرانی حرکت لینوکس است. این نشان تاریخچه بسیار جالبی دارد. لینوکس در ابتدا فاقد هر گونه نشانی بود. هنگامی که توروالدز برای تعطیلات به استرالیا رفته بود، در دیداری که از یک باغ وحش داشت، هنگامی که می خواست با یک پنگوئن بازی کند، پنگوئن دست وی را گاز گرفت و همین ایده ای شد تا از پنگوئن به عنوان نشان لینوکس استفاده شود.

منبع: www.mydocument.ir

تفاوت های ویندوز و لینوکس:

لینوکس یک سیستم عامل متن باز است که متن کد های آن برای کار بر قابل مشاهده است و کاربر میتواند در آن تغییراتی را ایجاد کند و بسته به نیاز خود آن ا طراحی کند و همچنین می تواند از روی آن به هر تعداد که خواست کپی کرده و حتی به فروش برساند. اما ویندوز یک سیستم عامل است که کدهای آن بصورت سری در نظر گرفته شده و برخلاف لینوکس شما نمی توانید سر از کار ویندوز در آورید یعنی واقعا نمی دانید در زیر سیستم شما چ می گذرد؟!!!! به همین دلیل ویندوز رایگان نیست و شما نمی توانید از روی آن کپی کنید و به دوستان خود بدهید البته تا چند سال آینده قانون هایی برای جریمه افراد متخلف در این امر صورت خواهد گرفت.

لینوکس محصول مشترکی است که به یک سازمان ،کشور یا…خاصی تعلق ندارد زیرا هر یک از اجزای آن را اکثر کاربران در سرتاسر دنیا ساخته اند(تعداد این برنامه نویسان حدود ۴۰۰هزار نفر است) اما تعداد برنامه نویسان مایکروسافت کمتر از ۱۰هزار نفر است که این تفاوت ارقام دلبل اصلی تفاوت کیفیت است.

لینوکس از نوادگان یونیکس است و با ویندوز اساسا تفاوت دارد به دلیل همین تفاوت است که شما نمی توانید برنامه هایی را که با ویندوز اجرا می کنید را با لینوکس هم اجرا کنید.(البته با وجود شبیه ساز ها این کار امکان پذیر است اما در شرایط عادی امکان ندارد.)
خواص اصلی لینوکس و خانواده اش پایداری و استقامت آن هاست که موجب می شود به رتحتی خراب نشوند و به ندرت نیاز به بوت مجدد دارند.برخی از آنها سال ها نیاز به راه اندازی مجدد ندارند در صورتی که بسیاری از نسخه های جدید ویندوز وجود دارد که به کرات نیاز به بوت کردن دارند.برای به راه انداختن ویندوز نیاز به پردازنده های قوی دارید .برخی از نسخه های جدید تر لینوکس به نصب یکبار برای تمام عمر مشهورند .از امتیازات این نسخه ها این است که بدون نیاز به بوت می توانند به نسخه های جدید تر ارتقا یابند.

منبع: www.asandownload.com

اگه کسی با خوندن این مطالب می خواد لینوکسو نصب کنه حتما از توزیع اوبونتو شروع کنه چون یکی از ساده ترین رابط های کاربری رو داره