فعالیت در طبیعت برای سلامت روانی مفید است

فکر می کنم همه ما این را تجربه کردیم ولی دانشمندها تازه دارن کشفش می کنند ، از بی بی سی :

محققان می گویند پنج دقیقه فعالیت روزانه در فضای سبز به بهبود سلامت روانی افراد کمک می کند.

شواهدی وجود دارد که نشان می دهد که ترکیبی از فعالیت هایی مانند پیاده روی و دوچرخه سواری در طبیعت در سلامت افراد موثر است.

تحقیقات محققان بریتانیایی بر روی 1250 نفر نشان داده است که فعالیت در فضای سبز به بهبود خلق و اعتماد به نفس افراد کمک می کند.

نتیجه این تحقیقات در مجله علوم و فناوری محیط زیست به چاپ رسیده است.

محققان دانشگاه اسکس می گویند بیشترین تاثیر فعالیت در طبیعت در جوانان دیده می شود.

به گفته این محققان پنج دقیقه نخست فعالیت در فضای سبز بیشترین تاثیر را در بهبود سلامت روانی افراد دارد و با این که با افزایش مدت فعالیت، نشاط به دست آمده نیز افزایش می یابد ولی این افزایش به اندازه پنج دقیقه اول نیست.

محققان همچنین به این نتیجه رسیدند که اگر فعالیت در طبیعت در مجاورت رودخانه یا دریاچه باشد، تاثیرگذاری بیشتری خواهد داشت.

به گفته جولز پرتی، سرپرست محققان دانشگاه اسکس، بیشترین تاثیر این نوع فعالیت در افراد پرتنش، کم تحرک و بیماران روانی دیده می شود.

آقای پرتی گفت: "کارفرمایان باید از کارکنانی که در شرایط پرتنش کار می کنند بخواهند موقع ناهار کمی در پارک نزدیک محل کار قدم بزنند."

پل فارمر، رئیس بنیاد خیریه مایند که در زمینه سلامت روانی فعالیت می کند، می گوید نتیجه این تحقیقات نشان می دهد که فعالیت در فضای سبز یک روش ارزان برای بهبود شرایط روانی افراد است و نیازی به تجویز دارو ندارد.

به گفته او پرشکان برای درمان افسردگی بیمارانشان باید تجویز ورزش در طبیعت را نیز در نظر داشته باشند.

بسيار ممنون مهندس بابت اين مطلب مفيد



متاسفانه كار روزانه براي اكثرمردم استفاده از اين نعمت رو محروم كرده و شايد محدود بشه به هفته اي يكبار

من که امروز به این مطلب توجه داشتم مرخصی گرفتم با دوستم رفتیم کوه واقعا تاثیر شگفت انگیزی روم داشت
ممنون از مطلب مفیدتون آقای محمدفر

آقا محمد ممنون از قرار دادن این مطلب مفید
براستی سلامت روان حرف اول را میزند و با برهم خوردن سلامت روح و روان حتما جسم هم بیمار میشود.





سلامت باشید :cheers:

مرسی مهندس مطلب مفیدی بود

مریم جون نوشته بودی : براستی سلامت روان حرف اول را میزند و با برهم خوردن سلامت روح و روان حتما جسم هم بیمار میشود.

مریم جون من 9 سال پیش قبل از اینکه به روماتیسم مفصلی مبتلا بشم باور می کنی روزی 2 ساعت تمام پیاده روی می کردم 1 ساعت صبح از ستارخان تا پل گیشا و 1 ساعت هم عصر همین مسیر رو پیاده روی می کردم از پل گیشا هم می رفتم ونک البته با ماشین (چون محل کارم ونک بود). این کار هیچ وقت قطع نمی شد اما شروع درد مفاصل و فلج کامل اعضای بدن که برام پیش اومد دیگه نتونستم پیاده روی کنم.

حالا موندم من که این قدر ورزش می کردم. این قدر راه می رفتم و وزن مناسب و اندام درستی داشتم چرا بیمار شدم و الان به هر چیزی وصل می شم و می خورم تا وزنم کم بشه اما فایده ای نداره. پیاده روی هم اگه 1 یا 2 ساعت بیشتر باشه روز بعدش حسابی مریض می شم و قادر به راه رفتن نیستم