معرفي ناهنجاري هاي معمول رفتاري در طوطي هاي خانگي

معرفي ناهنجاري هاي معمول رفتاري در طوطي هاي خانگي: (behavior problems in pet parrots)

1-گاز گرفتن (biting):
گاز گرفتن نبايستي با لمس كردن موضع با منقار توسط پرنده اشتباه گرفته شود زيرا طوطي ها زماني كه قصد دارند كه از اشيا اطراف خود اطلاعاتي كسب كنند از منقار خود براي لمس استفاده مي كنند.زماني ميگوييم كه پرنده گاز گرفته است كه اين كار با حالت تهاجمي همراه باشد و پرسش "چه مقدار خونريزي اتفاق افتاده است؟" داراي پاسخ منطقي باشد.

2-جيغ زدن بيش از حد (excessive screaming):
در اين مورد به كلمه بيش از حد توجه داشته باشيد. زيرا طوطي ها حيوانات ساكتي نيستند و نبايستي چنين توقعي از آنها داشت.وقتي يك طوطي براي ساعت ها و بدون وقفه جيغ ميكشد به اين معني است كه پرنده دچار مشكلات رفتاري شده است.اين مشكل به سرعت پيچيده تر خواهد شد زيرا معمولا با عكس العمل هاي اشتباه صاحبان پرنده همراه است.

3-حفاظت افراطي از قلمرو (excessive territoriality):
حفاظت از قلمرو كاملا غريزي است و به شدت براي حفظ حيات پرنده ها در حيات وحش ضروري است.اين رفتار زماني يك ناهنجاري رفتاري محسوب مي شود كه به صورت افراطي نمايش داده شود به طوري كه صاحب پرنده حتي براي آب و غذا دادن نيز نمي تواند به پرنده نزديك شود.

4-وابستگي شديد به يك فرد (overbonding or the one-person bird):
اين گونه پرنده ها معمولا به يك فرد خاص وابستگي شديد پيدا مي كنند و زماني كه آن فرد نباشد پرنده احساس راحتي نمي كند.در اين مورد پرنده با هيچ فرد ديگري ارتباط برقرار نمي كند.

5-عدم استقلال (overdependency):
در اين مورد پرنده زماني كه تنها است نمي تواند خود را سرگرم كند و به اطرافيان خود (و نه به يك فرد خاص) به شدت وابسته است.اين مورد از ناهنجاري داراي اهميت زيادي است زيرا دروازه ابتلا به ديگر ناهنجاري هاي رفتاري محسوب مي شود.

6-پركني (feather picking):
پركني يكي از رايج ترين ناهنجاري هاي رفتاري در طوطي ها به حساب مي آيد.اما بايستي پركني را از ديگرعوامل از دست رفتن پرها تشخيص داد.متاسفانه اكثر صاحبان پرنده هر گونه از دست رفتن پرهاي پرنده را پركني تصور مي كنند و تعريف درستي از پركني در بين صاحبان پرنده وجود ندارد. از دست رفتن پرها (Feather loss) نبايد با پركني (feather plucking) اشتباه گرفته شود.

7-ترس و وحشت (phobias):
زماني كه به پرنده نزديك مي شويد پرنده به شدت وحشت زده مي شود و تلاش مي كند كه فرار كند و معمولا خود را زخمي مي كند.شكستگي پرهاي خوني در اين ناهنجاري بسيار شايع است.

گرفته شده از : persianpet.org

جالب بود.
راجع به پرکنی می تونید یکم بیشتر توضیح بدید؟

این عارضه یک سندرم با علل مختلف است و در طوطی ها شایع میباشد.از جمله عوامل مهم در بروزآن می توان به دلتنگی ، نداشتن جفت یا مصاحب ، استرس و بروز تغییرات در محیط ( مانند تغییرات در تغذیه،مکان ، فعالیت یا ورود افراد جدید به محیط که توجه صاحب پرنده را بیشتر جلب کند) اشاره کرد.ممکن است پرنده این عمل را از پرنده دیگری یاد گرفته ، تکرار کند.در مورد طوطی هایی که بیشتر وقت خود را در یک قفس کوچک گذرانده و فعالیت کمی دارند،این عارضه میتواند بخشی از سرگرمی آنها باشد.بسیاری از پرندگان این عمل را در تنهایی یا در شب انجام می دهند.بنابراین این عدم مشاهده پرکنی توسط طوطی، دلیلی بر رد آن نیست. در این حالت، الگو و نواحی ریزش پر به تشخیص عارضه کمک می کند.اگر روی سر و گردن پوشش کامل باشد، ولی منطقه دیگری از بدن (بویژه سینه و شکم)فاقد پر بوده هیچ نشانه ای از بیماریهای التهابی پوست وجود نداشته باشد، باید دردرجه اول بروز عارضه پرکنی مشکوک شد.



منبع: http://tuti-shiraz.persianblog.ir

مرسی نیلوفر جان.
راستی این شن که می گن طوطی حتما باید تو زنجیرۀ غذاییش باشه درسته یا لزومی نداره؟

دارم تخلیۀ اطلاعاتی می کنم

من شنیدم بهتره داخل غذاشون (ارزن ، تخم کتان و کافیشه) به مقدار خیلی کم سنگهای خیلی ریز بریزید. این غذاهای مخلوطی که پرنده فروشیها دارند داخلشون سنگریزه هست اندازشون هم اندازه خود دونه های ارزنه.
ولی من نمیریزم.