جیغ های زن و شوهر، شیر را فراری داد

شیر شانس آورده تو بعضی کشورا!نبوده وگرنه حکمی جز مرگ واسش نبوده...

دیروز یه برنامه شبکه 4 نشون می داد در مورد شیرهایی که به مردم حمله می کردند. مثلا تو یه روستایی تو آفریقا شیری بوده که به مردم روستا حمله می کرد. جنگل بانها اومدن بکشنش پیدا نمی کردند. شبها می یومد حمله می کرد و مردم روستا هم از ترس نمی تونستند کاری بکنند. حتی مکان روستا رو هم تغییر می دن میرن اون سمت رودخونه اما باز شیر هم میاد و دوباره انسان شکار می کنه تا اینکه همه با جنگل بانها میرن سراغش و بالاخره پیداش می کنند و می کشنش. بعد از اون دیگه کسی کشته نشد. این شیر 49 نفر از مردم اون روستا رو شکار کرده بود. جالبه دانشمندان در مورد این موضوع تحقیق کردند و گفتن که احتمالا شیری که انسان شکار می کرد دچار مشکل دندان شده بود و دیگه نمی تونست حیوانات بزرگ و قوی رو شکار کنه در نتیجه می ره سمت شکار حیوانات دیگه مثلاً انسان که نرم و شکنندست. دو شیر دیگه هم تو آفریقا بیش از 100 نفر رو کشته بودند اونها هم گفتند مشکل دندان داشتند.
بیچاره یه دختر هم مرگ شوهرش رو توسط اون شیر با چشماش دید هم پدر و مادرش رو :(

اگر در ایران این اتفاق می افتاد , شیر بنده خدا را می گرفتند و سپس دست و پایش رو هم می کندند , مانند روستایان ××××× (خودم سانسوز می کنم :d ) ما ! که دو سال پیش با یک یوزپلنگ این کار را کردند .

خوب. به نظر شما دلیل اینکه در ایران اینگونه رفتار می کنند چیه؟

دليل چيزي جز خصومت با حيوانات نيست آقاي محمد .
شبكه چهار يا كلا نلويزيون ايران تا به حال بيشتر كدام مطلبها را نشان داده؟ موارد نادر حمله حيوانات به انسان در مناطق دور افتاده يا دوستيهاي عميق هر روزه بين حيوانات و انسان ؟
البته غرض ورزي در اخبار همه كشورها ديده ميشود و در همه جاي دنيا سياستمداران با بكار گيري تكنيكهاي خبري (برجسته سازي،توصيفات ناكامل ،تحميل برداشتهاي شخصي،اغراق ،شاخ و برگ و...) در فكر دستكاري افكار هستند و اين بر بيننده و تفكر و آگاهي اوست كه اخبار را تجزيه و تحليل كند و آنچه پشت آن است را تشخيص دهد.

ولی به نظر من دلیل دیگری دارد! اینکه الآن خود ما اینجا هستیم و افکار کم و بیش مشترکی در مورد حیوانات داریم که درست عکس بسیاری از افراد هست و به قول آقا پدرام مخصوصاً (روستایان) اینه که ما تحت آموزش هایی بودیم و چیزهایی به ما یاد دادند یا خودمون دنبال مطالبی درباره این موضوعات رفتیم. ولی حالا افرادی که به عنوان مثال در روستاها هستند و چنین رفتارهایی انجام میدهند چی؟ اینها هم آموزش دیدند؟ خیر. پس کسی بهشون یاد نداده! حالا بگیم مثلاً دینشون اسلام هست و دینشون میگه که نباید با حیوانات چنین رفتارهایی کرد اما باز دنبال مطالب مربوط به دین هم نرفتند یا کسی بهشون آموزش نداده. فقط این رو می دونند که میشه حیوانات رو کشت و خوردشون و موقع کشت باید رو به قبله این کار رو کرد و بسم الله گرفت! چون از زمانی که بدنیا اومدن دیدن بزرگترها این کار رو می کردند و اونها اینجوری بهشون آموزش دادند. البته نه همه روستاییان چون من خودم یه پیر مردی رو میشناسم که گیاه خوار کامل هست و در روستا زندگی میکنه و به هیچ وجه گوشت نمی خوره و سالهاست که نخورده و سواد خواندن و نوشتن هم نداره و ربطه بسیار بسیار خوبی با حیوانات داره درست برعکس سایر افرادی که در اون روستا زندگی می کنند.
تو برنامه های تلویزیون من هم موارد حمله حیوانات به انسان رو دیدم هم دوستی و محبت حیوانات و انسان که این هم در قالب اخبار و هم فیلم ها و همچنین مستند بوده. نمیشه موارد حمله حیوانات به انسان یه حمله انسان ها به حیوانات رو نشون نداد. نمیشه چشم بیننده رو بست و بهش گفت شما اون ور رو نگاه نکن فقط این ور رو نگاه کن! باید بیننده آزادانه ببینه و بعد خودش فرصت قضاوت و انتخاب داشته باشه. همین چند روز پیش تلویزیون یه فیلمی نشون داده بود از دوستی یه اسب و یه دختر

