علت و ریشه یابی تنفر از حیوانات در افراد

من بعضی از افراد را دیدم که به طور جدی از حیوانات متنفر هستند. این افراد به دلیل نوع فرهنگ و تربیتی که دارند به طور خود آگانه حیوانات را اذیت می کنند و موجب درد و رنج حیوانات می شوند. صد در صد این افراد در زندگی اجتماعی خود افراد و مردم عادی و حتی کسانی که هدف و قصد کمک به حیوانات را هم دارند، آزار می دهند.
خیلی دوست دارم نظر دوستان را در مورد این افراد بدانم و بدانم که آیا شما هم مثل من با این جور افراد در ارتباط بوده اید؟ بهترین نوع رفتار با این افراد را چه می دانید؟

به نظر من خیلیاشون به خاطر ارتباط نداشتن با حیوانات حس ناشناخته بودن رو با ترس اشتباه می گیرن در تهایت از حیوانات متنفر می شن

آره من برخورد داشتم.....بهش گفتم رابط ات با حیوان ها چطوریه گفت: اصلا خوب نیست....خیلی براش متاسف شدم

فکر میکنم پرسیدن این سوال .... که چرا از حیوان ها خوشتون نمیاد فقط باعث جبهه گرفتنشون میشه....و دلیل هایی بیارن که شاید خودشون اولین باره این دلیل هارو برای خودشون میارن.....بهترین راه اینکه جلوشون با حیوان ها خوب رفتار کنید و از حیوانها تعریف کنید...اینجوری طرف مقابل تو ذهن اش دنبال دلایلی میگرده که چرا من نباید با حیوان ها مهربون باشم؟....و اینجوری شما باعث شدید دنبال دلایل واقعی بگرده..... و بالاخره به نتیجه واقعی برسه

من بهترین دوستم (پنج شنبه هم با من به مطب اومده بود) شدیدا از حیوونا متنفره. البته یه بخشیش هم به خاطر ترسه. من از وقتی شناختمش دنبال این موضوع بودم که چرا باید از حیوونا بدش بیاد و به این نتیجه رسیدم که دلیلش این بوده که از بچگی با حیوونا در ارتباط نبوده و حس قشنگ بودن باهاشون رو تجربه نکرده. من خودم از بچگی با حیوونا بزرگ شدم و عاشقشون هستم.

به نظرم این برمیگرده به کودکی هر کس که آیا خانواده اش باعث شدن با حیوونا دوست بشه یا ازشون بترسه و یا حتی متنفر باشه.


بهترین نوع رفتار تعریف کردن از مهربونیها و احساسات حیوانات هستش و اینکه جلوی این افراد به حیوانات غذا داد. وقتی بچه یه حیوونی باشه خیلی تاثیرش بیشتره.

100

*100 به بچگی برمیگرده.... ولی نیلوفر جان شما چیکار کردی که دوستت به حیوانها علاقه پیدا کنه؟

من 80% حرفام در روز در رابطه با حیواناته .یه مدت انقدر راجع به حیوانات و خوردن گوشت حرف زدم که داشت گیاهخوار میشد.
دوست من بیشتر مشکلش اینه که میترسه. ترسشم زمانی برطرف میشه که خودش بخواد و با حیوانات روبرو بشه. اوایل از فندق میترسید ولی الان دیگه نمیترسه. روزی که میخواستیم بریم مطب دکتر معماریان همش استرس داشت که چطوری با سگهای دکتر روبرو بشه ولی وقتی پاگی رو دید ترسش ریخت

خیلی خوبه... حتما شما روهم خیلی دوست داره که انقدر میتونید روش تاثیر بزارید

یکی از دوستای من از حیوانات بدش میومد.انقدر از حیوانات و بخصوص از سنجد و نیما(به عنوان نمونه های در دسترس)تعریف کردم که حالا هی میگه.هوس کردم یه حیوون خونگی داشته باشم

مرضیه جان دوست داشتن با هوس کردن خیلی فرق داره
فکر می کنم باید جلوی این دوست خوب رو بگیری که فعلاً از حیوون خونگی نگهداری نکنه
شاید یه روز هوسش خوابید و ...

