زمین مادر ، آسمان پدر

زمین مادر ، آسمان پدر (پیام زیبای یک سرخ پوست به رئیس جکهور آمریکا)

[ندعوك للتسجيل في المنتدى أو التعريف بنفسك لمعاينة هذه الصورة]

چگونه میتوان آسمان و یا گرمای یك سرزمین را خرید یا آنھا را فروخت؟

تصور چنین چیزی برای ما دور از ذھن و بیگانه است. وقتی ما مالك طراوت ھوا و شفافیت آبھا نیستیم، چگونه میتوان آنھا را از ما خرید؟

آنچه میخوانید، پیام رئیس سیاتل نام دارد. این پیام، سخنرانی های است كه سیاتل، رئیس قبیله سرخپوستان سوكوامیش (1) در پاسخ به پیشنھاد رئیس جمھور وقت آمریكا از طرف دولت مركزی مبنی بر خرید زمینھای این سرخپوستان، در 1854 میلادی ایراد نموده است.

این پیام زیبا و عمیق، الھام بخش بسیاری از جنبشھای زیست محیطی عصر حاضر بوده است. چگونه میتوان آسمان و یا گرمای یك سرزمین را خرید یا آنھا را فروخت؟ تصور چنین چیزی برای ما دور از ذھن و بیگانه است .

وقتی ما مالك طراوت ھوا و شفافیت آبھا نیستیم، چگونه میتوان آنھا را از ما خرید؟

ھر نقطه از خاك این سرزمین برای مردم من مقدس است. ھر برگ سوزنی و درخشان كاج، ھر ساحل شنی این سرزمین، مھی كه در دل جنگلھای تاریك پیچیده است، ھر حشره ای كه طبیعت را پاكسازی میكند، و صدای ھر حشره، در زندگی و خاطرات مردم من مقدس است ..

وقتی مردان سفید میروند تا در میان ستارگان گام نھند، مردگان آنھا زادگاھشان را از یاد خواھند برد. اما مردگان ما ھرگز این سرزمین زیبا را كه مادرِ مرد سرخ است، از یاد نخواھند برد. ما بخشی از زمین ھستیم و زمین، بخشی از ماست. گلھای عطرآگین، خواھران ما، و آھوان، اسبھا، و عقاب بزرگ، برادران ما ھستند. صخره ھای بلند، شیره گیاھان در دل سبزه زارھا، گرمای بدن اسبان كوچك، و انسان، ھمه به یك خانواده تعلق دارند ...

آب زلالی كه در نھرھا و رودخانه ھایش جاریست، نه تنھا آب، بلكه خون نیاكان ماست. اگر ما این سرزمین را به شما بفروشیم،باید به یاد داشته باشید كه اینجا مقدس است، و باید به فرزندان خود نیز بیاموزید كه اینجا سرزمین مقدسی است، و انعكاس ھر گوشه آن، در آبھای شفاف دریاچه ھایش، بازگوكننده حوادث و خاطرات مردم من خواھد بود. زمزمه آب، صدای نیاكان من است .

رودخانه ھا، برادران ما ھستند، ما را سیراب میكنند. قایقھای ما را به پیش میرانند، و كودكان ما را تغذیه میكنند.

اگر ما سرزمین مان را به شما بفروشیم، باید ھمواره به یاد داشته باشید، و به فرزندان خود نیز بیاموزید كه رودخانه ھا برادران ما ھستند، و از این پس باید مثل برادران خود، با آنھا مھربان باشید.

ما میدانیم كه مردان سفید رفتار ما را درك نمیكنند. برای آنھا یك بخش از زمین، با سایر بخشھای آن فرقی نمیكند، زیرا مرد سفید، بیگانه ای است كه شبانه ھر آنچه میخواھد از زمین به یغمامیبرد. برای او زمین مثل یك برادر نیست، بلكه مثل دشمن اوست. وقتی آنرا تصرف كرد، باز ھم به پیش میرود. او مزار پدران خود را پشت سر مینھد، و حق زاده شدن فرزندان خود را از یاد میبرد. او با مادرِ خود، زمین، و با برادر خود، آسمان، مثل اشیایی رفتار میكند كه میتوان آنھا را خرید، یا به یغما برد. یا اینكه مثل گوسفندان، یا جواھراتی درخشان به فروش رسانید. او با سیری ناپذیریاش زمین را میبلعد و نابود میكند، و جز بیابانی خشك و لم یزرع، چیزی در پشت سر خویش باقی نمیگذارد ...

نمیدانم، راه ما با راه شما متفاوت است. منظره شھرھای شما، چشمان مرد سرخ را می آزارد. اما شاید این برای آن باشد كه مرد سرخ، بدوی و بیتمدن است و چیزی نمیفھمد .

در شھرھای مردان سفید، ھیچ مكان ساكت و آرامی وجود ندارد، جایی كه بتوان به ھنگام بھار، صدای باز شدن برگھا را شنید، و یا جایی كه بتوان به صدای ملایم بال زدن حشرات گوش سپرد. اما شاید این به خاطر آن باشد كه من، بدوی و بی تمدن ھستم و چیزی نمی فھمم. ھیاھوی شھرھا، گوش را می آزارد. اگر انسان نتواند فریاد مرغ شب، و یا گفتگوی قورباغه ھایی كه شبانگاه در كنار بركهای گرد آمده اند را بشنود، زندگی چه معنایی میتواند داشته باشد؟ من یك مرد سرخ ھستم و چیزی نمیفھمم .

سرخپوستھا صدای ملایم باد را بر سطح بركه ھا، و بوی باد آمیخته با طراوت باران و یا عطر درختان كاج را دوست دارند ...

آدمی بدون جانوران چه خواھد كرد؟ اگر ھمه حیوانات از میان بروند، انسان به خاطر تنھایی و انزوای عظیم روحش خواھد مُرد. زیرا ھر آنچه كه برای جانوران رُخ دھد، خیلی زود برای انسان نیز رُخ خواھد داد. ھمه چیز به ھم پیوسته است .

باید به فرزندان خود بیاموزید كه زمین زیر پایشان، خاكستر نیاكان ماست، و باید به این سرزمین، حرمت نھند. به فرزندان خود بگویید كه این زمین، سرشار از روح اجداد ماست. به فرزندان خود بیاموزید كه زمین، مادر ماست، ھمانگونه كه ما این را به فرزندان خود آموختیم. ھر آنچه كه بر زمین روا گردد، بر پسران زمین نیز روا خواھد شد .

انسان، تار تقدیر را نمی تند، بلكه او خود نیز تنھا رشته ای تنیده در میان این تار است.ھر آنچه بر این تار روا دارد، بر خود روا داشته است .


پی نوشت :

1- سرپوستان سوکوامیش ( Suquamish ) قرنها در آرامش در بخش شمال غربی آمریکا زندگی می کردند. لازم به ذکر است که شهر سیاتل ( مرکز ایالت واشینگتن در منتهی الیه شمال غربی آمریکا ) به افتخار " رئیس سیاتل " ، رئیس قبیله سوکوامیش ، به این نام ، نامیده شده است.

مجله شکار و طبیعت – سال 1354