آقاي محمد فرمايش شما در مورد آموزش درست است .اما من هميشه يك نكته را ميگويم فرقي نميكند كه روستايي باشي يا شهري ،آموزش ببيني يا نبيني .عقل انسان بايد حكم كند كه يك موجود زنده درد ميكشد و نبايد بيرحمانه كشته يا آزرده شود .آنچه جامعه ما كم دارد عقلانيت و اخلاقيات است كه هيچ ربطي هم به دين ندارد .
درست است كه آموزش خيلي اهميت دارد اما چيزهايي به اين سادگي راديگر نبايد به اشرف مخلوقات آموخت و انتظار به جايي است كه خودش درك كند .روستاييان به واسطه زندگي نزديكي كه با حيوانات دارند باي بيشتر احساسات آنها را درك كنند اما ...عنصر آگاهي مهمترين عامل است .وقتي عادت داريم نيانديشيده كاري بكنيم .فكر نميكنيم يوز را لت و پار كنيم كه چه؟راه درست چيست؟چه چيز از دست ميدهيم و چه بدست مياوريم ؟واقعا به اين راحتي از گربه و سگ دچار بيماري ميشويم؟نجس چيست ؟چرا سگ نجس است؟موي گربه چه ارتباطي با نازايي دارد؟و....اينها سوالهاي ساده اي است كه ذهن بشر بايد قادر به پاسخگويي باشد و جاي صد افسوس است كه آموزش ميطلبد .
من عرض نكردم دوستي با حيوانات در تلويزيون نيست اما حق بدهيد اندك است .صفحه هاي حوادث را ورق بزنيد،اخبار ساعت 12 هم حمله ها را اعلام ميكند(انگار بسيار مهم است )اما در نيمه شب هم (ساعت افت تماشاگر)مستند حيات وحشي،دوستي اسبي (البته نه سگ و گربه)چيزي پخش ميشود.اين استرانژي خبر سازي رسانه اي است .اين حقيقتي نيست كه بگوييم بايد دو روي سكه را به فرد گفت آنهم در جامعه خالي از انديشه ما .گفتن اين نكات تنها بر بار منفي موضوع ميافزايد و هراس را دامن ميزند .
مگر چند نفرمورد حمله با شير واقع شده اند؟آمار چند كودك آسيب ديده از سگ را بر ميشمارد؟چند خرس به انسان حمله كرده اند؟اين تعداد از نظر آماري معنا دار نيستند وچيزي كه از نظر آماري معنادار نيست يعني قابليت تعميم ندارد ولذا گفتن اش چه معني دارد.
يك مثال ميزنم مثل اين است كه در جمعيت ميليوني ايران سالي يك مرد همسرش را زير باد كتك بگيرد .آيا قابل تعميم به همه مردان ايراني است؟آيا معنا دار است كه اين خبر را پخش كنيم و به زنان ايراني بگوييم مراقب همسرانتان باشيد؟