نگران نباش رونیا جون .چون همین کارو کردم بیچاره ضد حال خورد.
بهش گفتم حیوون محبت می خواد-حوصله می خواد با هوس کردن نمیشه حیوون نگه داشت.باید بهشون عشق ورزید

کار خیلی خوبی کردی مرضیه عزیزم
فریده جان خدا پدر بزرگوارتون رو رحمت کنه که اون معصوم رو نجات دادند
الهی پسر همسایه به زمین گرم بشینه

خدا پدر بزرگوارتون را بیامرزه فریده جان

منهم قبول دارم که تربیت خانوادگی در مورد رفتار با حیوانات تاثیر داره.
پدر بزرگ من علاقه زیادی به گربه داشت
همیشه گربه نگهمیداشتند تو خونشون
مادر منهم یادش به خیر عاشق گربه ها بود
ما تا زمانی که حیاط داشتیم همیشه گربه های خونگی و وحشی دور و برمون بودن
و تو کوچه و خیابون تا یک گربه میدیدیم باید نازش میکردیم یا غذا میدادیم

پس به خانواده بستگی داره
و فرهنگ ملت ها

دقیقاً همینطوره آدم هر چقدر هم که در کنار حیوانات زندگی کنه تا زمانی فرهنگ جامعه اش اجازه نده نمی تونه بهشون علاقه مند بشه

طفلک من رو فکر کنم زنده زنده تشریح کرده بود

خدای من!

نيلوفر جوهن ولي سپيده كه خيلي خوب ترسش رو كنترل كرد
من باورم نميشه كه ميترسيد

آره مهسا جون چون قبل از اینکه بیایم بهش گفتم اونجا همه عاشق حیوونن . سعی کن نترسی. ترسش از پاگی خیلی زود ریخت ولی اگه لپو بود پاشو نمیذاشت تو مطب.
خودش چندبار به من گفت نیلوفر من خیلی میترسم ، میخوای نیام مطب؟ ولی فرصت خوبی بود که ترسشو از بین ببره.

ولی من با حرف هایی که زده شد خیلی موافق نیستم. این جا دو تا مطلب کاملاَ متفاوت مطرح شده:
1- ترس از حیوانات و 2- تنفر از حیوانات, به نظر من این دو مورد اصلاَ ربطی به هم ندارن.
من خیلی ها رو می شناسم که از حیوونا می ترسن و شاید این ریشه تو فرهنگ خانواده هاشون داره, یکی ممکنه از بچگی با حیوونا بزرگ شده باشه و حس قشنگ بودن در کنار اونها رو چشیده باشه و یکی اصلاَ تجربه رابطه با حیوونا رو نداشته باشه و همانطوری که شیوا جون گفتن ممکنه حس ناشناخته بودن رو با ترس اشتباه بگیره. شاید یه دلیله دیگش این باشه که فرصت یا موقعیت بودن در کنار این موجودات دوست داشتنی رو نداشته, پس نمی شه که مقصر بدونیمشون و بهشون این قدر بد نگاه کنیم!
ولی اینکه یه نفر از حیوونا متنفر باشه ( که من تا به حال با این جور آدما از نزدیک برخورد نداشتم) به عقیده ی من باید مشکل روحی روانی داشته باشه! چون هیچ آدم سالمی نمی تونه از مخلوقات زیبای خداوند متنفر باشه و به اونها آزار برسونه!

ملیکا جان من یه نفر رو می شناسم که آدمیزاد رو زنده زنده قورت می ده و هر چقدر اون رو با حیوانات آشنایی بدی باز ازشون بیزاره و به محض اینکه باجریگار های من از کنارش رد بشن چنان فریادی می زنه که به گوش فلک برسه!
من فکر می کنم اگر کسی چیزی رو خیلی دوست داشته باشه محاله ازش بترسه
البته ما به این افراد اصلا بد نگاه نمی کنیم و سعی می کنیم حیوانات و پاکی اونها رو بهشون معرفی کنیم تا ترسشون بریزه و از اونها بیزار نباشند

من با رونیا جون موافقم. علت تنفر دوست من از حیوونا ترسشه. پس این 2 موضوع یه جورایی به هم مربوط اند.

من خیلی ها رو می شناسم که از حیوونا می ترسن و شاید این ریشه تو فرهنگ خانواده هاشون داره

مليكا جون من كاملا باهات موافقم. خواهر من خيلي حيوونا رو دوست داره ولي واقعا ازشون ميترسه. قربون صدقه لاكپشتاي من ميره غذا ميده بهشون ولي ميترسه كه دست بزنه بهشون و حتي از پر پرنده هم ميترسه. ولي اين ريشه در فرهنگ خانواده نداره چون من فقط از سوسك ميترسم.
ولي بعضي ها هم از حيوون متنفرن. نه حيوون رو دوست دارن و نه اينكه حاضرن بهش دست بزنن

علت تنفر دوست من از حیوونا ترسشه

سپيده از حيوونا متنفر نبود اگر متنفر بود حاضر نميشد بياد مطب، ميترسيد و خيلي زود ترسش ريخت

ولی مهسا جون سپیده واقعا از حیوونا بدش میاد. چون از بچگی بهش یاد دادن که حیوونا کثیفن. واسه همین ازشون بدش میاد. و علاوه بر اینا چون از بچگی با حیوونا در تماس نبوده ازشون میترسه